ไม่ใช่คนเก่า...ที่เธอเคยทิ้งไป

ความทรงจำสุดสายที่ปลายฟ้า

ในวันนั้นเธอบอกกันว่าฉันผิด
ที่ไปคิดครองหัวใจให้เราสอง
มาวันนี้เธอกลับมาน้ำตานอง
ได้แต่มองดูเขาจากเธอไป
รู้รึเปล่าว่าวันนั้นฉันแสนเศร้า
อยู่กับเหงานั่งอ้างว้างรู้บ้างไหม
ถามตัวเองจริงหรือเปล่าที่เธอไป
น้ำตาตกในมีแต่หวังพังหัวใจ
เธอยอมรับยอมกล่าวหาว่าเธอผิด
ที่จะคิดจากเราไปให้อ่อนไหว
เธอสัญญาว่าจะรักเราด้วยใจ
เพราะอะไรชอบเสแสร้งแกล้งใจเรา
ไปเลยไปขอให้ไกลจากใจฉัน
ไม่มีวันกลับมารักกันให้ฉันเหงา
ลืมวันนั้นลืมหมดแล้วภาพสองเรา
ไปหาเขาก็รีบไปไม่เกี่ยวกัน
ฉันคนนั้น...ฉันคนเก่าไม่มีแล้ว
อย่ามาแคล้วรอความรักจากใจฉัน
สายตาฉันเธอเป็นคนไม่สำคัญ
ตัดขาดกันเธอลืมฉัน...ฉันลืมเธอ				
comments powered by Disqus
  • Robert TingNongNoi

    9 กรกฎาคม 2547 10:12 น. - comment id 295497

    
    อ่านแล้วเศร้ามากจังเลยครับ
    ทิงนองนอยอยากร้องไห้๚ะ๛
    
    size>
  • เมกกะ

    9 กรกฎาคม 2547 13:12 น. - comment id 295565

          สวัสดีครับคุณสุดสายที่ปลายฟ้า   
    
        ก่อนอื่นเมกต้องขอโทษคุณนะครับ  เมื่อคืนเมกเข้าใจผิดนึกว่ากลอนนี้อ่ะ
    เป็นบทเดียวกันกับบทข้างบน  ฮิๆๆๆ  คนแก่อายจัง
          เศร้าอีกแล้วนะครับ  ทำไมถึงเศร้าจังอ่ะ  คนแก่ใจ
    ห่อเหี่ยวเลยนะ (ขอให้ผิวกายเหี่ยวอย่างเดียวเหอะ) ทำใจ
    นะครับ  ไม่มีใครรักเราจริงเท่าพ่อแม่ดอกครับ  อย่าคิดทำร้าย
    ตัวเองนะครับ  นึกถึงคนที่รักเรามากที่สุดสิครับ  แล้วทำอะไร
    ที่ดีดีให้ท่าน  นึกถึงทุกอย่างที่ท่านทำ  ความเศร้าเพราะ
    คนนั้น  เดี๋ยวมันก็จางไปเองครับ  จริง ๆ นะครับ  เมกลองใช้
    ได้ผลมาแล้วครับ  เพราะไม่มีใครจะยิ่งใหญ่ต่อชีวิตเราได้เท่าพ่อแม่ครับ
          รัก  และปรารถนาดีจาก  เมก 
    
    ~*~ ไม่ใช่เพียงเสียใจ
    มองทางไหนก็เบื่อหน่ายไปหมด
    เงาความเหงารุมเร้าจนร้าวรส
    เพราะความเจ็บเก็บกดถาถมมา
    
    ~*~ คนเคยคุ้นอยู่ดูแลใกล้
    กลับโกหกโบกลาไปไม่มาห่วงหา
    วันเดิมๆ มีเธอเติมเพิ่มรักตลอดมา
    จะฉีกยิ้มที่เธอลาได้อย่างไร
    
    ~*~ไม่เหลือแรงแค่หายใจไปยังยาก
    เจ็บร้าวราญลำบากจะทำใจไหว
    ก็ทุ่มเทปนเปเธอจนหมดใจ
    แต่สุดท้ายเธอทิ้งไปปันเยื่อใยให้คนใหม่แทน ฯ
  • ผู้หญิงไร้เงา

    9 กรกฎาคม 2547 15:30 น. - comment id 295631

    ลืมให้หมดจบให้ลงอยู่ตรงนั้น
    ไม่ขอมีกันและกันให้หวั่นไหว
    เมื่อวันก่อนตอนฉันรักและปักใจ
    เธอทำไมบอกลาไม่มาเจอ
    
    พอตอนนี้เขาทิ้งกันเหมือนวันเก่า
    จึงจะมามอบเราเฝ้าเสนอ
    สายไปแล้วคนดีมิมีเจอ
    คำว่าเราฉันกับเธอดีกว่าเอย
    
    *-*กลอนแต่งได้ดีค่ะ*-*
  • ความทรงจำสุดสายที่ปลายฟ้า

    9 กรกฎาคม 2547 22:43 น. - comment id 295815

    สวัสดีครับพี่เมก
       
            โธ้...พี่เมกคร้าบบบ  จะรีบห่อเหี่ยวไปทำไมล่ะครับ อยู่เป็นเพื่อนกันก่อนสิ อย่าเพิ่งไปไหน
    และก็ขอขอบคุณนะครับที่ปารถนาดีต่อผม  พูดอีกก็ถูกอีกน่ะครับมีพ่อ แม่เท่านั้นที่รักเราจริง
    
    ขอบคุณอีกครั้งครับ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน