++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ นานแล้ว..... ความทรงจำบางแผ่ว....ระบายในภาพถ่ายใบเก่าๆ นานแล้ว..ที่เรายังยืนยันแน่นแน่วในความเป็นเรา ยึดยื้อ-เอ่ยคำรักเงียบเหงา..เจือจางเบาๆ ในเงาตา เธอบอกว่า แค่เผลอใจไปกับเขา... ก็แค่เพื่อนคุยในวันเหงา ไม่ได้คิดเกินกว่า... เธอพรํ่าขอโทษ..ขอให้ฉันหายโกรธ เรื่องที่ได้พ้นมา ลูบผมเธอเบาๆ แล้วบอกว่า ไม่เคยถือสา..เรื่องใดใด ยอมรับว่าฉันเป็นคนใจอ่อน.... ระบายใจเธอด้วยความอาทร..เว้าวอนอ่อนไหว... เข้าใจฐานะตัวเอง..แค่ที่พักฟังเพลงยามเธอเสียใจ ยามเธอไม่มีใคร..รู้ใช่ไหม เธอยังมีกัน เธอใช้คำรักซื้อฝ่ามือเพื่อปิดทั้งฟ้า... ปิดหู ปิดตา....เพื่อยื้อเวลาที่ใจฉัน เธอขาดฉันไม่ได้-ที่ระบายอารมณ์รำพัน เธอขาดฉันไม่ได้-คนที่ยอมให้เธอนั้น แทงข้างหลังกันอย่างพึงใจ หยุดร้องไห้นะ..เช็ดนํ้าตาซะ คนเก่ง ต่อจากนี้เธอคงต้องดูแลตัวเอง เข้าใจใช่ไหม... หน้าที่ฉันหมดแล้ว โง่งมมานานแล้วที่เป็นไป นํ้าตาปลอมๆ ที่เธอให้..ซื้อรักแท้จริงไม่ได้อีกแล้วเธอ... ............... ส่งมาให้อ่านแล้วนะครับ บทสุดท้ายของกลอนชุด...ค น คั่ น เ ว ล า..... หวังว่าจะชอบนะครับ คราวหน้า จะเอาภาพที่หมู่เกาะสุรินทร์มาให้ชมกัน แล้วมีกลอนกลิ่นฟ้ากลิ่นทะเลมาฝากครับ ^_____^ p.s. ช่วงนี้งานยุ่ง มาโพสกลอนแล้วก็หาย อย่าว่ากันนะครับ แล้วเจอกันครับ ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
First_January 3 พ.ค. 2547 11:33 น. - ID 52636 
916
17
0
3 พฤษภาคม 2547 12:05 น. - comment id 259210
ความทรงจำ ดีดี ควรเก็บไว้ ครับ
3 พฤษภาคม 2547 12:28 น. - comment id 259229
น้ำตาที่ฉันหลั่งรินรดไหล ไม่เคยไม่จริงใจเธอรู้ไหมนั่น เพราะกลั่นจากส่วนลึกที่รู้สึกตื้นตัน เลยมานั่งรำพึงรำพันให้เธอด้วยหวังให้เธอปลอบใจ แต่แล้วน้ำตาของฉัน เธอกลับตอกกลับจนฉันหวั่นไหว ไม่มีแล้วซึ่งความอาทรณ์ห่วงใย เธอบอกน้ำตาฉันซื้อหทัยเธอไม่ได้ใช่คนดี จริงจริงที่ผ่านมาก็รู้สึก ในสำนึกฉันผิดกับเธอคนนี้ แต่รู้ไหมตอนนี้ทุกนาที ยังมีรักให้เธอนี้เต็มดวงใจ *-*กลอนไพเราะจัง*-*
3 พฤษภาคม 2547 13:09 น. - comment id 259245
อยากบอกว่า เข้าใจดีครับ เพราะเคยเจ็บ ครับ
3 พฤษภาคม 2547 14:10 น. - comment id 259285
