ถ้าไม่มีอะไรเปลี่ยนไป... หัวใจคงไม่ร้าวไหวแปรผัน อาการที่เห็นกันอยู่แล้วทุกคืนวัน ก็คงต้องปล่อยมันไม่ใส่ใจ ถ้าไม่มีกันในวันนี้... คนดีคงอยากอยู่กับเขาใกล้ๆ เทียบกันแล้วเราห่างกันแสนไกล เปรียบหัวใจโดนกั้นด้วยกำแพง คล้ายต้นไม้ใหญ่ใบหนา... หากปราศจากคลอโรฟิลด์มาสังเคราะห์แสง คงอยู่ไม่ได้ แห้งเหี่ยว หมดแรง เปรียบคลอโรฟิลด์ดั่งกำแพง .. กั้นใจ หากแต่ในเวลานี้... เป็นหัวใจคนดีไม่ใช่ต้นไม้ อาจจะร้าวไหว โอนอ่อน ง่ายดาย หากเพียงเธอเดินก้าวไป ไม่ใส่ใจ .. ดูแล ต่างกันโดยสิ้นเชิงกับเขาคนนั้น เปรียบเทียบกันฉันคนนี้เป็นผู้แพ้ บางครั้งที่ร่ำไห้ไม่ได้แปรว่าหัวใจจะอ่อนแอ หากแต่ความหมายนั้นอาจแปรว่า ... เสียเวลา..
ตฤณ 21 เม.ย. 2547 12:35 น. - ID 51750 
613
2
0
21 เมษายน 2547 14:48 น. - comment id 251425
เรามาเปลี่ยนแปลงกันเหอะครับ .. วิจิตรก็ใช่แปรงมานานแล้ว .. ก็ว่าจะเปลี่ยนแปรงเหมือนกัน .. แล้วคุณ ตฤณ เปลี่ยนแปรงยังครับ
21 เมษายน 2547 14:55 น. - comment id 251433
ขอเป็นคนที่อยู่เคียงข้าง แม้ใจเธออ้างว้างเท่าไหร่ ฉันจะอยู่เป็นกำลังใจ... ไม่ให้ผองภัย...มากล้ำกราย... เศร้าจังนะคะ แวะมาทักทาย+เป็นกำลังใจจ้า
22 เมษายน 2547 09:41 น. - comment id 251971
คิๆ เข้าใจพูดนะคะ อบอุ่นค่ะ ขอบคุณสำหรับคอมเม้น
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
