ค่ำคืนอันแสนเปล่าเปลี่ยว

น้ำตากับท้องฟ้าสีคราม

ค่ำคืนอันแสนเปล่าเปลี่ยว
ฉันนั่งร้องไห้คนเดียวอย่างอ่อนล้า
ร้องไห้กับการจากไปของเธอที่ไม่คิดจะกลับมา
ร้องไห้เพื่อเธอกับการที่ปล่อยให้ฉันเหว่หว้าเพียงลำพัง
และอีกค่ำคืนอันแสนเปล่าเปลี่ยว
ฉันยังนั่งร้องไห้คนเดียวอย่างหมดหวัง
บอกตัวเองจะร้องทำไมในเมื่อเค้าไม่เคยมาปลอยโยนและรับฟัง
ถึงแม้จะร้องจนหมดกำลัง.........เค้าก็ไม่ยอมหันหลังกลับมา				
comments powered by Disqus
  • ผู้หญิงไร้เงา

    28 กันยายน 2546 20:59 น. - comment id 170679

    ความอ้างว้างอยู่เป็นเพื่อนฉัน
    ฉันเหมือนมีมันเป็นเพื่อนเสมอ ๆ
    ไม่รู้ทำไมนะเออ
    จริง ๆ ฉันอยากมีเธอข้างกาย
    
    แต่ที่เป็นอยู่ขณะนี้
    มันแย่เต็มที่แล้วรู้ไหม
    เหตุผลเพราะเธอมีใคร
    ทิ้งฉันไว้กับความเดียวดายลำพัง
    
    ***บางครั้งการร้องไห้อาจทำให้เราดีขึ้น  ฉะนั้นขอเป็นกำลังใจให้นะค่ะ***

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน