+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+ สายป่านแห่งความห่วงใย เริ่มเข้ามาใกล้โยงใยตัวฉัน ความห่วงหาคล้องใจฉันอยู่ทุกวี่วัน เธอเริ่มอิงแอบอยู่ในใจฉันเรื่อยมา หากความจริงฉันควรหยุดมันไว้ เพราะสายป่านคอยโยงใยควรเป็นเขา แม้ฉันอยากให้สายป่านโยงใยมาเพียงเรา แต่เธอ...คงมีเขาคอยคล้องใจ อย่ากังวลกับสายป่านเส้นนี้ เธอยังมีอีกเส้นคอยห่วงหา ปล่อยสายป่านของฉันยามเธอหลับตา ค่อยๆหลุกลอยอย่างช้า..ช้า..ตามแรงลม +-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+
ฟ้าสีคราม & กล้าตะวัน 19 ก.พ. 2547 12:20 น. - ID 47058 
1337
4
0
19 กุมภาพันธ์ 2547 13:11 น. - comment id 218275
เรื่องราวของความรักจบลง แต่เรื่องราวของความรู้สึกยังคงอยู่ที่เก่า ข้างกายไม่มีใคร..ไร้เงา เวลาอาจลดความปวดร้าว แต่ไม่อาจลดความเหงาน้อยลงไป
19 กุมภาพันธ์ 2547 14:00 น. - comment id 218300
มีสายป่านปนสายใยด้วยใจมั่น ให้กับเธอทุกวันไม่หวั่นไหว แทนความรักความจริงทุกสิ่งไป ด้วยหัวใจดวงนี้มีห่วงใย *-*กลอนน่ารักดีค่ะ*-*
19 กุมภาพันธ์ 2547 16:57 น. - comment id 218408
*-* กลอนเพราะมากๆ โดนใจอย่างแรง แวะมาทักทายค่ะ
19 กุมภาพันธ์ 2547 18:43 น. - comment id 218442
กลอนนี้..ถูกใจจัง เอ..แล้วบรรทัดสุดท้ายพิมพ์ผิด.. หรือเปล่า ปล่อยสายป่านของฉันยามเธอหลับตา ค่อยๆ **---หลุกลอย----- ***อย่างช้า..ช้า..ตามแรงลม อีกอย่างหนึ่ง.. เคยมีคนแนะนำพี่ว่า ในการเขียนกลอนสมัยนี้ไม่นิยมใช้ ไม้ยมก ( ๆ ) เพราะไม่ทราบว่าจะให้อ่านซ้ำตั้งแต่ตรงไหน มักจะเขียนเป็นคำซ้ำไปเลยเช่น ค่อย ค่อย หลุดลอยอย่างช้า..ช้า ตามแรงลม ยินดีที่รู้จักค่ะ แล้วจะแวะมาบ่อย ๆ
20 กุมภาพันธ์ 2547 12:30 น. - comment id 218657
ยาวไกล..เกินบรรยาย... เพราะมาก ๆ ครับได้ความหมายวึกซึ้งดีครับ...
20 กุมภาพันธ์ 2547 13:42 น. - comment id 218702
ไม่รักก็ไม่ว่า... เงื่อนไขที่เธอให้มา...รับไหว ต้องเจ็บช้ำเท่าไหร่...ทนได้ ขอเธออย่าพึ้งไปจากใจที่พักดี ขอให้ฉันเป็นสิ่งสุดท้าย... ที่เธอจะให้ได้แม้เพียงความสงสาร อาจเป็นสิ่งจำเจที่เธอนั้น...รำคาญ อยากให้เธอสงสารแค่ในฐานะคนพักดี กลอน เพราะ มากคร้าบๆๆๆๆ ผมอ่านทำให้มีกำลังใจขึ้นคร้าบ คุณฟ้าสีคราม
24 กุมภาพันธ์ 2547 21:29 น. - comment id 220889
กลอนไพเราะมากค่ะ โดนใจอย่างแรงเลย
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
