...พรหมลิขิตขีดชะตาฟ้ากำหนด ให้ได้ร่วมเสพรสสิเน่หา ให้ได้สุขสมดังจินตนา เพียงเท่าวันเวลาที่พรหมให้.... ชาตินี้พี่ หมดวาสนาแล้ว จึงต้องรอ รวีแววในชาติใหม่ นับต่อจากวินาทีบัดนี้ไป เจ้าจะเคียงคู่ใคร...ใจไม่จำ แค่ได้เกิดมาพบประสพภักดิ์ ก็ขอบคุณเจ้านัก เกินจักพร่ำ ว่าไยพรหมใจร้ายทำให้ช้ำ รักชักนำแล้วไยทำให้พรากกัน จะกี่กาล ฦ จะผ่าน ไปกี่ภพ ใจยังหมายได้ประสบพบดวงขวัญ จะตั้งจิตอธิษฯเทพเบื้องบนนั้น จะหมายกันกายใจให้ใจเดียว รวีแววแก้วตาอย่าลืมพี่ จากกันในคราวนี้คงโดดเดี่ยว ใครจะแลดูเจ้าห่วงจริงเจียว ใครจะเหนี่ยวกอดเล่ายามเจ้ากลัว เจ้าคือคน คนเดียวในชีวิต ที่บูชิตทั้งดวงจิต นะทูนหัว ต้องจรจากใจอย่าไหวหวั่นสั่นรัว เจ้าอย่ากลัวถึงตัวพรากใช่จากใจ วาสนาชาตินี้พี่หมดแล้ว ต้องมาจากรวีแววที่ฝันใฝ่ เหลือแต่แก้วแววกลอนที่ซ่อนใจ ให้เจ้ารู้ความในหทัยพลี จิตวิญญาณแห่งรักสลักมั่น รักจักงามเป็นนิรันดร์ในใจนี้ จักให้ทุกปรารถนา บรรดามี ณ บัดนี้ บัดโน้นโพ้นเวลา อย่าร้องไห้คนดีถึงพี่จาก จิตวิญญาณไม่เคยพรากปรารถนา เจ้าจะไม่ดายเดียวหรอกแก้วตา ทุกข์ก็อย่าทรมาเกินไปนัก ...................................... ปล จากหัวใจผม ถ้ากาลเวลาหนึ่งเราต้องพรากจากกันจริง สิ่งหนึ่งที่ผมอยากให้คุณรู้ไว้ ทุกชาติภพผมตั้งจิตอธิษฐานให้ได้เจอคุณทุกครั้งไปตราบเท่าที่ใจคุณปรารถนา. สำหรับผม ดวงใจแห่งรักจักเป็นนิรันดร์สม่ำเสมอ รักที่มีต่อคุณจึงเป็นนิรันดร์ดุจกัน ที่รักทุกครั้งที่คุณเอ่ยคำรักแก่ผม หัวใจผมมักโต้เถียงคำคุณ ว่าผมรักคุณมากกว่าที่คุณเอ่ยอ้างมากมายนักเสมอเสมอ อาจเป็นเพราะ ทุกครั้งที่ผมคำนึงนึกระหว่างปรารถนาที่เรามีต่อกัน ผมมักตอบตัวเองเสมอว่าผมเกิดมาเพื่อคุณ ที่รักของผม ผมรักคุณ รักคุณ รักคุณ และรักนิรันดร แทนคุณ / แทนไท พระอาทิตย์ที่ ๑๘ กรกฏาค์ ๔๗ ๑๕.๐๕ นาฬิกา
แทนคุณแทนไท 18 ก.ค. 2547 17:49 น. - ID 57544 
1985
41
0
24 ธันวาคม 2551 05:18 น. - comment id 264012
18 กรกฎาคม 2547 18:11 น. - comment id 300526
แทนคุณแทนไท..... กับความรักที่ยิ่งใหญ่แสนงดงาม......... ทะเลดาว มาเป็นพยานแห่งความรักอันบริสุทธิ์และเป็นนิรันดร์ของแทนคุณแทนไทค่ะ.... คราวนี้มาเหมือนคราวก่อนโน้นนนนนนนน..... มาแบบเงียบๆ ก็ตอนนี้เป็นหวัดนี่นาาาา.... ฮัดดดดดดดดเช๊ยยยยยยยย!!!....... ทะเลดาว เป็นกำลังใจให้น๊าาาา บ๊ายบายค่ะ.....
18 กรกฎาคม 2547 19:00 น. - comment id 300556
ตอบ ทะเลดาว ขอบคุณที่มาครับ แต่ว่าเป็นแค่งานที่ขบเขียนท่านั้นแหละครับ คงมิได้ยิ่งใหญ่อะไรนัก... ขอให้หายจากหวัดเร็วครับ... ขอบคุณจากใจ...ขอให้รักคุณงดงามนิรันดร
18 กรกฎาคม 2547 19:22 น. - comment id 300562
น่ารักจริง พี่ท่าน มาเป็นกำลังใจเจ้าคะ
18 กรกฎาคม 2547 19:31 น. - comment id 300566
ตอบนางฟ้าชุดขาว.. น้องกี้หายเงียบไปนาน พี่แทนนึกว่าจะลืมพี่แล้ว ขอบคุณที่แวะมากทายครับ...ขอบคุณกำลังครับ... ระลึกถึงสม่ำเสมอ
18 กรกฎาคม 2547 19:51 น. - comment id 300576
เป็นบทกลอนที่แสนหวาน..จริงๆ.. .. แวะมาชื่นชม ผลงานค่ะ.. ..
18 กรกฎาคม 2547 19:56 น. - comment id 300581
ตอบ...คุณกุ้งหนามแดง ขอบคุณที่แวะมาชมครับ ขอบคุณจากใจครับคุณ
18 กรกฎาคม 2547 20:40 น. - comment id 300595
http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=438 รักต้องห้าม รังษิยา บรรณกร : : Key Dm บาร์ ใยพระพรหมนำฉันให้มาใกล้เธอ พานพบเธอ แต่ให้เธอมีเขาผูกพันธ์ สุดเฉลย เอ่ยความช้ำกรรมเรานั้น เพียงแรกรัก จิตถูกบั่น สุขที่ฝัน พลันมลายมองเห็นกัน ค่ำเช้าบ้าน เราอยู่เคียงยินสำเนียง ยลเธอ เคียงกันแล้วอยากตายเหมือนคนบาป ต้องคำสาปให้ช้ำใจกาย สุดเปล่าเปลี่ยว ระทมเดียวดาย ด้วยพลาดหมาย ชายที่ปองช้ำอะไรเช่นนี้รัก คนมีเจ้าของยามเธอแนบประคอง ใจอยากเมินแต่ตาคอยมอง ทั้งที่จ้องแล้ว ต้องหม่นใจใยพระพรหม แกล้งฉัน ให้มาใกล้เธอปองรักเธอไฝ่บำเรอ ให้ช้ำชอกใจรักต้องห้าม เหมือนไฟลามเผาใจให้ไหม้ สุดจะผ่อน ความร้อนคลายไป เหมือนตกยู่ใน อ-เว-จี ช้ำอะไรเช่นนี้ รักคนมีเจ้าของยามเธอแนบ ประคอง ใจอยากเมินแต่ตาคอยมอง ทั้งที่ จ้องแล้วต้องหม่นใจใยพระพรหม แกล้งฉัน ให้มาใกล้เธอ ปองรักเธอ ใฝ่บำเรอให้ช้ำชอกใจ รักต้องห้าม เหมือนไฟลาม เผาใจให้ไหม้ สุดจะผ่อนความร้อนลงไป เหมือนตกอยู่ในอ-เว-จี...
18 กรกฎาคม 2547 20:57 น. - comment id 300607
แทนพี่พุดจะรจนาบทกวี *เหมือนคนละฟากฟ้า*มอบให้นะคะ ในนาทีนี้รออ่านนะ เพราะบันดาลใจ จากงานแทนที่ช่างรักแววระวี คนดีเป็นนิรันดร์อะไรฉะนี้ มิได้พลีหันไปดูสาวอื่นบ้างเลยหรือไร น่าจะลองให้โอกาสหัวใจ เปิดใจรับคนใหม่ได้บ้างแล้วนะ.. ด้วยรัก
18 กรกฎาคม 2547 21:12 น. - comment id 300618
มอบดวงใจรัก..นิรันดร เพียงพอแล้ว น้องแก้วของพี่..คงไม่ต้องการอะไรอีกแล้ว แค่นี้เพียงพอแล้วค่ะ...เป็นความรู้สึกที่หวานมากค่ะ
18 กรกฎาคม 2547 21:30 น. - comment id 300638
กลอนสื่อนัยยะแห่งอารมย์ได้ชัดเจนเหมือนเดิม ครับ แต่เที่ยวนี้มีอะไรอยู่ในใจครับ กลอนถึงได้ ไม่เรียบเนียนเหมือนทุกครั้งที่โพส วรรคที่สอง ของทุกบทดูกระด้างแล้วแข็งขืนจังเลยครับ ๚ะ๛ size>
18 กรกฎาคม 2547 22:14 น. - comment id 300663
`๏_ู__ู๏ สระอิอยู่บนตัวน้อย เด็กตัวจ้อยถือถุงตามหลัง สระอึน่ารักจัง ง. ตามหลังมากมายก่ายกอง เข้ามาโหวตคืนให้แล้วนะจ๊ะ `๏_ู__ู๏
18 กรกฎาคม 2547 22:42 น. - comment id 300678
หน้าส่วนตัว
สละสลวยขอให้สมมาดปราถนาเถอะครับ
แก้วประเสริฐ.
18 กรกฎาคม 2547 23:06 น. - comment id 300689
มารอคำที่ใครจะเรียกน่ะมีไหม55555
18 กรกฎาคม 2547 23:23 น. - comment id 300698
พี่แทนค่ะ หมวยส่งเรื่องสั้นแล้วนะค่ะ อิอิ อย่าลืมไปอ่านนะ ^_^
19 กรกฎาคม 2547 00:58 น. - comment id 300733
การจากกันนี่มันช่างน่าเศร้าจริงนะขอรับ ...
19 กรกฎาคม 2547 01:27 น. - comment id 300741
ตะวันฉานส่องแสงสาด ณ ฟ้ากว้าง
ตะวันสร้างสีสรร...ทาบทอแสง
ระรี้ริก..แสงวาววับ...ฟ้าแสดแดง
เริ่มต้นแห่งวันใหม่ใจเบิกบาน
วันนี้ที่คิดว่าใช่...วันหน้าอาจไม่ใช่
ทำใจให้ว่างเพื่อรับแสงแรกแห่งวันใหม่
นะคะ ขอเป็นกำลังใจให้ค่ะ
ชื่นชมผลงานของคุณนะคะ
สวัสดีค่ะ
คุณแทนคุณแทนไท
19 กรกฎาคม 2547 01:34 น. - comment id 300745
ชอบจังเลยเพราะมากๆๆๆๆๆๆๆๆค่ะ ขอเก็บไว้อ่านนะคะ พี่แทนคุณแทนไท
19 กรกฎาคม 2547 05:34 น. - comment id 300765
เอาความหลัง ฝังไว้ ที่ในอก เหินระหก หอบช้ำ ย่ำเท้าหนี อยากจะฝืน กลืนเก็บ เจ็บเคยมี ติดอยู่ที่ ลี้ไกล กลับไม่พ้น .. ( อืมม ชักติดลม .. เดี๊ยวเก็บไปแต่งต่อ ใส่ในหน้าส่วนตัวดีกว่า ..อิอิ ) ......................... มาทักมายตอนฟ้าสาง..นะคะ วันนี้..คงอยู่ดึกแน่เลยอ่ะคุณแทน .. เหนื่อยเตรียมไว้ก่อนได้มะ ..ฮะฮะ
19 กรกฎาคม 2547 05:44 น. - comment id 300769
แววระวีไร้วี่แววไม่หวานแหวว เสียงเคยแว่ว จากแก้วตา ลาลับหาย บุญมีน้อย น้องจึงห่าง ร้างพี่ชาย ตราบชีพวาย สลายร่าง ผมรักคุณ แต่งให้คุณแทนนะครับ ส่วนมากเข้ามาก็ตอบไปตามกลอนที่แต่งมา ก็อาจจะมีบางครั้งอาจตอบโต้กลอนที่แต่งมา ก็ซาบซึ้งในน้ำใจที่คงมั่นของคุณมากครับ
19 กรกฎาคม 2547 09:14 น. - comment id 300799
ตอบ...พี่พุด ขอบคุณพี่สาวคนใจงามที่มาทักทายครับ เพลงไพเราะครับ ความหมายก็ดีมากด้วย แม้เศร้าหัวใจไปนิด... ขอบคุณคำแนะนำน่ะครับ และขอบคุณงานที่ว่าจะเขียนให้แตแทนไม่เห็นเลยครับ ไม่เป็นไรครับแค่พี่คิดว่าจะเขียนแทนก็ซาบซึ้งดวงใจแล้ว...ขอบคุณครับ ขอบคุณ
19 กรกฎาคม 2547 09:16 น. - comment id 300800
มอบดวงใจรัก..นิรันดร เพียงพอแล้ว น้องแก้วของพี่..คงไม่ต้องการอะไรอีกแล้ว แค่นี้เพียงพอแล้วค่ะ...เป็นความรู้สึกที่หวานมากค่ะ ตอบ...คุณkeekie น่าจะเป็นเช่นนั้นครับคุณ แค่ได้เกิดมาพบคนที่ดวงใจมาดหมายก็นับว่าเป็นความโชคดีมากแล้วครับ รักจึงงดงามเป็นนิรันดรตลอดไป... คุณว่าหวานรึครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณที่มา... ขอให้คุณมีแต่รักที่งดงามครับ
19 กรกฎาคม 2547 09:23 น. - comment id 300804
ตอบ...คุณRobert TingNongNoi ขอบคุณที่มาอ่านมามองมาชี้แนะครับ... น่าจะจริงดั่งคุณว่าครับงานไม่เนียนและแข็งเกินไป...คงอาจเพราะดั้นได้แค่ที่เป็นเท่าที่เวลา ณ อารมณ์บัดนั้นรู้สึกก็เป็นได้ครับ หรืออาจเป็นเพราะความอ่อนด้อยการปรับปรุงงานก็อาจจะมีส่วน วันหลังจะพยายามให้ดีขึ้นครับ.... ขอบคุณครับที่มาเยือน มาเตือน... ขอบคุณจากใจ
19 กรกฎาคม 2547 09:25 น. - comment id 300805
ตอบ...น้องหมวย มาแล้วก็แซวให้พี่แทนต้องกลับไปดูงานอีกครั้ง จริงดังที่หมวยว่าจริงด้วยครับ มากไปเนอะ... ขอบคุณที่มาครับ. ..
19 กรกฎาคม 2547 09:27 น. - comment id 300807
สละสลวยขอให้สมมาดปราถนาเถอะครับ
แก้วประเสริฐ.
ตอบ....คุณแก้วประเสริฐ รหัส 6104
ขอบคุณครับคุณ ขอบคุณที่คำชมและคำอวยพร อันที่จริงมิได้หวังใจสิ่งใดในเวลาขณะนี้หรอกครับ....
ขอให้คุณมีแต่ทุกวันที่งดงามเช่นกันครับ
19 กรกฎาคม 2547 09:29 น. - comment id 300808
มารอคำที่ใครจะเรียกน่ะมีไหม55555 ตอบ...คุณอาภาภัส ถ้าคุณอาภาหมายถึงคำที่ผมอยากได้กล่าวกับใครสักคน เอียงหูมาซิครับจะกระซิบให้ฟัง...เพราะหากให้ตะโกนดั่งๆตรงนี้ มีหวังแทนคุณแทนไทหัวแบะแน่ๆ.... ขอบคุณครับขอบคุณที่มาเยือนทุกบ่อย...สบายดีหรือไร
19 กรกฎาคม 2547 09:30 น. - comment id 300809
พี่แทนค่ะ หมวยส่งเรื่องสั้นแล้วนะค่ะ อิอิ อย่าลืมไปอ่านนะ ^_^ ตอบ...อารมณ์ทีอ่อนไหว แน่นอนครับ พี่แทนจะแวะปอ่านครับ....ขอบคุณครับ
19 กรกฎาคม 2547 09:33 น. - comment id 300813
การจากกันนี่มันช่างน่าเศร้าจริงนะขอรับ ... ตอบ...คุณ เมจิคเชี่ยน การลาจากนั้นเศร้าเสมอครับคุณ แต่สิ่งที่น่าดีใจคือยามหัวใจได้รู้รสรักอันเป็นนิรันดร์...เกิดมาทั้งชาติได้พบพานก็วาสนาแล้วครับ ขอบคุณที่มาเยือนครับ ขอให้คุณมีแต่สิ่งสุขใจ
19 กรกฎาคม 2547 09:44 น. - comment id 300819
วันนี้ที่คิดว่าใช่...วันหน้าอาจไม่ใช่ ทำใจให้ว่างเพื่อรับแสงแรกแห่งวันใหม่ นะคะ ขอเป็นกำลังใจให้ค่ะ ชื่นชมผลงานของคุณนะคะ สวัสดีค่ะ คุณแทนคุณแทนไท ตอบ...คุณกอกก ตะวันฉานส่องแสงสาด ณ ฟ้ากว้าง ตะวันสร้างสีสรร...ทาบทอแสง ระรี้ริก..แสงวาววับ...ฟ้าแสดแดง เริ่มต้นแห่งวันใหม่ใจเบิกบาน ตะวันฉานสายแสงแห่งท้องฟ้า หทัยยังเหว่ว้าทรมาน ตะวันทอทาบทับทั้งวิญญาณ ถึงเปลี่ยนกาลแม่เคยเปลี่ยนใจ เห็นตะวันทอแสงที่ขอบฟ้า รู้ว่าคือเวลาของวันใหม่ แม้วันนี้ต้องพรากไม่เป็นไร จะพบกันกาลใหม่...ใจจะคอย ขอบคุณสำหรับข้อความดีเป็นกำลังใจครับคุณ... ชื่อคุณแปลกหูครับ ขอบคุณที่ชื่นชม... สวัสดีครับ สวัสดี คุณกอกก
19 กรกฎาคม 2547 09:48 น. - comment id 300822
เอาความหลัง ฝังไว้ ที่ในอก เหินระหก หอบช้ำ ย่ำเท้าหนี อยากจะฝืน กลืนเก็บ เจ็บเคยมี ติดอยู่ที่ ลี้ไกล กลับไม่พ้น .. ( อืมม ชักติดลม .. เดี๊ยวเก็บไปแต่งต่อ ใส่ในหน้าส่วนตัวดีกว่า ..อิอิ ) ......................... มาทักมายตอนฟ้าสาง..นะคะ วันนี้..คงอยู่ดึกแน่เลยอ่ะคุณแทน .. เหนื่อยเตรียมไว้ก่อนได้มะ ..ฮะฮะ ตอบ...คุณผู้หญิงสีม่วง ฝังไว้ที่ไหนก็ไม่เป็นไรหรอกครับ แต่อย่าฝังไว้ในปากแล้วกัน อิอิ(ล้อเล่นครับ)... มาไม่ทันอยู่เป็นเพื่อนซิเพราะผมมาเช้าแล้ว แต่ถ้าเหนื่อยนักก็พักบ้างนะ เป็นห่วงครับ(อิอิ หาเหตุบรรเทาโทษ)....
19 กรกฎาคม 2547 09:50 น. - comment id 300823
ชอบจังเลยเพราะมากๆๆๆๆๆๆๆๆค่ะ ขอเก็บไว้อ่านนะคะ พี่แทนคุณแทนไท ตอบ...น้องน่านฟ้า ดีใจครับ ที่มีคนอ่านแล้วชอบงาน จะเก็บไว้รึครับยินดีครับ ตามแต่จะสะดวกเลยครับ... ขอบคุณที่มาครับ ขอบคุณจากใจ ขอให้มีทุกวันที่งดงามดั่งมาดหมายครับ...จากใจ
19 กรกฎาคม 2547 09:57 น. - comment id 300825
แววระวีไร้วี่แววไม่หวานแหวว เสียงเคยแว่ว จากแก้วตา ลาลับหาย บุญมีน้อย น้องจึงห่าง ร้างพี่ชาย ตราบชีพวาย สลายร่าง ผมรักคุณ แต่งให้คุณแทนนะครับ ส่วนมากเข้ามาก็ตอบไปตามกลอนที่แต่งมา ก็อาจจะมีบางครั้งอาจตอบโต้กลอนที่แต่งมา ก็ซาบซึ้งในน้ำใจที่คงมั่นของคุณมากครับ ตอบ...คุณชัยชนะ ขอบคุณคุณชัยชนะครับที่มา...ขอบคุณบทกลอนครับ อันที่จริงมิได้คงมั่นอะไรหรอกครับ แค่เขียนไปตามเท่าที่เนื้อใจรู้สึก ความรู้สึกนี้หยั่งยากครับ แม้แต่ใจตัวเอง... แต่ความเชื่อจะเป็นนิรันดร์เสมอตราบเท่าที่ยังมีศรัทธา...และผมก็เปี่ยมด้วยศรัทธานั้นครับ... รักจักงามเป็นนิรันดร์... ไม่เปลี่ยนผันเพียงวันที่ไกลห่าง ทางจะไกลก็พบชาติไม่จืดจาง รักจะยังนำทางมาพบกัน
19 กรกฎาคม 2547 10:19 น. - comment id 300840
เพราะมากๆ ... เศร้ามาก... แต่งดงามดี...
19 กรกฎาคม 2547 13:19 น. - comment id 300980
แต่งเพราะดีครับ
19 กรกฎาคม 2547 13:25 น. - comment id 300990
มาเป็นกำลังใจให้พี่แทนนะ
19 กรกฎาคม 2547 14:27 น. - comment id 301037
ทุกวันนี้..ฉันยังอยู่กับความทรงจำ ที่อาจทำให้ความเจ็บช้ำทวีความหวั่นไหว แต่มันเป็นความสุขสุดท้าย ที่เหลือจากการตายของหัวใจ อาจคล้ายไม่มีพรุ่งนี้อีกต่อไป..แต่วันนี้ยังหายใจ เพื่อรักเธอ น้องสาว .. แวะมาทักทายพี่ชายที่น่ารักค่ะ คิดถึงพี่แทน .. เสมอๆ นะคะ
19 กรกฎาคม 2547 15:09 น. - comment id 301074
เพราะมากๆ ... เศร้ามาก... แต่งดงามดี. ตอบ...คุณพันดาว ขอบคณคำชมครับ บางทีทุกข์ก็สุขได้เหมือนกันครับ... ขอบคุณที่มาเยือนครับ
19 กรกฎาคม 2547 15:10 น. - comment id 301075
แต่งเพราะดีครับ ตอบ...คุณ)))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**((( ขอบคุณครับ ขอบคุณที่มาเยือน
19 กรกฎาคม 2547 15:12 น. - comment id 301078
มาเป็นกำลังใจให้พี่แทนนะ ตอบ...น้องน้องเอ๋ ขอบคุณที่มาเป็นกำลังใจให้ครับน้อง...เป็นกำลังใจให้ได้จริงๆครับ... หวังว่าจะสบายดีมีทุกวันที่งดงามครับ
