คืนน้ำค้างพร่างพราว

วนัสนันท์

คืนน้ำค้างพร่างพราว
เมื่อลมหนาวพราวพร่างพัด
ยอดไม้โบกสะบัด
ยิ่งหนาวจัดถึงดวงใจ
ดอกไม้ที่ในมือ
ยังคงถือ ไม่วางไกล
คนให้ ให้ด้วยใจ
หรือให้ไป เพราะเหตุการณ์
ไม่เลย ไม่เคยรัก
แค่ประจักษ์ไม่มองผ่าน
ไม่หรอก บอกใจจารณ์
เพื่อนพบพาน ใช่เพื่อนใจ
ดอกไม้ที่ในมือ
ใช่จะถือ หาสิทธิได้
จำคำย้ำเอาไว้
จงบอกใจ...คิดไกลเกิน
ฝันชื่น ตื่นแล้วจบ
ดุจเพียงพบภาพผิวเผิน
จำพรากก่อนใจเพลิน
จะทำเมิน มิเมียงมอง				
comments powered by Disqus
  • ฤกษ์ ชัยพฤกษ์

    30 มีนาคม 2547 01:41 น. - comment id 238446

    ดอกไม้ที่มอบให้
    แทนหัวใจได้ยึดถือ
    มอบไว้ในกำมือ
    จะหาซื้อใช่มีขาย
    มอบให้ด้วยความซื่อ
    ไม่แย่งยื้อเอากับใคร
    อย่าเห็นเพียงดอกไม้
    คือหัวใจมอบทั้งดวง
    
    กลอนเพราะนะ ความหมายดี
  • อาภาภัส

    30 มีนาคม 2547 06:14 น. - comment id 238480

    ..กาพย์ยานี..
       กระไรเลยนำคำ       แคะค่อนชำเฉยเฉื่อยชา
    ...ใจรู้ ใจหวังมา              ฝืนอุราร้าวระทม
    ..เจ็บเศร้าเคล้าในจิต   มองมิ่งมิตรมิยินยล
    ..ใช่ว่าสุขกมล               รักยังล้นมิเปลี่ยนแปลง
  • _+~+_HiToShI KA HaRu_+~+_

    30 มีนาคม 2547 11:39 น. - comment id 238577

    กลอนเพราะ....มาก~
    ชอบมากๆเลย.....อย่างเพราะเลยค่ะ...
    สัมผัสก้อดีมากๆเลยล่ะ......เก่งมากๆ
    แปะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆเสียงปรบมือ^_^
  • ผู้หญิงไร้เงา

    30 มีนาคม 2547 20:17 น. - comment id 238827

    ดอกไม้ที่ในมือ
    ยังคงถือในมีมั่น
    ไม่เคยลืมสัมพันธ์
    เธอกับฉันที่มั่นมี
    
    *-*แต่งได้ไพเราะและสวยงามด้วยความหมายค่ะ*-*
  • tiki

    16 พฤษภาคม 2547 15:30 น. - comment id 268789

    :)
  • คำปาย

    3 มีนาคม 2548 02:18 น. - comment id 283577

    มาให้กำลังใจคนแต่งจ้ะ
    
    ^_______________________^

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน