สายลมพัดหวิวที่ปลิวผ่าน เหมือนหมอกม่านของความห่วงหาที่ลาหาย ไอแดดแผดร้อนที่ผ่อนคลาย เหมือนลมหายใจของคนเคยใกล้ที่ไกลกัน สายรุ้งสีจางไปที่ปลายฟ้า เหมือนต่อแต่นี้ที่แววตาเธอไม่มีฉัน ฟ้ามืดมิดที่ปกปิดแสงดวงจันทร์ เหมือนความรักจากใจฉันที่ถูกปิดกั้นจากใครบางคน
ท้องฟ้า 6 ม.ค. 2547 16:33 น. - ID 44071 
800
4
0
6 มกราคม 2547 19:42 น. - comment id 198822
อีกไม่นานหรอกท้องฟ้า สายรุ้งบนนภาจะกระจ่างใหม่ แต่งเติมสีสัน...ในวันเศร้าใจ หลังฝนตกใหม่ ๆ ให้เธอมองดู ไอแดดร้อนตอนบ่าย คล้าย ๆ ว่ามีเมฆคล้อยมาอยู่ บดบังอาทิตย์ในฤดู ให้ความรักที่ถูกปิดกั้นอยู่...คลี่คลาย มาเยี่ยมพร้อมกลอน เสร่อ ๆ ครับผม
6 มกราคม 2547 21:18 น. - comment id 198857
เหมือนท้องฟ้าที่ลาลับหาย เหมือนดาวดารารายที่มาไม่มีเห็น เหมือนพระอาทิตย์ตกน้ำตอนเย็นเย็น เหมือนกับความรักซ่อนเร้นไม่มาเห็นใจ เหมือนทุกสิ่งทุกอย่างอ้างว้างยิ่ง เหมือนความจริงที่ฉันนั้นโหยไห้ เหมือนว่าเธอเคยรักฉันปักใจ แต่แล้วก็เปลี่ยนไปไม่เหมือนเดิม *-*กลอนไพเราะมากเลยค่ะ*-*
7 มกราคม 2547 17:51 น. - comment id 199272
หากรักพังก็เติมรักใหม่ได้ ลังเลใจอยู่ใยเล่าเธอจ๋า หารักจริงกับใครได้ทุกครา อย่าปล่อยให้ใจไร้ค่าไปนมนาน ***มาทักทายครับ***
23 กุมภาพันธ์ 2547 20:37 น. - comment id 220310
ขอบคุณสำหรับบทกลอนและมิตรภาพใหม่ที่มาเยี่ยมเยียน
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