19 กรกฎาคม 2547 15:52 น. - comment id 301109
ทุกวันนี้..ฉันยังอยู่กับความทรงจำ ที่อาจทำให้ความเจ็บช้ำทวีความหวั่นไหว แต่มันเป็นความสุขสุดท้าย ที่เหลือจากการตายของหัวใจ อาจคล้ายไม่มีพรุ่งนี้อีกต่อไป..แต่วันนี้ยังหายใจ เพื่อรักเธอ น้องสาว .. แวะมาทักทายพี่ชายที่น่ารักค่ะ คิดถึงพี่แทน .. เสมอๆ นะคะ ตอบ...น้องแก้ม .. ป่อง งามใจจังจังครับ ความรู้สึกแบบนี้... ขอบคุณที่มาทักทายครับ คิดถึงน้องสาวคนดีเช่นกันครับ... หวังว่าจะมีแต่วันที่ดีงามครับ
19 กรกฎาคม 2547 16:13 น. - comment id 301127
พรหมลิขิตในชาตินี้ที่ฉันเห็น ให้เธอเป็นแค่คนพบมิครบหา จึงทำให้เราไกลกันนั้นเรื่อยมา เป็นแค่เพียงเศษอุราที่ได้ครอง จึงขอลามิขอพบประสบภักดิ์ ให้ใจต้องเจ็บนักรักกลัดหนอง เมื่อเกิดมาชาตินี้มิได้ครอง ขอเราสองจึงได้ครองชาติใหม่มี ตัวพี่นี้จะยอมพลีมีรักให้ กับน้องยาเรื่อยไปในใจนี้ มอบให้แล้วรักจริงยิ่งชีวี กับตัวน้องคนดีที่ห่วงใย *-*กลอนไพเราะมากเลยค่ะ ชื่นชมในความรักของคุณเสมอค่ะ*-*
19 กรกฎาคม 2547 16:36 น. - comment id 301142
สวัสดีครับคุณแทนคุณแทนไท ~*~ฝากสายลมชมนิดว่าคิดถึง ฝากสายฝนว่าคนึงจึงห่วงหา ฝากแสงแดดแผดจ้าว่าจะมา ฝากน้ำตามาเป็นเพื่อนเจ้าดวงใจ ~*~นานแล้วไม่พบประสบรัก นานแล้วไม่ประจักษ์ว่ารักแท้ นานแล้วจิตใจเริ่มผันแปร นานแล้วไม่แน่ว่าเธอยังรักอยู่หรือเปล่า ~*~สายน้ำตามาเป็นมิตรยามจิตเศร้า สายลมเจ้าห่วงหาให้อาสัญ สายน้ำลูกผู้ชายมากอนันต์ สายน้ำนั้นคือน้ำตาแห่งอาดูร ฯ เมกแวะมาให้กำลังใจจ้า ^____^ อิ_อิ +-*-+-*-+ +-*-+-*-+ YoU dOnt knOw +-*-+-*-+ +-*-+-*-+
19 กรกฎาคม 2547 17:21 น. - comment id 301175
พูดว่ารัก ต้องบอกมาจากใจ บอกออกไป มาจากความจริงใจไหม คำว่ารัก ก็อยากให้ก็อยากจำ ทุกเรื่องทำ..ให้ยิ้ม พร้อมน้ำตา /*/คิดถึงพี่แทนจังเลย เปนไงบ้างคะ
20 กรกฎาคม 2547 12:31 น. - comment id 301244
กลอนเพราะมากๆเลยค่ะ ชอบค่ะ
21 กรกฎาคม 2547 11:44 น. - comment id 301385
พรหมลิขิตในชาตินี้ที่ฉันเห็น ให้เธอเป็นแค่คนพบมิครบหา จึงทำให้เราไกลกันนั้นเรื่อยมา เป็นแค่เพียงเศษอุราที่ได้ครอง จึงขอลามิขอพบประสบภักดิ์ ให้ใจต้องเจ็บนักรักกลัดหนอง เมื่อเกิดมาชาตินี้มิได้ครอง ขอเราสองจึงได้ครองชาติใหม่มี ตัวพี่นี้จะยอมพลีมีรักให้ กับน้องยาเรื่อยไปในใจนี้ มอบให้แล้วรักจริงยิ่งชีวี กับตัวน้องคนดีที่ห่วงใย *-*กลอนไพเราะมากเลยค่ะ ชื่นชมในความรักของคุณเสมอค่ะ*-* ตอบ...คุณผู้หญิงไร้เงา เขียนล้อความรู้สึกผมได้ดีครับคุ น ไพเราะมากครับ ว่าแต่มาทุดครับมีแต่คำชื่นชมจนคนเขียนงานแทบจะลอยได้อยู่แล้ว... ขอบคุณในน้ำใจครับ...ขอบคุณ
