หน้าส่วนตัว
รูปใบเดิมที่มีเธอกับฉัน
ถ่ายคู่กันด้วยรอยยิ้มในวันก่อน
ทั้งสายตาที่มีแต่ความอาทร
ในทุกบททุกตอนของหัวใจ
ฉันดูรูปที่เราเคยถ่ายด้วยกัน
ครั้งหนึ่งนั้นคือความรักความอ่อนไหว
มันช่างมีความหมายมากกว่าสิ่งใด
รับรู้ได้.....คือสุขใจ.....ที่ได้มอง
มาวันนี้เมื่อฉันดูรูปใบเก่า
รูปที่มีแต่เราแค่เพียงสอง
กลับปวดร้าวเสียใจและน้ำตานอง
ที่จำต้อง.....ฝืนรักต่อเพียงผู้เดียว
เพราะวันนี้เธอได้เปลี่ยนไปแล้ว
เหม่อมองแววตาเธอกลับไม่แลเหลียว
เธอคงลืมทุกอย่างสิ้นแล้วจริงเชียว
ผิดกับฉันที่รักเธออย่างแน่นเหนียว.....และมั่นคง
!!!...^Imagine^...!!!
!!!...^Imagine^...!!! 7 มี.ค. 2547 17:52 น. - ID 48192 
965
16
0
7 มีนาคม 2547 17:53 น. - comment id 226511
เหม่อมองดูรูปทีไร...ก็รู้สึกหวั่นไหวทุกที.. ฮือๆๆ เศร้าเจง....อ่านสือต่อดีกว่า..พรุ่งนี้จะสอบแล้ว.... กลอนเศร้าอีกแล้วง่ะ...ได้อารมณ์ดีจริงๆเลย...
7 มีนาคม 2547 17:54 น. - comment id 226512
อันนี้ขึ้นหน้าส่วนตัวนะคะ อีกอันไม่ขี้นอ่ะ มีคอมเมนท์อ่ะไร ฝากไว้ในอันนี้นะคะ...
7 มีนาคม 2547 18:19 น. - comment id 226520
เวลาต่าง อารมณ์เวียน เปลี่ยนผันกลับ ใช้รูปซับ น้ำตา ที่อาบแก้ม ต่อแต่นี้ คงเงียบเหงา เศร้ามาแซม เป็นของแถม ของฝาก จากตัวเธอ รัก.. ต่อไป .. ถ้าตัดใจแล้วยังเจ็บ!!
7 มีนาคม 2547 18:44 น. - comment id 226525
อ่านด้วยความรู้สึกลึกๆเช่นคุณ
7 มีนาคม 2547 18:45 น. - comment id 226526
อยากถอดใจวางไว้ ..ณตรงนี้
มิคิดลี้เลือนรัก พักตร์ยังเหลียว
ยามคำคืนเปลี่ยวเปล่าเหงาเพียงเดียว
มีเพียงเสี้ยวแห่งภาพนั้นใช่ฝันไป
สองมือเรายังพันธ์ผูกปลูกความรัก
ซึ้งสลักฝังกลางใจไม่ไปไหน
มิเคยคิดเร่ขายรักขายดวงใจ
เจ็บข้างในเหงาข้างในใครรู้จริง
หน้าฝืนยิ้มพริ้มรื่นดูชื่นจิต
เก็บไว้มิดหยาดเพชรร่วงดุจนางสิงห์
เชิดศรีษะละคิดจิตประวิง
หวังแอบอิงคงเหอือหวัง คือ วังเวง
ณ ยามนี้...นฤดีมีแต่เจ้า
อ้อนวอนเฝ้าเทวา อย่าข่มเหง
หัวใจน้อยคอยแต่รักมาบรรเลง
ใจนักเลงไยเกรงหักรักเมินเลย
(รู้มั้ยที่แต่งตรงนี้เพราะเข้าใจความรู้สึก...)
จาก : อาภาภัส (อรุโณทัย และตาวัน)
รหัส - วัน เวลา : 230425 - 07 มี.ค. 47 - 18:36
7 มีนาคม 2547 18:50 น. - comment id 226528
มองรูปเราทีไร.. ก้ออดหวั่นไหวมิได้ ทุกๆวันมีเพียงความเป็นไป กับหัวใจที่ยังรักเธอ
7 มีนาคม 2547 19:06 น. - comment id 226543
กลับไปรื้อรูปเก่าๆมาดู........ น้ำตาไหล...อย่างไม่รู้สึกตัว เพราะความทรงจำเดิม ๆ มันย้อนมาทำร้าย เจ็บช้ำในหัวใจดวงน้อยนี้ บอกลา........เธอ แล้วเก็บรูปไว้ตรงนั้น ไม่คิดจะหยิบมาดูอีก ** รู้สึกถึงความเศร้า...ค่ะ **
7 มีนาคม 2547 20:43 น. - comment id 226584
รูปเล็กเล็กใบหนึ่งดูเก่าเก่า รูปที่เราทั้งสองได้ถ่ายไว้ นับแต่นี้ต่อไปมันคงไม่มีค่าอะไร สำหรับใจเธอคนนี้คงเปลี่ยนแปลง **********ครั้งนึงเราก็เคยเป้นแบบนี้ค่ะ******* แต่งเพี้ยนๆไปหน่อยไม่ว่ากันนะ
8 มีนาคม 2547 11:21 น. - comment id 226813
รูปใบนั้นทั้งไปซะลืมไปเถอะ ทำให้เจอะความรักที่อับเฉา ดูทีไรมีแต่เคราน้ำตาเรา ตัดจากเขาตัดใจเถอะนะคนดี *เปงกะลังจายให้ลืมเค้าให้ได้นะกร๊าบ
8 มีนาคม 2547 13:59 น. - comment id 226930
มองดูรูปใบเก่าในครั้งก่อน ซึ่งเมื่อตอนเธอกับฉันยังฝันใฝ่ คอยมอบรักมอบห่วงหาและจริงใจ แต่วันนี้เปลี่ยนไปให้เศร้าตรม คงเหลือรูปที่ถ่ายไว้คล้ายอนุสรณ์ ให้เป็นความร้าวรอนในประสงค์ ยิ่งเมื่อพิศดูหน้าแล้วเราคง ต้องนั่งเศร้ามึนงงอยู่คนเดียว *-*กลอนเศร้าจัง แต่ก็ไพเราะดี ยังไงก็ขอให้ทำข้อสอบได้คะแนนดี ๆ นะค่ะ*-*
9 มีนาคม 2547 21:22 น. - comment id 227901
เย้ๆๆ ... สอบเสร็จแล้ว ได้ปิดเทอม หยุดๆๆ ไปเที่ยวกะเพื่อนๆซะที แต่ก็เหงานะไม่เจอเพื่อนเลย ตั้ง 3 เดือนกว่าแน่ะ....
9 มีนาคม 2547 21:44 น. - comment id 227928
ถึง ...รดา ขอบคุณที่แวะมาทักทายค่ะ
9 มีนาคม 2547 21:48 น. - comment id 227936
ถึง ...รดา ขอบคุณที่แวะมาทักทายค่ะ
9 มีนาคม 2547 22:00 น. - comment id 227950
ถึง...พี่ทิกิ
ขอบคุณที่แวะมาทักทาย และเป็นกำลังใจให้นะคะ
ถึง อาภาภัส
ขอบคุณที่แวะมาทักทายค่ะ
9 มีนาคม 2547 22:03 น. - comment id 227956
ถึง...ใยแมงมุม
ขอบคุณค่ะ ที่แวะมาทักทายนะ
ถึง...**ipereen**
เศร้าเนอะ...ดีแล้วล่ะ จะได้เข้าถึงอารมณ์ผู้อ่านด้วยไงคะ แต่งกลอนเศร้าๆแล้วได้อารมณ์จังเลยช่วงนี้
9 มีนาคม 2547 22:05 น. - comment id 227959
ถึง...เด็กหญิงสานฝัน
ไม่ว่ากันหรอกจ้า แ ค่แวะมาทักทายก็ดีใจแล้วค่ะ ขอบคุณมากน้าคะ
9 มีนาคม 2547 22:21 น. - comment id 227973
ถึง...- !i!MiRaCle!i!
รูป หนึ่งใบที่มีแต่ความเจ็บช้ำ
ที่เธอทำความเจ็บไว้ในครั้งก่อน
ถึงตอนนี้ยังคงมีแต่ความร้าวรอน
ที่บั่นทอน...จิตใจไปวัน..วัน
ฉันเองก็ไม่รู้และไม่เข้าใจ
ว่าทำไมยังต้องเก็บรุปไว้แบบนั้น
ทุกทีที่มองมีแต่ทำร้ายใจกัน
หรือเพราะความผูกพัน จึง..ตัวใจไม่ลง
จิดใจฉันนั้นบอบช้ำมาเต็มที
เพราะรักที่มีแต่ความลุ่มหลง
ฉันรักเธอ เธอไม่รัก ก็ต้องปลง
ไม่งั้นคง..... เจ็บร้าว ตลอดกาล.....
ลืมตาในน้ำเพื่อลบภาพเธอไป หุหุ ...
กลอนพาไปซะเศร้าเลย เจงๆแล้วไม่ได้เศร้าซะกะหน่อย...
20 มีนาคม 2547 19:20 น. - comment id 233952
ทุกอย่างล้วนมีค่าในตัวมันเองนะคับ
20 มีนาคม 2547 21:07 น. - comment id 234007
ถึง....ลูกหมาน้อย
ค่ะ ทุกสิ่งทุกอย่างย่อมมีค่าในตัวของมันเองเสมอ .... ถึงจะไม่มีใครเห็นแต่ตัวเราเองน่ะหล่ะที่จะเห็น และก็อาจมีอีกหลายๆคนที่เห็นเหมือนกับเรา....
ขอบคุณค่ะ ที่แวะมาเป็นกำลังใจ...
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด