กระซิบแว่วแผ่วไหวใกล้ใกล้หู บอกให้รู้ว่ารักอีกสักหน แล้วค่อยเขียนคำหวานบันดาลดล ใส่บทกลอนซ่อนกลแฝงมนตรา คิดถึงหญิงคนนั้นที่ฉันรัก ภูมิใจนักเพลงเห่สิเนหา เฝ้าเรียงร้อยถ้อยคำจำนรรจา กล่อมกานดาด้วยกลอนครูผู้ชำนาญ ถึงม้วยดินสิ้นฟ้ามหาสมุทร ไม่สิ้นสุดความรักสมัครสมาน ถึงอยู่ในใต้หล้าสุธาธาร ขอพบพานพิศวาสมิคลาดคลา หลงรักแก้วแววกลอนสุนทรภู่ รักโฉมพธูคนนี้ที่ห่วงหา จึงกอบเก็บกานท์กรองของครูบา ประดับประดาเวี่ยไว้ในวงวรรณ ฉันมิอาจเทียบถึงหนึ่งในล้าน เทียบอาจารย์มหากวีศรีสวรรค์ แต่รักเธอเท่าชีวิตนิจนิรันดร์ แม้สิ้นกาลกี่กัลป์รักมั่นคง กรองความรักแทนแววแก้วโกสินทร์ มอบชีวินให้คนงามตามประสงค์ สื่ออักษรความคิดพิศผจง บอกอนงค์นาถน้องของหัวใจ คำท่านภู่เพียงแก้วยังแววแสง ยิ่งเรืองแรงตามกาลผ่านสมัย ฉันแค่ทรายด้อยแสงจะแข่งใคร รอเติมไฟหลอมแก้วเปล่งแววกลอน
เชษฐภัทร วิสัยจร 28 ต.ค. 2546 01:08 น. - ID 40633 
1576
6
0
28 ตุลาคม 2546 01:15 น. - comment id 176729
:)
28 ตุลาคม 2546 01:16 น. - comment id 176731
เป็นกลอนที่ไพเราะมากเลยค่ะ
28 ตุลาคม 2546 01:19 น. - comment id 176733
สวัสดีเพื่อนกันยามดึกๆ ฝีมือฉกาจฉกรรจ์ไม่เบาเลยนะครับ น่านับถือจริงๆ
28 ตุลาคม 2546 01:36 น. - comment id 176741
เก่งมาก อนาคตชาติไทยไปรุ่งจ้ะ
28 ตุลาคม 2546 09:27 น. - comment id 176768
@)-----------
28 ตุลาคม 2546 13:16 น. - comment id 176800
:) คารมรักสลักหวานส่งกานท์สื่อ ทำนองคือถ่อมตนด้นกลอนใส่ ยกครูบาอาจารย์จรดจารไป เทียบเคียงไซร้ยั้งด้อยหากคล้อยฟัง ถึงม้วยดินสิ้นฟ้ามหาสมุทร ยากยื้อยุดดวงจิตคิดปลูกฝัง ห่างสุดหล้าฟ้าเขียวเทียวประดัง เกินจะรั้งความนัยที่ให้มา บอกกี่คำลำนำย้ำฝากถ้อย ใจที่คอยทุกคืนชื่นหนักหนา กระซิบแผ่วแว่วเสียงเยี่ยงเคยมา คำว่ารักประทับตรา ข้าจารจำ...
28 ตุลาคม 2546 21:52 น. - comment id 176958
เพราะมากครับ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
