เกรงเหลือเกินเกรงฝันจะพลันดับ เลือนไปลับกับทิวาในหน้าหนาว คิดถึงเธอทุกวันฝันทุกคราว อยากจะกล่าวรำพันก็หวั่นใจ คนคนนี้มีเพียงเสียงอักษร แทนคำวอนบอกจิตพิศมัย เขาเอ่ยปากไม่เป้นเช่นใครใคร รักก็ได้แต่พร่ำเป็นคำกลอน
เสียงเรียกจากสายลม 19 ก.พ. 2547 23:59 น. - ID 47096 
822
6
0
20 กุมภาพันธ์ 2547 08:27 น. - comment id 218607
ปลอบใจ..ด้วยควางทรงจำ ยามคิดย้ำ..จดจำในสิ่งที่ขาดหาย ถึงแม้ว่าวันนี้..จะไม่เหมือนวันที่ผ่านไป แต่เธอก็ยังต้องก้าวไป..เพื่อเส้นชัยของตัวเอง... เป็นกำลังใจให้นะ..มาเป็นเพื่อนกันต่อที่นี่เลยละกันเนอะ..อิอิ..มาเจอกันที่นี่นะ
20 กุมภาพันธ์ 2547 12:51 น. - comment id 218673
คนคนนี้ไม่กล้าจะเอ่ยรัก ด้วยตระหนักในจิตคิดห่วงหา จึงได้ส่งเพียงอักษรา เพื่อสื่อความห่วงหาในหัวใจ *-*แต่งได้ดีมากเลยค่ะ ชอบจัง*-*
20 กุมภาพันธ์ 2547 13:36 น. - comment id 218699
หน้าส่วนตัว
.........ตอบผู้หญิงไร้เงา
ขอบคุณนะคะที่ชมกลอนของหนู นี่เป็นกลอนที่หนูแต่งลง web กลอนแรกเลยนะคะ ขอบคุณมากเลยค่ะ
............ตอบพู่กันของหุกวาง
เราจะนึกถึงกันตลอดไปนะ.....พู่กันของหูกวางเพื่อนรัก
23 กุมภาพันธ์ 2547 00:33 น. - comment id 219977
...............แล้วเราอ่ะคุณเสียงเรียกขอเป็น เพื่อนด้วยคนนะ (ได้อ่ะเปล่า)อ่ะ ไม่ได้ก็จะเป็น
23 กุมภาพันธ์ 2547 21:31 น. - comment id 220324
เราเป้นเพื่อนกันอยู่แล้ว และจะเป้นเพื่อนกันตลอดไปนะมันส์ฝรั่ง
27 กุมภาพันธ์ 2547 18:03 น. - comment id 222314
_o พิมพ์ทิ้งไว้แล้วจะมาอ่านไหมเนี่ย กลอนเพราะนะเนี่ย
29 กุมภาพันธ์ 2547 21:10 น. - comment id 223164
อ่านแล้วจ้า
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
