๏ แรแสงแดงส่องย้อม..............โพยมโฉม ฉาบแผ่นสุพรรณโลม...............ระเรื่อฟ้า สยายไอม่านไหมโขม...............ขาวหม่น หมอกขุ่นไขไอคว้า...................คลี่คลุ้มกุมไถง ฯ ๏ คราคระไลในค่ำคล้ำ.............คลุมควัน เรียมคร่ำครวญโศกศัลย์...........สั่งถ้อย ถึงสรวงพี่หวงขวัญ...................เคียงสู่ คราวห่างฤๅจางน้อย.................หน่ายน้องปองถนอม ฯ ๏ พวงพะยอมเพียงอย่าร้าง........ลืมสวาท สวรรค์สั่งเซซังคลาด................คู่ชู้ เฉกสูรย์ใช่สูญผาด..................ผันผ่าน พบใหม่ไขแสงกู้.....................ก่องฟ้าคราอรุณ ฯ ๏ ลมละมุนเหมือนพี่ไล้............ประโลมนอน กายก่ายกายสมร....................มิ่งละม้าย สนธยาพร่าสูรย์จร...................จมจ่อม ใจจ่อมใจฤๅผ้าย.....................พ่านแพ้แอไถง ๚ะ๛ ๓ ธันวาคม ๒๕๔๖
วฤก 4 ธ.ค. 2546 12:07 น. - ID 42409 
857
6
0
4 ธันวาคม 2546 12:16 น. - comment id 187507
^_____________________________________^
4 ธันวาคม 2546 12:25 น. - comment id 187513
ชอบครับผม..
4 ธันวาคม 2546 13:54 น. - comment id 187525
เยี่ยมจริงๆครับ ขอคารวะ
4 ธันวาคม 2546 14:15 น. - comment id 187528
พุดอยากไปยืนอยู่ในภาพฝันแสนงามนั้นค่ะ แต่คงไม่บทกวีใครที่งามเท่าของคุณหมอรจนาให้ดอกนะคะ งามทั้งภาพทั้งคำค่ะ
4 ธันวาคม 2546 18:04 น. - comment id 187574
เป็นบทกวีที่งดงามมากค่ะ..ภาพสวยค่ะ..ให้ความรู้สึกที่ดีมาก....
4 ธันวาคม 2546 23:00 น. - comment id 187752
ยอดเยี่ยมตามเคยครับอาจารย์หมอ
5 ธันวาคม 2546 01:46 น. - comment id 187834
เยี่ยมคี่ะ
5 ธันวาคม 2546 07:39 น. - comment id 187943
กลอนไพเราะ ภาพสวยมากเลยค่ะ ชอบค่ะชอบ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
