หลอกตัวเองว่าลืมได้ กลบความหวั่นไหวด้วยสีหน้า พยายามยิ้มกับใคร ๆ ที่ผ่านเข้ามา แต่ไม่อาจลบรอยหม่นพร่าที่ยัง ค้างคาในใจ พยายามชดเชยความว่างเปล่า ด้วยการแต่งเติมเรื่องราวให้สดใส พยายามลืมเธอด้วยการรับข้อแสนอจากใคร ๆ แต่ไม่เคยมีใคร แทนที่เธอได้สักคน
วงเวียน 20 พ.ค. 2547 20:29 น. - ID 53876 
550
4
0
20 พฤษภาคม 2547 20:57 น. - comment id 271444
แต่งกลอนได้เศร้าจังเลยนะคะ แระก็เพราะมาก ๆ ด้วย ปลายฝันจะคอยเป็นกะลังใจให้นะคะวงเวียน
20 พฤษภาคม 2547 21:51 น. - comment id 271491
ความจริงหรือสัจจะบางประการที่ตัวเราก็รู้ นั่นคือ เราหลอกคนอื่นนั้นหลอกได้ แต่ไม่มีเลยสักครั้ง ที่เราจะหลอกตัวเราเองได้ ชื่นชมบทกวีเช่นนี้จริง ๆ ครับ ยโส โย-อรินครับ
21 พฤษภาคม 2547 21:56 น. - comment id 272102
ถูกต้องนะคร๊าบบบบบ โดนใจจังเลยค่ะพี่วงเวียน มาทักทายนะค๊า ** ^_____________^ **
22 พฤษภาคม 2547 16:40 น. - comment id 272488
ไม่เคยมีใคร แทนเธอคนที่ใช่ใจห่วงหา แม้ในทุกวันเวลา เธอจะไม่มาหาก็ตาม *-*กลอนแต่งได้ดีมากๆๆๆๆๆเลยค่ะ ชอบจัง*-*
22 พฤษภาคม 2547 21:26 น. - comment id 272625
ขอบคุณค่ะที่เข้ามาทักทาย และให้กำลังใจ ความจริงแล้ว คนที่เรารักยังไง ยังไง เราก็ลืมไม่ลงหรอกจิงป่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