อาจดูเป็นคนหลายใจ ถ้าจะบอกไปว่าไม่เคยรักใครเกินกว่า เธอและเขาสำคัญเท่ากันในวันเวลา ไม่อาจตัดสินใจได้ว่าควรเลือกใคร น้ำตาที่ดูเหมือนเสแสร้ง อาจทำให้เธอคลางแคลง..สงสัย ว่าแท้จริงแล้วเธออยู่ในฐานะอะไร เป็นแค่คนคั่นหัวใจหรือยังมีความสำคัญ กับเขา..ฉันต้องร้องไห้เสมอ ความรักที่ปรนเปรอ..ละลายหายไปกับฝุ่นฝัน กับเธอ..เต็มไปด้วยความผูกพัน ไม่ต้องใช้ส่งใดมายืนยัน..ฉันก็มั่นใจ น้ำตาที่ไหลมาเพื่อเหนี่ยวรั้ง อาจดูไม่จริงจังพอจะทำให้เธอหวั่นไหว แต่เอาเถอะ..คนดี ถ้าเธอต้องการจากไป ฉันขอเป็นฝ่ายรับผิดชอบที่ทำให้เธอต้องห่างไกล แต่เพียงผู้เดียว ++มาทักทายนะคะ อย่าลืมรูปหมู่เกาะสุรินทร์นะ จะแวะมาดูค่ะ++
3 พฤษภาคม 2547 15:21 น. - comment id 259337
เมื่อความจริงใจไม่อาจซื้อความรัก ฉันจึงต้องหักใจในวันนี้ มากเกินพอแล้ว ... ที่เธอทำไว้มานานปี เสียเวลากับเธอนี้ ... ไม่ได้คืน ความรักที่มอบให้เธอไป ขออภัย ... วันนี้ฉันคงไม่อาจฝืน อาจจะแย่ที่ทำแบบนี้ ... แต่หัวใจ ... ฉันขอคืน เมื่อเธอรักแต่ใครอื่น ... และไหลลื่นไปเคยพอ ดูแลตัวเองดีๆนะ ... ที่รักของฉัน เมื้อวันนี้เป็นวันที่ฉัน ... เหนื่อย ... ท้อ เมื่อเธอไม่เคยจริงใจ ... ให้ความรักเท่าไร ... ไม่เคยพอ หัวใจฉันมันสึกหรอ ... เกินจะรอ ... อีกแล้วเธอ กลอนเพราะจัง ... คุณใช้คำเก่งมากเลย
3 พฤษภาคม 2547 16:09 น. - comment id 259409
กลอนคุณนุ่มนวลมาก อัณณพรับรู้ผ่านอักษรแล้วค่ะ---เยี่ยมมาก---
3 พฤษภาคม 2547 16:36 น. - comment id 259424
** เพราะมากๆๆเลยค่ะ พี่หนึ่ง ... สุดยอดมากเลย ..เก่งจังเลยนะคะ .. แวะมาทักทายค่ะ ..
3 พฤษภาคม 2547 17:54 น. - comment id 259498
พี่หนึ่งคะ กลอนพี่หนึ่งเข้าทิ่มแทงกลางใจปลาวาฬ เข้าอย่างจังเลยคะ กลอนเพราะมากมาย ปลาวาฬมาทักทายนะคะ
3 พฤษภาคม 2547 18:00 น. - comment id 259508
กลอนเพราะมากค่ะ ไม่ว่าจะมามองวันไหน ไม่เคยผิดหวังเลยค่ะ ความหมาย การันตี ได้ใจความมากค่ะ แวะมาทักทายค่ะ
3 พฤษภาคม 2547 19:18 น. - comment id 259567
วา....กลับ...มา...แล้ว หัวหินทะเลสวยมาก คนก็เยอะ...วุ่นวาย แต่ภายใน มันกลับสงบดี sv[8;k,8bf57,k/kdg9H,.0g]p อิอิอิ
3 พฤษภาคม 2547 19:19 น. - comment id 259568
:::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::: ไม่ได้มีน้ำตาไว้หลอกล่อเธอเอาไว้ แต่มีหัวใจรักจริงไม่แปรผัน ทุกเวลาที่เราอยู่ด้วยกัน เป็นความจริงทั้งนั้นไม่ได้คั่นเวลาเอาไว้.. ::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::: ม า ห า เ พ ร า ะ คิด ถึ ง **--** ....
3 พฤษภาคม 2547 22:13 น. - comment id 259713
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ หวัดดีครับ When_i_Fall_in_love ครับ เก็บความทรงจำดีดีเอาไว้ ดีที่สุดแล้ว ทำได้แค่นั้น ................... หวัดดีครับ ผู้หญิงไร้เงา พอได้แล้วกับคำว่ารัก... ฉันคงไม่รู้จัก คำคำนี้สักเท่าไหร่ เพราะเธอพูดมันออกจากปาก ไม่ได้พูดออกจากใจ ถึงพูดว่ารักกันยิ่งใหญ่ แต่ฉันสัมผัสไม่ได้ แม้นิดเดียว พอได้แล้วกับนํ้าตา.. ถึงเธอจะร้องจนท่วมฟ้า ฉันก็ไม่มองหาไม่มองเหลียว ขอยอมเจ็บ ทนหนาวเหน็บกับความดายเดียว ดีกว่าดึงเธอมาข้องเกี่ยว ให้ความเจ็บยิ่งรั้งเหนี่ยวหัวใจ พอได้แล้ว ชีวิตที่เคยมีเพื่อเธอ... ไม่อยากพบไม่อยากเจอ พอแล้วรอยแผลที่ฝากไว้ พอแล้วรอยนํ้าที่ดวงตา รอยปวดปร่าที่ดวงใจ ต่อไปนี้ฉันจะหายใจเพื่อชีวิตใหม่..ที่ไม่มีเธอ ....อาจจะดูเหมือนใจร้าย แต่ฉันก็แค่ไม่อยากเป็นของตายให้กับใคร ...................... หวัดดีครับ กวีบ้านไร่ จริงครับ คนไม่เคยเจ็บ ยังไงก็ไม่มีวันเข้าใจ เพราะแต่ก่อนที่ตัวเองเคยคิดว่าเข้าใจดี แต่พอเจอกับตัวจริงๆ ถึงรู้ว่า ไม่เคยรู้จักความเจ็บปวดเลย จนวันที่ความรักจากไป...ถึงได้เข้าใจ จริงๆ .......... หวัดดีครับ นางฟ้าซาตาน ในสายตาเธอ บอกว่าเลือกเขา... แม้ต้องทนปวดร้าว สักแค่ไหน เธอบอกว่าเป็นสุข เวลาที่เราอยู่ร่วมปันอุ่นไอ แต่เธอก็เลือกเขาอยู่ในใจ ไม่ใช่กัน ฉันแค่เป็นคนที่ผูกพันกับเธอ.. เคยชินกับการมีอยู่ กับการได้พบเธอ ก็แค่นั้น ไม่มีฉันอยู่ก็แค่กระวนกระวายใจไม่กี่วัน แล้วหลังจากนั้น เธอจะค่อยๆ ลืมฉัน อย่างง่ายดาย ก็แค่เหตุผลง่ายๆ ที่เลือกเดินจากมา.. เหตุผลทั้งหมดอยู่ในสายตา ที่บ่งบอกความหมาย มีแต่ภาพเขาแจ่มชัดในทุกวันอย่างมากมาย แต่ไม่มีเงาฉันในสายตาที่เปล่าดาย..มันเป้นเหตุผลง่ายๆ ที่ต้องไป ................................. หวัดดีครับ Completely ปล่อยเธอไปตามใจต้องการ.. ยิ่งฝืนยิ่งทรมาน เราต่างก็ยิ่งท้อ ปลายทางที่มองไม่เห็น ที่เราเลิกจะเฝ้ารอ การอยู่คู่มันจึงเพียงพอ ไม่อาจสานต่อเมื่อไร้ใจ คืนหัวใจให้กันและกัน.. คืนความฝัน ที่เคยแบ่งปัน ที่เคยร่วมกันวาดไว้ นับแต่นี้จะมีแค่ตังเองที่ก่อความฝันต่อไป ไม่มีเธอ ไม่มีฉัน ไม่มีรักครั้งใหม่ ให้ทบทวน ซากดอกไม้ ไม่อาจกลับมาผลิบาน ซากวันวาน ไม่อาจเรียกขานให้คืนหวน ซากหัวใจ ปล่อยมันไหลไปดุจสายนํ้าไม่ไหลทวน ซากความรัก จึงมีความสมควร คือ เลิกรา ............................ หวัดดีครับ อัณณพ ดีใจมากครับที่ชอบ และรับรู้ความรู้สึก คราวหน้าแวะมาแบ่งปันความรู้สึกกันอีกนะครับ .......................... หวัดดีครับ กระดาษกาว ดีใจที่แวะมาครับ เติมแรงใจได้เยอะเลย ว่างๆ แล้วจะไปเยี่ยมนะครับ ........................... หวัดดีครับ ปลาวาฬสีน้ำเงิน โอ้โฮ..ทิ่มแทงขนาดนั้นเลยรึครับน้องปลาวาฬน้อย ทำเอาพี่เขินเลยนะเนี่ย .................................... หวัดดีครับ ฟ้าสีคราม & กล้าตะวัน จะมาวันไหน ก็ดีใจเสมอเช่นกันครับ ขอบคุณที่แวะมานะครับ ................................... หวัดดีคับ ถนนสายเก่า รองเท้าคู่เดิม กลับมาแล้ว คิดถึงจัง แวะไปที่บ้านก็ไม่อยู่ เลยได้แต่นั่งอยู่หน้าประตู แล้วเขียนคำว่า คิดถึง ทิ้งไว้ ............................ หวัดดีครับ นํ้าใส คิดถึงเช่นกันครับ... รู้ตัวไหม..เธอมีนํ้าตาเพื่อฆ่าหัวใจฉัน คำพูดเธอนั้น มีไว้กรีดฟาดฟัน ให้สั่นไหว สายตาเธอมีเพื่อบีบเค้นให้ตีบตันลมหายใจ ความจริงที่เธอบอกว่ารักเท่าไหร่... ...ฉันก็เจ็บปางตายเท่าๆ กัน .............................. ............................ #(^_______^)# ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
4 พฤษภาคม 2547 00:36 น. - comment id 259827
คำบอกเล่าที่เธอบอกกับฉัน รู้ไหมมันสร้างความร้าวหวั่นขนาดไหน คนเคยรักเคยห่วงหาเคยห่วงใย กลับมาตัดรักจากใจไม่เหลียวแล ทั้งที่เธอเคยบอกเองในวันเก่า ว่าจะให้อภัยเรานั้นเที่ยงแท้ ซึ่งวันนี้พอฉันกลับมาตอแย เธอกลับปัดรักแท้ไม่แลเลย ช้ำสุดช้ำรู้ไหมว่าใจช้ำ เธอใจดำน้ำคำที่เธอเอ่ย ฉันเจ็บลึกสุดใจอย่างไม่เคย ที่ต้องมาลงเลยแค่เคยรู้จักกัน *-*แหมอะไรจะใจดำกับผู้หญิงไร้เงาได้ขนาดนี้หละค่ะ อิอิ กลอนแต่งได้ดีมากๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ ชอบบทนี้จัง*-*
4 พฤษภาคม 2547 01:17 น. - comment id 259847
++++++++++++++++++++++++++++++++++++ หวัดดีอีกรอบครับ ผู้หญิงไร้เงา คำต่อว่าต่อขานที่เอให้ฉัน ฟังแล้วหัวใจมันสั่น มันร้าวหวั่นเจ็บปร่า เมื่อก่อนเคยรัก แต่เอก้แต่ปันใจแบ่งมา พอฉันจะจากลา ก็มาบอกห่วงหาเสียแทบตาย ใช่ ฉันเคยบอกว่ารักเอในวันเก่า อภัยได้กับความเป็นเรา ฉันยอมยกโทษได้ง่ายๆ อโหสิให้เอหมดแล้ว ด้วยหัวใจแตกกระจาย อภัยให้ได้ แต่ไม่เคยง่ายดายจะหวนคืน เธอร้องไห้..ฉันเองก็ปวดใจไม่ต่าง แข็งใจเดินแยกห่าง แม้ความอ้างว้างจะถูกปลุกให้ตื่น ยอมทนเจ็บในวันนี้ พรุ่งนี้ รวมทั้งวันมะรืน ดีกว่าทนฝืน ต้องกลํากลืน อย่างตัวสำรอง ..... ช่วงนี้ งอนตุนอยู่ หวานกับคนอื่น งั้นกับหนึ่งก็ลองแบบขมๆ ดูบ้าง อิ อิ ^_____^ ++++++++++++++++++++++++++++++++++
4 พฤษภาคม 2547 01:24 น. - comment id 259852
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ หวัดดีอีกรอบครับ ผู้หญิงไร้เงา คำต่อว่าต่อขานที่เอให้ฉัน ฟังแล้วหัวใจมันสั่น มันร้าวหวั่นเจ็บปร่า เมื่อก่อนเคยรัก แต่เอก้แต่ปันใจแบ่งมา พอฉันจะจากลา ก็มาบอกห่วงหาเสียแทบตาย ใช่ ฉันเคยบอกว่ารักเอในวันเก่า อภัยได้กับความเป็นเรา ฉันยอมยกโทษได้ง่ายๆ อโหสิให้เอหมดแล้ว ด้วยหัวใจแตกกระจาย อภัยให้ได้ แต่ไม่เคยง่ายดายจะหวนคืน เธอร้องไห้..ฉันเองก็ปวดใจไม่ต่าง แข็งใจเดินแยกห่าง แม้ความอ้างว้างจะถูกปลุกให้ตื่น ยอมทนเจ็บในวันนี้ พรุ่งนี้ รวมทั้งวันมะรืน ดีกว่าทนฝืน ต้องกลํากลืน อย่างตัวสำรอง ..... ช่วงนี้ งอนตูนอยู่ หวานกับคนอื่น งั้นกับหนึ่งก็ลองแบบขมๆ ดูบ้าง อิ อิ ^_____^ +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
4 พฤษภาคม 2547 01:27 น. - comment id 259856
หน้าส่วนตัว
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
น้ำตาที่ฉันหลั่งรินรดไหล
ไม่เคยไม่จริงใจเธอรู้ไหมนั่น
เพราะกลั่นจากส่วนลึกที่รู้สึกตื้นตัน
เลยมานั่งรำพึงรำพันให้เธอด้วยหวังให้เธอปลอบใจ
แต่แล้วน้ำตาของฉัน
เธอกลับตอกกลับจนฉันหวั่นไหว
ไม่มีแล้วซึ่งความอาทรณ์ห่วงใย
เธอบอกน้ำตาฉันซื้อหทัยเธอไม่ได้ใช่คนดี
จริงจริงที่ผ่านมาก็รู้สึก
ในสำนึกฉันผิดกับเธอคนนี้
แต่รู้ไหมตอนนี้ทุกนาที
ยังมีรักให้เธอนี้เต็มดวงใจ
ผู้หญิงไร้เงา
พอได้แล้วกับคำว่ารัก...
ฉันคงไม่รู้จัก คำคำนี้สักเท่าไหร่
เพราะเธอพูดมันออกจากปาก ไม่ได้พูดออกจากใจ
ถึงพูดว่ารักกันยิ่งใหญ่ แต่ฉันสัมผัสไม่ได้ แม้นิดเดียว
พอได้แล้วกับนํ้าตา..
ถึงเธอจะร้องจนท่วมฟ้า ฉันก็ไม่มองหาไม่มองเหลียว
ขอยอมเจ็บ ทนหนาวเหน็บกับความดายเดียว
ดีกว่าดึงเธอมาข้องเกี่ยว ให้ความเจ็บยิ่งรั้งเหนี่ยวหัวใจ
พอได้แล้ว ชีวิตที่เคยมีเพื่อเธอ...
ไม่อยากพบไม่อยากเจอ พอแล้วรอยแผลที่ฝากไว้
พอแล้วรอยนํ้าที่ดวงตา รอยปวดปร่าที่ดวงใจ
ต่อไปนี้ฉันจะหายใจเพื่อชีวิตใหม่..ที่ไม่มีเธอ
First_January
คำบอกเล่าที่เธอบอกกับฉัน
รู้ไหมมันสร้างความร้าวหวั่นขนาดไหน
คนเคยรักเคยห่วงหาเคยห่วงใย
กลับมาตัดรักจากใจไม่เหลียวแล
ทั้งที่เธอเคยบอกเองในวันเก่า
ว่าจะให้อภัยเรานั้นเที่ยงแท้
ซึ่งวันนี้พอฉันกลับมาตอแย
เธอกลับปัดรักแท้ไม่แลเลย
ช้ำสุดช้ำรู้ไหมว่าใจช้ำ
เธอใจดำน้ำคำที่เธอเอ่ย
ฉันเจ็บลึกสุดใจอย่างไม่เคย
ที่ต้องมาลงเลยแค่เคยรู้จักกัน
ผู้หญิงไร้เงา
คำต่อว่าต่อขานที่เธอให้ฉัน
ฟังแล้วหัวใจมันสั่น มันร้าวหวั่นเจ็บปร่า
เมื่อก่อนเคยรัก แต่เอก้แต่ปันใจแบ่งมา
พอฉันจะจากลา ก็มาบอกห่วงหาเสียแทบตาย
ใช่ ฉันเคยบอกว่ารักเอในวันเก่า
อภัยได้กับความเป็นเรา ฉันยอมยกโทษได้ง่ายๆ
อโหสิให้เอหมดแล้ว ด้วยหัวใจแตกกระจาย
อภัยให้ได้ แต่ไม่เคยง่ายดายจะหวนคืน
เธอร้องไห้..ฉันเองก็ปวดใจไม่ต่าง
แข็งใจเดินแยกห่าง แม้ความอ้างว้างจะถูกปลุกให้ตื่น
ยอมทนเจ็บในวันนี้ พรุ่งนี้ รวมทั้งวันมะรืน
ดีกว่าทนฝืน ต้องกลํากลืน อย่างตัวสำรอง
First_January
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
4 พฤษภาคม 2547 01:29 น. - comment id 259858
หุ หุ อันข้างบน แบบคนนอนดึกไม่มีไรทำ เลย เอามาทำสีสีให้อ่านกันครับ กลอนของหนึ่ง กับ ตูน จะได้อ่านต่อๆ กันไปเลย อิ อิ ^_____^ ทำไม หนึ่ง ใจร้ายจริงน้อ
4 พฤษภาคม 2547 10:44 น. - comment id 260048
ให้โอกาสฉันอีกครั้งไม่ได้หรือ เพราะยังไงเราก็คือคนเคยชิดใกล้ อย่ามาต้องทนเจ็บทนปวดใจ กับเรื่องราวที่ผ่านไปอย่าได้จำ เริ่มกันใหม่อีกหนนะคนดี อย่ามาทำให้ใจนี้ต้องเจ็บช้ำ ไม่หลอกนะคราวนี้ที่กระทำ ฉันขอย้ำในจิตคิดห่วงใย เพราะรู้ดีว่าความรักยังหนักแน่น เธอยังเป็นคนหวงแหนไม่หวั่นไหว ยังมีเธอเสมอข้างในใจ และยังรักเธอเรื่อยไปไม่เปลี่ยนแปร ซึ่งฉันรู้เธอเองก็เหมือนกัน มีรักมั่นให้ฉันเป็นรักแท้ แล้วใยเล่าจะต้องเจ็บในดวงแด เพียงเพราะแค่เรื่องเก่าเก่าเล่าคนดี *-*แหมงอนอะไรนักหละค่ะ มาง้อแล้วหนา ดีกันเถอะนะค่ะ อิอิ อ้อ บทแรกพิมพ์ผิดไปหน่อยหนึ่งค่ะ ขอแก้ไขนะค่ะ*-* น้ำตาที่ฉันหลั่งรินรดไหล ไม่เคยไม่จริงใจเธอรู้ไหมนั่น เพราะกลั่นจากส่วนลึกที่รู้สึกตื้นตัน เลยมานั่งรำพึงรำพันให้เธอด้วยหวังให้เธอปลอบใจ แต่แล้วน้ำตาของฉัน เธอกลับตอกกลับจนฉันสั่นไหว ไม่มีแล้วซึ่งความอาทรณ์ห่วงใย เธอบอกน้ำตาฉันซื้อหทัยเธอไม่ได้ใช่ไหมคนดี จริงจริงที่ผ่านมาก็รู้สึก ในสำนึกฉันผิดกับเธอคนนี้ แต่รู้ไหมตอนนี้ทุกนาที ยังมีรักให้เธอนี้เต็มดวงใจ
9 พฤษภาคม 2547 03:08 น. - comment id 263943
อย่าเอ่ยคำว่รัก หากเธอ ไม่จริงใจ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
