ทุกครั้งที่พบหน้า แกล้งเฉยชา...ทำเมินเฉย แต่ข้างใน...ไม่ใช่เลย ยังรัก...เหมือนเคยที่เป็นมา แต่มัน...เป็นไปไม่ได้ เพราะเธอมีใคร...มากค่า ส่วนฉัน...แค่บังเอิญผ่านเข้ามา และตอนนี้หมดเวลา...จบกัน เธอบอกลืมเธอจะได้ไหม ให้มันผ่านไป...แค่ฝัน เลิกมองเธอเป็นคนสำคัญ ขอแค่คนเคยพบกัน...โปรดเข้าใจ พยายามอยู่นะคนดี แต่ ณ เวลานี้...ทำไม่ได้ แม้ข้างนอกจะแสดงออกว่าไม่เป็นไร แต่ข้างในทรมานมากมายเหลือเกิน
mini_pk 11 พ.ค. 2547 12:28 น. - ID 53232 
842
6
0
11 พฤษภาคม 2547 12:56 น. - comment id 265719
เพราะดีน่ะค่ะ ชอบเหมือนกันค่ะ * * แวะมาทักทายค่ะ * *
11 พฤษภาคม 2547 13:17 น. - comment id 265732
ก็คนมันลืมไม่ลงอ่ะ ผิดหรือไง ปลาวาฬมาทักทายนะคะ
11 พฤษภาคม 2547 13:17 น. - comment id 265733
เพราะดีค่ะ กินใจดี เป็นกำลังใจให้นะ ลองแต่งเองดูสักบทนึงสิ แล้วจะติดใจ แล้วจะชอบแต่งกลอนมากกว่าเดิมนะ ^_^
11 พฤษภาคม 2547 15:37 น. - comment id 265816
เขียนได้น่ารัก ดี ค่ะ อ่านแล้ว ซึ่งกินใจ สื่อความหมายดี จังค่ะ แวะมาชม ค่ะ
11 พฤษภาคม 2547 16:32 น. - comment id 265854
ป่านขอขอบคุณทุกคนแทนคนที่แต่งด้วยนะคะ ไม่ได้เกี่ยวกันเล้ย... เค้าจารู้มั้ยเนี่ย...อิอิ
11 พฤษภาคม 2547 23:05 น. - comment id 266095
กลอนเขาไพเราะจริง ๆ ค่ะ อ่านแล้วชอบเหมือนกันค่ะ
12 พฤษภาคม 2547 11:03 น. - comment id 266223
เหอะๆ ก็แปลว่าเราตาถึงเหมือนกันนะเนี่ย เยี่ยมๆ (ชมตัวเอง) ขอบคุณพี่ตูนมากๆนะคะ ยะฮู่....
12 พฤษภาคม 2547 18:51 น. - comment id 266539
หวัดดีค่ะ ป่านแก้ว ไม่เจอกันนานเลยนะ กลอนเพราะจ้ะ ^_____^
13 พฤษภาคม 2547 10:10 น. - comment id 266854
โถ่...ม่ายเจอกานตั้งนานนม มาเม้นท์ให้ป่านแค่เนี่ย เศร้า....
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