21 กรกฎาคม 2547 13:48 น. - comment id 301425
ตอบ...คุณเมกกะ ขอบคุณที่แวะมาฝากกำลังใจไว้ครับ ขอบคุณบทกลอนดีดี.... ขอให้มีแต่วันที่งดงามครับ
21 กรกฎาคม 2547 15:58 น. - comment id 301439
ตอบ..น้องardin ขอบคุณน้องดินครับที่แวะมา พี่แทนสบายดีครับ น้องพี่แทนเป็นยังไงบ้าง...คิดถึงน้องเช่นกันครับ... หวังใจว่าจะมีทุกวันที่ดีงามน่ะครับ... ให้สดชื่นสดใสทุกคราวคิดครับ... ปล...กลอนความหมายดีครับ ขอบคุณจากใจ
22 กรกฎาคม 2547 11:44 น. - comment id 301605
ตอบ....คุณลอยไปในสายลม ขอบคุณที่แวะมาครับ ดีจังครับที่คุณชอบ... ขอให้มีแต่วันที่งดงามครับ
6 สิงหาคม 2547 20:55 น. - comment id 307613
รักนิรันดร์รัญจวนให้หวนไห้ ยอดดวงใจพิสมัยอาลัยหา ได้เพียงพบสบพักตร์นั้นสักครา ชื่นอุราปริ่มรักสลักจินต์ .......................................... ข้าพเจ้ามาทักทายจ้ะพี่ชาย :) .......ชื่นชมสม่ำเสมอ........
20 สิงหาคม 2547 13:09 น. - comment id 313505
ไพเราะมากค่ะ ถ้ามีใครสักคนมาบอกกับพิมยังงี้นะคะ คงจะสุขใจมาก อ่านไปอ่านมาเศร้าแหะ -_-
25 สิงหาคม 2547 01:32 น. - comment id 316292
น่าอิจฉา..ความรัก...ในความรู้สึกของคุณแทนนะคะ.. กี้ว่า..มันสวยงาม...หวานหอม... ถ้าทุกคนมีความรู้สึกเกี่ยวกับความรักเหมือนคุณ โลกนี้คงจะมีความสุข... ..น่าอิจฉาคนที่ได้รับความรักจากคุณแทนนะคะ.. ..กี้จะมองความรักในแบบที่สวยงาม..หวานหอมแบบนี้บ้าง..น่าจะทำให้เรามีความสุข.. ขอบคุณสำหรับทุกงานของคุณ...ที่ทำให้กี้ได้รู้สึกถึงความรักว่ามันหอมหวาน...สวยงามมากมายกว่าที่เคยรู้สึกค่ะ...ถ้าวันใด..กี้มีความรู้สึกไม่ดีเกี่ยวกับความรัก..กี้ขออนุญาตอ่านงานของคุณนะคะ.. เชื่อได้แน่ว่าจะเป็นกำลังใจที่ดี่ได้ค่ะ...
15 กันยายน 2547 16:26 น. - comment id 331970
ชอบทุกกลอนของคุณเลยนะคะพี่แทน
25 พฤศจิกายน 2547 10:21 น. - comment id 377552
มาบุกห้องเศร้า ๆ ของเจ้าบ้าน แวะมาแล้วใจต้องสะเทือน เหมือนถูกเฉือนด้วยรอยแตกแห่งรัก แต่ป่านนี้เจ้าของวจีคงไม่โศกหนักนักแล้ว ขอให้เป็นคนบุกบ้านปรารถนาด้วยเถอะนะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
