บทเรียนสุดท้ายจากเธอ

แว่นหนา

     ไม่มีใคร สอนให้ฉัน ได้สัมผัส
ว่าค่ำคืน เงียบสงัด อบอุ่นได้
นอกจากเธอ กับรอยยิ้ม ที่ผ่อนคลาย
หลับตาอย่าง สุขสบาย ใกล้ใกล้กัน
     แต่วันนี้ มีเพียงยิ้ม ที่เงียบเหงา
เกิดอะไร ระหว่างเรา ที่เปลี่ยนผัน
เธอคงสอน สิ่งสุดท้าย ทิ้งท้ายกัน
ว่าความเหงา เงียบงัน คือแยกทาง				
comments powered by Disqus
  • tiki

    18 มกราคม 2547 15:49 น. - comment id 204629

    เขียนได้สวยจริง
  • ข้าวปล้อง

    18 มกราคม 2547 16:07 น. - comment id 204637

    เห็นด้วยกับคุณ tiki ค่ะ
  • 100 เหตุผล

    18 มกราคม 2547 21:45 น. - comment id 204746

    กลอนน่ารัก จริง ๆ ค่ะ
    
    มาทักทาย
    
    *________*
    
    
  • ผู้หญิงไร้เงา

    19 มกราคม 2547 17:30 น. - comment id 204970

    ไม่มีใครสอนฉันให้รู้จัก
    กับความรักและความโหยหา
    จนเมื่อคุณนั้นผันผ่านมา
    ฉันจึงรู้จักหน้าตาความรัก
    
    *-*กลอนเศร้าจัง  แต่ก็ไพเราะดีค่ะ*-*
  • ผู้หญิงไร้เงา

    19 มกราคม 2547 17:39 น. - comment id 204972

    ไม่มีใครสอนฉันให้รู้จัก
    กับความรักและความโหยหา
    จนเมื่อคุณนั้นผันผ่านมา
    ฉันจึงรู้จักหน้าตาความรัก
    
    *-*กลอนเศร้าจัง  แต่ก็ไพเราะดีค่ะ*-*

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน