เด็กชายพเนจรเขียนกลอนรัก

First_January



+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++


รอยเท้าฝังลงรอยทราย จรดปลายหาด...
หยิบกิ่งไม้ขีดวาด..ถ้อยคำคิดถึง และคิดถึง...
เขียนรูปหัวใจลงบนผืนทรายความคำนึง
ให้คลื่นซัดบางข้อความไปถึง..ใครคนหนึ่งที่แสนไกล

วิ่งไปบนผืนทราย จรดปลายหาด...
คลื่นทะเลซัดสาด คลื่นความเหงากรีดบาด ซัดไซ้
รอยเท้าจางหายเมื่อคลื่นมา..แต่รอยนํ้าตาไม่เคยจางไป
ดั่งคลื่นความคิดถึงข้างในใจ ที่เจือรอยหม่นไหว ไม่สร่างซา

สายลมพัดปลิว เส้นผมพัดพริ้ว ที่ริมหาด...
ฉันคนเดิม วางความคิดถึงเกลื่อนกลาด ที่ริมขอบฟ้า
ยํ่าเย็น ส่งยิ้มให้สายลม - เสยผม - เอ่ยบอกตะวันลับลา
ฉันคนเดิม เดินมาส่งนํ้าตา สู่ห้วงองศาแห่งคํ่าคืน

หยดนํ้าตา ควรคู่จะอยู่กับราตรีกาล...
หยดนํ้าตาแสนหวาน ควรคู่จะปลูกหว่านในเสียงสะอื้น
หยดนํ้าตาสีเทาคลอเคล้าทรายสีหม่น ในเสียงฝนครืน
หยดนํ้าตาปะปนพายุฝนรื้อรื้น ปลุกคนเหงาให้ตื่นนับลมหายใจ

ไม่มีเธอ - ฉันอาจจะเพ้อ แต่ยังมีชีวิตอยู่...
แม้ไม่อาจรับรู้ ว่าจะใช้ชีวิตที่เหลืออยู่ไปได้ดีแค่ไหน
ไม่ชิน กับการดื่มกินความอ้างว้าง เคว้งคว้าง รำไร....
สุดท้าย...ก็ยังรอเธออยู่รู้ไหม เพื่อนำรักมาคืนที่ตักใจ ดังเดิม


...........................
 
ส่งกลอนจาก ทะเลสวย หมู่เกาะสุรินทร์ มาฝากครับ
คนกลิ่นเหงา นี่เหมาะกับกลิ่นทะเลจริงๆ
...
ตอนแรกกะจะเอาภาพมาให้ชมกันด้วย
แต่ภาพใหญ่ไปหน่อย
ชมภาพที่สวยๆ ของไทยโพเอมไปก่อนนะครับ
^______^


+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
				
comments powered by Disqus
  • ผู้หญิงไร้เงา

    4 พฤษภาคม 2547 00:18 น. - comment id 259814

    ฉันเองก็ยังรอเธออยู่
    แต่เธอไม่เคยรับรู้เท่านั้น
    ว่ามีใครคนหนึ่งคอยผูกพัน
    นั่งรอเธอทุกวันในที่เดิม
    
    พร้อมทั้งความทรงจำไม่เลือนหาย
    ด้วยเธอมีความหมายคล้ายสิ่งเสริม
    ที่มาเพิ่มเติมชีวิตชิดต่อเติม
    จนมันมีความหมายเพิ่มในทุกวัน
    
    แต่เมื่อเธอมาห่างหายไม่มาหา
    ทำฉันเหงานักหนาพาไหวหวั่น
    อยากให้เธอคนดีที่ผูกพัน
    กลับมาหาตัวฉันนั้นเสียที
    
    *-*กลอนไพเราะมากๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ ชอบจัง  แต่งเก่งทุกครั้ง ชื่นชมในผลงานเสมอนะค่ะ*-*
  • พันดาว

    4 พฤษภาคม 2547 00:28 น. - comment id 259821

    เพราะมากครับ 
    เพิ่งเคยอ่านกลอนของ First Jan  ฝีมือจิงๆ
    อ่านแล้วได้บรรยากาศทะเล  
    หมู่เกาะสุรินทร์ต้องงามดังบรรยายแน่.
  • เจ้าสาวแห่งโลกวิญญาณ

    4 พฤษภาคม 2547 00:38 น. - comment id 259829

    แอบไปเที่ยวทะเลกับใครหรอคะ
    ไม่เห็นส่งข่าวคราวให้รู้บ้างเลย!
    กลอนน่ารักนะคะ
    แวะมาทักทายและเป็นกำลังใจ
    แพร้อมกับมาทวงสัญญา
    ว่าจะแต่งกลอนด้วยกันนะคะ
    คงมีสักวันที่เราจะได้แต่งกลอนกับหนึ่งนะจ๊ะ
    
    คนน่ารัก
    
    
  • ผู้หญิงธาตุเศร้า........ใบไม้....ที่เธอรู้จักดี

    4 พฤษภาคม 2547 02:34 น. - comment id 259878

    คนกลิ่นเหงา ...
    
    กับ
    
    ผู้หญิงธาตุเศร้า
    
    เฮ้อ....
    
    ได้นิยายอีกหนึ่งเรื่อง
    
    พรุ่งนี้จะมาตอบนะ .....
    
    กลอนน่ะ 
    
    
  • tiki

    4 พฤษภาคม 2547 06:10 น. - comment id 259962

    คุณช่างเขียนได้หวานปนเศร้า
  • นางฟ้าซาตาน

    4 พฤษภาคม 2547 06:22 น. - comment id 259973

    
    จะเศร้า..อ่ะ..ไม่เศร้าดีกว่า
    มันซาบซึ้งมากกว่าเนอะ
    
    เพราะมากๆเลยค่ะ
    อ่านกลอนน้องหนึ่งที่ไร
    เหมือนตัวจะลอยๆได้ทุกที
    
    ชื่นชมๆ แล้วลงมาให้อ่านอีกนะ
    จะรอชมค่ะ
    
    
    
  • rain..

    4 พฤษภาคม 2547 07:08 น. - comment id 259991

    เด็กคนหนึ่ง แอบซึ้ง ..ทะเลใส..
    ก่อกองทราย..เป็นหัวใจ .. ใคร..คนนั้น..
     สร้างกำแพง ..ล้อมรอบ ..เส้นขอบฝัน..
    ทราย..ช้ำ .พังคลื่น ..จากคลืน..ทะเล..
        ก่อทราย..ใหม่..อีกครั้ง..
     จะไม่พลั้ง ..ไป..  เตร็ดเตร่..
      
             ...
         โห้ยย ..ม่ายจบอีกแล้ว ว ว...ดิ! เฮ้อ..อ..
              เรน..แวะมา .อรุณสวัสดิ์ ..พี่หนึ่ง..นะคะ..
  • น้ำใส จ่ะ น้ำใสใส

    4 พฤษภาคม 2547 11:20 น. - comment id 260071

     
    ::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
    
    หาดทรายขาวขาว น้ำทะเลใสใส
    
    คลื่นสาดกระทบฝั่งอยู่รำไร
    
    ด้วยรักจากหัวใจฝากคืนกลับไป
    
    ถึงเด็กชายพเนจรเขียนกลอนรัก...
    
    :::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
    
    **-**
    ฝากไปแล้ว 
    อย่ามัวแต่ก่อกองทรายเพลิน
    จนไม่รู้สึกล่ะ...
    ^O^ 
    ..
  • ปลาวาฬสีน้ำเงิน

    4 พฤษภาคม 2547 12:16 น. - comment id 260112

    ปลาวาฬกะจะว่ายน้ำไปหาแล้วล่ะคะ
    เหงพี่หนึ่งอยู่ไกลิบๆ  หุหุ
    กลอนเพราะมากมาย
    ปลาวาฬมาทักทายนะคะ
  • pepper_328

    4 พฤษภาคม 2547 12:23 น. - comment id 260117

    เริดมากคะ
  • ช็อกโกแล็ต

    4 พฤษภาคม 2547 15:16 น. - comment id 260260

    เพราะมากเลยค่าพี่หนึ่ง
    เพราะจิงๆ
    .....................
    
    ** ^_________________^ **
    
    อานแล้วอินเลอ่ะค่ะ
    มาทักทายนะค๊า
  • อาภาภัส

    4 พฤษภาคม 2547 15:18 น. - comment id 260264

    เพราะมากนะคุณหนึ่ง
    
        สายลมปลิวพริ้วทรายมารายเรียง
      เป็นรูปเคียงดวงใจใครในฝัน
      ติดคำซึ้งคือคิดถึงมากำนัล
     รับแล้วกันส่งต่อก่อทรายใจ
    
    แวะมาอ่านอยากเขียนกลอนเปล่าแบบนี้บ้างหวานดีนะ  ไปก่อนนะ
    
    อรุโณทัย  อาภาภัส
  • First_January

    4 พฤษภาคม 2547 15:51 น. - comment id 260308

    
    ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
    
    
    หวัดดีครับ ผู้หญิงไร้เงา
    ตูนมาเมื่อไหร่ หนึ่งดีใจเสมอเช่นกัน
    ชื่อนชมกลอนผู้หญิงไร้เงาเหมือนกันครับ
    
    ..........................
    
    หวัดดีครับ พันดาว
    หมู่เกาะสุรินทร์สวยมากครับ
    เป็นสวรรค์สำหรับคนรักการดำนํ้า
    ใต้ท้องทะเล งดงามมากๆ
    
    ยินดีต้อนรับสู่บ้านหนึ่งนะครับ
    คราวหน้าแวะมาอีกนะ
    
    ............................
     
    หวัดดีครับ  เจ้าสาวแห่งโลกวิญญาณ 
     ไม่ได้แอบไปหรอกครับ ออกจะประกาศให้รับรู้กันทั่ว
    มีแต่กี้เท่านั้นแหละที่ลืมหนึ่งไปแล้ว
    (อิ อิ แอบงอน)
     
    ว่าแต่เราจะว่างเมื่อไหร่เนี่ย
    
    ......
    
    หวัดดีครับ ใบไม้
    คิดถึงบ้ายใยไหมจังเนอะ ไม่รุ้ซ่อมเสร็จยัง
    หรือขายทอดตลาดไปแล้วก็ไม่รู้
    
    พรุ่งนี้จะรอนะครับ
    
    ................
    
    หวัดดีคับ ทิกิ
    
    ก็มีทั้งหวาน ทั้ง ขม
    
    ทั้งสุข ทั้งเศร้า ปนเปกันไปเหมือนชีวิตคนเราน่ะครับ
    
    ...............
    
    หวัดดีครับ นางฟ้าซาตาน
    โห..ถึงขนาดจะลอยได้เลยรึครับ
    มา..เด๋วหนึ่งช่วยดึงไว้
    อิ อิ
    
    ดีใจที่แวะมาครับ
    
    ...............
    
    หวัดดีคับ  น้องเรน
     
    เมื่อเช้ามาไม่ทัน มาสวัสดีตอนเย็นแทนละกันนะครับ
     
    ลองต่อใหจบดูสิครับ
    
    น่าจะเป้นกลอนที่น่ารักมากทีเดียว
    
    .............
    
    หวัดดีครับ นํ้าใส
    
    อ๊ะ..รู้สึกแล้วครับ
    
    รู้สึกว่า....
    
    .......................
    
    หวัดดีครับ ปลาวาฬสีน้ำเงิน 
    
    รีบๆ มานะครับ จะเกยตื้นแล้ว เอ๊ย จะขึ้นฝั่งแล้ว
    
    ดีใจที่แวะมาครับ
    
    ......................
    
    หวัดดีครับ pepper_328 
    
    คุณก็เริ่ดเช่นกันครับ
    
    .....................
    
    หวัดดีครับ ช็อกโกแล็ต
    ดีใจครับ ที่อ่านแล้วอินได้
    
    อยากให้เข้าใจความรู้สึกครับ
    
    .............................
    
    หวัดดีครับ อาภาภัส
    
    ขอบคุณที่แวะมาทักทายครับ
    
    กลอนคุณ อาภาภัสก็หวานเช่นกันครับ
    
    
    ....................
    
    ^________^
    
    
    
    
    ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
     
    
    
  • somebody

    4 พฤษภาคม 2547 16:42 น. - comment id 260378

    ฝากความคิดถึงไปกับท้องทะเลยามค่ำคืน
    วอนคลื่นลมซัดหยิบยื่น...ความคิดถึงไปให้
    แสงจันทร์กระทบคลื่นสะท้อน..เป็นตัวอักษรจากหัวใจ
    หาดทรายสีทองสะท้อนความใน...จากใจเดียว
  • น้ำตาอาบแก้ม

    4 พฤษภาคม 2547 16:45 น. - comment id 260381

    น้ำตาอาบแก้มเองค่ะ
    
    
    
  • First_January

    4 พฤษภาคม 2547 20:23 น. - comment id 260549

    
    
    +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
    
    
    หวัดดีคับ นํ้าตาอาบแก้ม
    
    ฟังเสียงคลื่นทายทัก เหมือนมีเสียงรักเรียกหา
    แหงนมองบนฟ้า ไม่ได้เห็นแค่ฟ้าแค่เห็นความคิดถึง
    สายลมยามคํ่า ไพเราะดั่งเพลงเต้นรำ ความคำนึง
    เสียงคลื่นไม่เคยหลับดั่งรักที่ซาบซึ้ง เอ่ยคำคิดถึงเธอทุกยาม
    
    ....
    
    ดีใจที่แวะมาครับ
    
    ^______^
    
    
    +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
    
    
    
  • ถนนสายเก่า รองเท้าคู่เดิม

    4 พฤษภาคม 2547 23:55 น. - comment id 260775

    ชอบมานั่งฟังเพลงปราสาททรายริมทะเล
    วาดความคิดถึง ความว้าเหว่....ไว้ที่เส้นขอบฟ้า
    น้อยใจสายลม ที่บางที ก็พัดถี่ๆ จนใจชา
    โดยไม่มีความอ่อนโยน ห่วงหา แห่งความรู้สึกใคร
    
    บางทีทะเลก็ทำให้ใจเศร้า บางครั้งก็ทำให้ใจสงบ
    ตั้งแต่ชีวิตเรา...กลายเป็นเส้นขนานที่ไม่อาจบรรจบ...ฉันก็มีแต่ความหวั่นไหว
    ทุกครั้งที่รู้ตัวว่าหัวใจว่างเปล่า....ความคิดถึงก็ได้แต่รวดร้าว ไร้ที่ไป
    ลอยไปถึงเส้นขอบฟ้า แล้วก็ซัดกลับมาที่หัวใจ....แค่นั้น
    
    ทุกครั้งที่มาทะเล จะมาก่อปราสาททรายริมชายหาด
    ปล่อยความรักให้ตกเกลื่อนกลาด...เหมือนของไร้ค่า....เหมือนตัวฉัน
    นึกถึงคำเธอเคยบอก....ว่าชีวิตเธอกับความเหงา...เป็นของคู่กัน
    และผู้หญิงธาตุเศร้าอย่างฉัน....อยู่ส่วนไหนกันระหว่างความเหงากับเธอ
    
    กลับมาทะเลอีกครั้ง วันที่ความรักโบกโบย
    กลิ่นความเหงายังโชย.....โรยกลิ่นน้ำตา...ของคนเพ้อ
    ทะเลยังเก็บภาพวันเก่า...วันเหงา....วันมีเธอ
    และเพิ่มภาพวันที่ฉันนั่งเหม่อ....ลอยความรัก...ความคิดถึง.....ในวันไม่มีใคร
    
    ไม่มีเธอฉันอาจเพ้อ...แต่ยังมีชีวิตอยู่
    แม้เธอจะยังมีความเหงาเคียงคู่...แม้ฉันไม่อาจกลับไปอยู่ใกล้
    แต่ตราบเท่าที่คลื่นทะเล...ยังกล่อมเห่....หัวใจใครต่อใคร
    คือเนิ่นนาน ที่รักขังฉันไว้...กลายเป็นผู้หญิงธาตุเศร้า ที่ไปไหนได้ไม่ไกล.....จาก...ทะเล
    
    เอาหลอนมาส่งตามสัญญาแล้วนะ
    ฉันจะยัง
    
    
    
  • ถนนสายเก่า รองเท้าคู่เดิม

    4 พฤษภาคม 2547 23:57 น. - comment id 260780

    เอากลอนมาส่ง ไม่ใช่หลอน 
    พิมพ์ผิด
    เห่ะ เห่ะ .....
    
    ชอบป่าวจ๊ะ
    
    แต่งตั้งนาน อิอิ
    
    .............
    
    งอนละ
    
    เห็นแอบไปหวานกะคนอื่น
    
    
  • ถนนสายเก่า รองเท้าคู่เดิม

    6 พฤษภาคม 2547 10:37 น. - comment id 261605

    แวะมาดู....
    
    ยังว่างเปล่า วาขอกลอนนี้ไปลงหน้าวานะ
    
    ตามไปอ่านเองละกัน
    
    http://www.thaipoem.com/web/poemdata/poemdata_52878.php
  • First_January

    6 พฤษภาคม 2547 18:19 น. - comment id 261805

    
    +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
    
    ผู้ชายกลิ่นเหงา ดื่มกินเรื่องเศร้า ริมทะเล
    
    ............
    
    
    นั่งมองคลื่นซัดปราสาททรายที่ปลายหาด....
    หลับตาฟังเสียงคลื่นซัดสาด บทเพลง-ใจหาย-
    คลุกตัวกับทรายขาว แล้วนั่งชันเข่ากอดความเดียวดาย
    แล้วดวงตาก็ขับเพลงชื่อว่าแตกสลาย กับสายลม
    
    หายใจซึมซับได้เพียงความอ่อนไหวของชีวิต
    ความอ่อนหวานมันมืดมิด ฉันมีสิทธิดื่มกินเพียงความขื่นขม
    ความอ้างว้างขีดเส้นที่ขอบฟ้า ขังฉันอย่างเหว่ว้าในโลกใบกลม
    และปล่อยมือให้ฉันพลัดล้ม ตกลงไปจ่อมจมในดินแดนนํ้าตา....
    
    ยินเสียงผู้หญิงดวงตาโศกเอ่ยรำพัน...
    เอ่ยพรํ่าคำถามเหล่านั้น...ฉันอยู่แห่งไหนกันในคํ่าคืนห่วงหา
    ฉันเองก็ไม่รู้ ว่าหลงทางอยู่ในมุมไหน ใต้เงาแห่งเวลา
    โลกแห่งเหงามันกว้างเกินกว่า ฉันจะเดินทางตามหา ความรู้สึกใคร...
    
    กลับมาทะเลอีกครั้ง ในวันที่ความรักถูกหักปีก
    กลิ่นความเศร้ายังเซ้าซํ้าอีก โดยไม่อาจเร้นหลีก ความหวั่นไหว
    อยากพบใครบางคน แต่สายตาก็หม่นจนไม่อาจมองเห็นผู้ใด
    ได้แต่นั่งฟังคลื่นซัดปราสาททรายร้างไร้ ค่อยๆ พังทลายจายลงไปทุกที
    
    อยู่กับชีวิตที่ไม่อาจสัมผัสถึงความสุข...
    ยังอ่อนแรงก้าวย่างอย่างล้มลุก ความเจ็บซํ้าซุกจนไม่อาจคิดหนี
    คลุกตัวกับทรายสีชา หัวใจมันอ่อนล้าเหมือนใกล้หมดเวลาเต็มที
    ยินเพลงกลิ่นเหงาค่อยๆเพิ่มดีกรี ค่อยๆถมฉันไว้ตรงนี้ ที่ทะเล....
    
    
    ...................................
    
    ^_____^
    
    ผู้ชายกลินเหงา เขียนให้ ผู้หญิงธาตุเศร้า 
    
    
    
    +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
    
    
    
  • ถนนสายเก่า รองเท้าคู่เดิม

    6 พฤษภาคม 2547 18:43 น. - comment id 261833

    ขอบคุณจ้า 
    
    หนึ่งเพื่อนเลิฟ
  • กระดานโต้คลื่น

    5 กรกฎาคม 2547 14:11 น. - comment id 283125

    พระเจ้าจอร์ดมันยอดมากๆ  เล่นได้ดีทั้งคู่เลยอะพี่

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน