หน้าส่วนตัว
วันนี้ใจเป็นอะไรไปก็ไม่รู้
อยู่อยู่มันก็หวิวพริ้วอกหวั่น
คนรักเคยพูดจาหยอกเหย้ากัน
เขามาห่างจากไกลเพื่อไปทำงาน
อยู่ตรงนี้คิดถึงพี่ยาแทบใจจะขาด
แต่ไม่อาจจะทำได้โทรฯไปหา
เราอยู่ไกลต่างกันเป็นพันๆวา
โอ้พี่จ๋าในหัวใจน้องนั่นหนามันร่ำร้อง
มันคอยเพรียกหาพี่ยาอยู่ตลอดเวลา
พี่อยู่ไกลรู้ไหมใครเป็นห่วง
น้องนั่งถ่วงนับเวลาถ้าพี่ฝัน
นอนเถอะนอนๆให้หลับอย่าหวั่นพลัน
น้องจะมั่นต่อสัญญาว่าไม่ลืม
พี่ทำงานเก็บเงินเพื่อผลในวันหน้า
แล้วแก้วตาจะคอยเป็นกำลังใจให้เป็นสอง
แต่ตอนนี้ในหัวใจน้องนั้นมันร้าวรอน
พี่อย่าจรฯจากไกลไปแล้วไม่กลับมา
หัวใจน้องเพรียกหาอยู่แต่ชื่อของพี่
โอ้คนดีป่านนี้เป็นเช่นไฉน...คิดถึงน้องนางบ้างหรืออย่างไร
เป็นอะไร.....แล้วทำไมพี่ยานั้นไม่ส่งข่าวคราวมาเล่า....บ้างเอย..
เจ้าหญิงแห่งกาลเวลาฯ 17 พ.ย. 2546 14:58 น. - ID 41589 
849
3
0
18 พฤศจิกายน 2546 00:18 น. - comment id 182587
เราอยู่ไกลแต่กายใจผันผูก ถึงจะถูกกางกั้นด้วยขอบฟ้า ถึงจะห่างห่างกันแค่กายา หลับทุกครายังฝันเห็นแต่เธอ ***คิดถึงเจ้าหญิงของผมเหมือนกันครับ
18 พฤศจิกายน 2546 00:49 น. - comment id 182590
ฝันจริงๆหรือเปล่าเล่าพี่จ๋า หรือแกล้งมาทำทึกทักให้ขวักเข่ว ฟ้าจะกางฟ้าจะกั้นก็แค่ฟ้าเท่านั้นเอง อย่าไปเกรงอย่าไปหวั่นกับมันเลย ถึงจะไกลจะใกล้อย่างไรก็ไม่หวั่น ถ้าเราสองนั้นยังมั่นคงต่อกันเสมอ ถึงจะอยู่ห่างฟ้าไกลแต่ใจของเรายังฝัน ต่อกันทุกคืนวันนั้นนะเออ.... ***ขอบคุณมากนะคะที่กรุณาเข้ามาต่อกลอนให้นะคะ.แล้วช่วยเข้ามาติชมด้วยนะคะเพื่อนๆทุกๆคนจากใจจริงคะ.***
18 พฤศจิกายน 2546 18:08 น. - comment id 182751
คิดถึงน้องบ้างได้ไหม คนในหัวใจเคยคุ้น เพราะน้องเฝ้าคิดถึงแต่คุณ แล้วเมื่อไหร่คนที่เคยให้ไออุ่นจะกลับมา ***กลอนไพเราะมากเลยค่ะ***
20 พฤศจิกายน 2546 02:06 น. - comment id 183216
นั่งเฝ้ารอคนรู้ใจที่ไกลห่าง สุดอ้างว้างสุดเดียวดายไม่คลายเหงา ไร้คนเคียงเมียงมองไปไร้แม้เงา สุดแสนเศร้าอันตัวเราอับเฉาเอย
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด