ท้อง ฟ้า เดิม - เดิม

เม็ดซายน์


ท้องฟ้าเดิมเริ่มกลับกลายเป็นสีหม่น
ฟ้ามีฝนโหมกระหน่ำซ้ำรอยแผล
ผืนน้ำเคยมีผืนทรายคอยดูแล
บัดนี้แปรเปลี่ยนไปไม่เหมือนเดิม


อาจมีบ้างเวลาที่ใจมันอ่อนไหว
ไม่รู้ใครเป็นใครใจสับสน
เหมือนสายน้ำในบางครั้งช่างวกวน
เกินที่คนส่วนมากจะเข้าใจ
ไม่อยากให้มันจบลงแบบนี้
ทำไงได้ล่ะคนดีในเมื่อใจฉันมันมักหวั่นไหว
ไม่อยากเป็นฝ่ายทำร้ายเธอให้ปวดใจ
เจ็บกลับไปเคยคิดไหมว่าใครทำร้ายเธอ


ขอให้ความสัมพันธ์จบลงตรงความเป็นเพื่อน
จะคอยเตือนให้ใจไม่ต้องผิดซ้ำ
จากนี้ไปเก็บอดีตไว้เตือนความจำ
ไม่ให้ทำใจใครให้ช้ำเหมือนวันวาน
				
comments powered by Disqus
  • Robert TingNongNoi

    1 สิงหาคม 2547 09:06 น. - comment id 303747

    
    ใส่ผ่านอารมณ์ส่งสู่ตัวอักษรได้ดีมาก ๚ะ๛
    
    size>
  • )))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((

    1 สิงหาคม 2547 11:02 น. - comment id 303842

    มาอ่านเป็นกำลังใจนะครับ
    
    เขียนได้ดีนะ
    
    
  • ตฤณ

    1 สิงหาคม 2547 11:23 น. - comment id 303867

    ไม่แน่ใจแรกคบอย่าเพิ่งเอ่ย
    อย่าคบกันเผินเผยตัวอักษร
    เขาไม่ใช่..ที่เสียใจ..เขาแน่นอน
    อย่าบั่นทอนด้วยการทดลองหัวใจ
  • ก.ศ.กษิพจน์

    1 สิงหาคม 2547 16:14 น. - comment id 303965

    เยี่ยม...ยอด....
    เขียนได้ดีมากเลยนะครับ
    
  • รักคุณคับ

    2 สิงหาคม 2547 21:06 น. - comment id 304671

    เพราะจัง

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน