ในคืนแห่งความเปล่าเหงา คนหนึ่งคนนั่งกอดเข่าจมอยู่กับความเศร้า..ตรงนี้ นึกถึงคนอีกคน ที่เคยมีความรู้สึกดีๆ ถึงแม้ในวันนี้..สิ่งที่เคยมี..จางไป แล้วคนนั้นจะคิดถึงกันบางหรือเปล่า จะจดจำเรื่องราวระหว่างเรา..ได้อยู่ไหม หรือลืมไปหมดแล้ว...ความรู้สึกรัก..ที่บอกว่าออกมาจากใจ ลืมฉันไปแล้วใช่ไหม..... แล้วน้ำตาก็รินไหล...อีกคืน
9 พฤศจิกายน 2546 17:30 น. - comment id 179938
..เพราะจังคับ ความหมายดีด้วย ^_^

9 พฤศจิกายน 2546 18:13 น. - comment id 179950
ไอ้เลว!!! แกไม่เข้าใจหรอกว่าเรารักการแต่งกลอนมากแค่ไหน อยู่ใครอยู่มันไม่ได้เหรอ ทำไมต้องมาก่อกวนกันด้วย เราเริ่มเข้าใจแล้วหล่ะว่าทำเพื่อนๆถึงพากันเกลียดแก เพราะเป็นอย่างนี้นี่เอง ซีเรียสนะโว้ย ไม่ตลกด้วยหลอก ช่างเถอะ เราก็พอเข้าใจเพราะพระพุทธองค็ท่านสอนว่า คนเราก็เปรียบเหมือนกันบัว 4 เหล่า แกก็คงเป็นพวกที่จมปลักอยู่ในโคลนตม พูดไปยังไงก็เท่านั้น ยังไง ขอสาปแช่ง ไว่ก่อนแล้วกัน ถ้าแกเข้าไปแม้แต่คลิกดูบทกลอนเราก็ขอให้แกสอบตกทุกวิชา มีแต่เรื่องร้ายๆ ผ่านเข้ามาในชีวิตด้วยเทอญ สาธุ.. ขอให้คำสาปแช่งนี้เป็นจริงด้วยเทอญ

9 พฤศจิกายน 2546 18:38 น. - comment id 179967
แน่จริงมาคุยได้เลยนะครับ ผมไม่เคยไม่อ่านกลอนใครสักคน ไม่วุ่นวายกับใครด้วย แน่จริงบอกมาเลยว่าใคร อย่าทำตัวแบบนี้ไม่กล้าเจอกันก้อทำตัวเป้นหมาลอบกัดไปเถอะครับ

9 พฤศจิกายน 2546 22:26 น. - comment id 180070
ไม่เคยลืมวันคืนของเราสอง ให้เธอต้องหม่นหมองครองรู้ไหม ด้วยเพราะว่าฉันคนไกล คิดถึงเธอสุดหัวใจเสมอมา ***อย่าคิดมากซิค่ะน้องปากกา ไม่มีอะไรหรอกนะ กลอนไพเราะและความหมายดีมากเลยค่ะ***

9 พฤศจิกายน 2546 22:48 น. - comment id 180092
เพราะกินใจอีกแล้วนะ ปากกาฯ อื้ม..จะคอยติดตามผลงานเสมอ ๆ นะ ช่วงนี้ ไม่มีเวลาแวะไป bcb เลย คิดถึงทุกคนครับ รักาสุขภาพนะ

11 พฤศจิกายน 2546 22:46 น. - comment id 180676
หาก.. .คุณยังทำร้ายใครๆ..
ด้วยพฤติกรรม ..ที่กร้าวร้าว..ทำร้ายความรู้สึก..ผู้อื่น..
ด้วยวาจา..หยาบคาย..
เพียงเพื่อ..ความสะใจ..
ของตนเอง..
ถ้อยคำ..ที่ใช้.. คงมาจาก..จิตใจ..ที่หยาบ...กระด้าง.
บางที.. กับความรู้สึก..ที่คิดว่า..
ตัวเองเก่ง... หรือดี กว่าผู้อื่น...
.แต่....
อาจไม่มี..ใคร.อยาก..เข้าใกล้....
ภาพลักษณ์..ที่แข็งกร้าว..หยาบคาย..
..กลัวจัง..
ขอร้องเถอนะคะ...
..อย่าปล่อยให้..ชีวิตละเลง..อย่างไร้..
การควบคุม...นะคะ...
...
