โอ้เอ๋ยอ้างว้างว้าเหว่เดียวดาย ค่ำคืนดารารายมืดมิด เหงาเศร้าหวั่นไหวในดวงจิต โอ้มวลมิตรชิดใกล้ไปไหนกัน ลองมองรอบไม่มีประสบพบ คนที่คบชิดสนิทคู่เคียงมั่น เธอห่างไกลหายไปที่ไหนกัน ตอนนี้ฉันมันแสนสุดร้าวฤทัย อยากให้มีเพียงแสงจันทราส่อง แสงนวลผ่องต้องไปในใจฉัน หรือเพียงเธออยู่ใกล้ในใจกัน เพียงเท่านั้นก็พอโอ้ดวงใจ ขออยู่ใกล้แค่ให้ใจมีแสงบ้าง สุกสล้างสร้างทางในใจได้ เบิกแสงส่องจ้องใจจากด้านใน สว่างใสในใจให้โศกคลาย
วายุ-วารี 12 พ.ค. 2547 08:56 น. - ID 53297 
584
5
0
12 พฤษภาคม 2547 11:05 น. - comment id 266226
มาอ่านค่ะ :)
12 พฤษภาคม 2547 13:08 น. - comment id 266286
ข้าพระจันทร์ ได้ฟัง คำวอนเว้า แล้วแสนเศร้า สงสาร ขึ้นมาบ้าง จึงปล่อยแสง แห่งรัก มานำทาง ให้ลบความ อ้างว้าง ออกจากใจ
12 พฤษภาคม 2547 21:27 น. - comment id 266594
ความเหงาอยู่เป็นเพื่อนฉัน ฉันเหมือนมีมันเป็นเพื่อนเสมอเสมอ ไม่รู้ทำไมนะเออ จริงจริงฉันอยากมีเธอข้างกาย แต่ที่เป็นอยู่ขณะนี้ มันเหงาเต็มทีแล้วรู้ไหม เหตุผลเพราะเธอมีใคร ทิ้งฉันไว้กับความเดียวดายลำพัง *-*กลอนน่ารักดีค่ะ แต่งได้ดีนะค่ะ*-*
13 พฤษภาคม 2547 12:39 น. - comment id 266869
แม้เป็นแค่แสงธูป หากอยู่ในคืนมืดมิด ธูปนั้นก็จะสว่างไสว
13 พฤษภาคม 2547 17:46 น. - comment id 267071
ทำไมไม่รู้อยู่ในห้องคนเดียวทีไร บ้าไปทุกที ขอบคุณทุกๆคนที่เข้ามาทักมาทายกันครับ เหงาจัง
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
