นั่งอยู่ริมฝั่งธารานภาพร่าง สกุณาช่างเบิกบานหลากวิถี เมื่อได้ยลยากเกินงดอดฤดี อีกนทีโบยโบกโยกตามลม เมื่อเหมันต์แปรปรวนรวนเร่งเร้าโลม ดั่งไฟโหมรุกเร้าเข้าสับสน ฤดูดั่งการแปรเปลี่ยนในกมล ต่างดิ้นรนหลีกรี้หนีวันคืน ดั่งปรอยฝนร่วงหล่นกลางฤดูหนาว ช่างปวดร้าวข้างในยากเกินฝืน น้ำที่หล่นจากฟ้าลงสู่พื้น เป็นดั่งหมื่นคำรักที่มลาย
ราเมือก 23 ต.ค. 2546 22:27 น. - ID 40465 
715
2
0
24 ตุลาคม 2546 10:50 น. - comment id 175749
3วันจาก.. นารีเป็นอื่น จริงปะ ใจน่ะเปลี่ยนกันง่ายจนบางคนเจ็บช้ำ
24 ตุลาคม 2546 23:44 น. - comment id 175993
ท่ามกลางสายฝนที่หล่นมาจากฟ้า ทำให้ฉันเหว่ว้าสุดเหน็บหนาว และเจ็บลึกซึ้งนักกับเรื่องราว ที่แสนเศร้าเมื่อเขามาจากจร ***กลอนคุณไพเราะมากเลยค่ะ***
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
