ฉันนั่งอยู่อย่างเดียวดายใต้ฟ้ากว้าง ข้างกายร้างไร้คนมองต้องหมองเศร้า จะโอบกอดแนบอิงได้ก็แต่เงา ที่ตัวเขาหยิบยื่นเมื่อคืนลา ฉันทำผิดคิดร้ายอันใดหรือ? โทษจึงคือทำทัณฑ์ใจให้สมสา ไหนเมื่อก่อนพร่ำบอกรักตลอดมา เหตุใดชาเฉยไปไร้ไมตรี ฉันยังนั่งเหม่อมองที่ท้องฟ้า นึกถึงรักที่จากลามาหน่ายหนี ฉันยังนั่งร้องไห้หน่ายฤดี ไม่รู้หยุดสักทีใจขี้แย
เจลใส 25 เม.ย. 2547 04:45 น. - ID 52047 
788
3
0
25 เมษายน 2547 07:24 น. - comment id 253739
เหงาจังเลย
25 เมษายน 2547 08:48 น. - comment id 253769
++มาเป็นกำลังใจค่ะ++
25 เมษายน 2547 13:30 น. - comment id 253901
มาอย่าเดียวดาย ไปอ่านกลอนอ่านร่ายทั้งหลายให้หมดให้สิ้น ทักทายผู้คนนะคะ
25 เมษายน 2547 18:24 น. - comment id 254016
มาเยี่ยมครับผม..บทกลอนไพเระมากนะครับ *-*
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
