หน้าส่วนตัว
มองลงไปที่แม่น้ำที่แสนเน่าเหม็น
ฉันคงเป็นแค่เพียงหนึ่งในร้อยที่คิดอย่างนี้
อยากกระโดดลงไปจะได้ตาย.สมใจเธอสักที
ไล่กันแบบไม่ใยดี..ให้ไปตายอยู่ได้ทุกวี่ทุกวัน
ถ้าโดดลงไปแล้วฟื้นขึ้นมา
กลัวจะกลายเป็นราขึ้นสมอง..กลัวเป็นแบบนั้น
แต่ก็ดีนะถ้ามีเธอมานั่งพับดาวให้หลายๆพัน
ลังเลอยู่ตรงนั้นว่าจะเอาไง
มองไปที่น้ำอนาถตัวเอง
ถ้าโดดแล้วเธอไม่มีทางกลับมาได้
ไม่เอาดีกว่าไม่โดดแล้วจะสู้ทนต่อไป
วันนั้นก้เลยไม่โดดน้ำตาย.คิดว่าต้องทนต่อไป..หน้าด้านง้องอนจนตัวตาย
ดีกว่าเรา
เพื่อเรามันแต่งก็เลยเอามาลงวให้อ่านอ่านแล้วก็อยากโดดน้ำตายให้รู้แล้วรู้รอดจริงๆ
ก้อนเนื้อที่รักเธอ 22 ก.ค. 2547 17:47 น. - ID 57770 
1323
1
0
22 กรกฎาคม 2547 21:11 น. - comment id 301672
เป็นกลอนที่ปัญญาอ่อนที่สุดเท่าที่โพสมา (มาเองเลย)
23 กรกฎาคม 2547 18:46 น. - comment id 301812
คงสุดทางรักของเราแค่นี้ เมื่อคนดีเริ่มเหินห่าง ทิ้งฉันให้อ้างว้าง ให้เคว้งคว้างอยู่เพียงลำพัง ~*~..มันคงไม่มีความหมายอะไร ถ้าฉันจะอยู่หรือไปในตอนนี้ เพราะความรักและความหวังดี ของฉันนี้ไม่มีค่ากับเธอ ฯ เมกแวะมาหั้ยกำลังใจครับ ~♥:*:♥:*:♥:* ll๛เมกกะ๛ll ~*~ ll๛คนในนิยาย๛ll *:♥:*:♥:*:♥~
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด