ใต้เงาจันทร์จันทร์รู้ไหมใครเหงา

worthless to despair

ใต้เงาจันทร์จันทร์รู้ไหมใครเงหา
ใต้แสงดาวร้าวรวดใจใครจะเหมือน
ใต้ทิวาราตรีนี้มิลืมเลือน
ฉันคนนี้ยังไร้เพื่อนดูแลใจ
ใต้นภาท้องฟ้าอันมืดมิด
ดั่งชีวิตของฉันไร้แสงใส
ตรงข้ามกับสุริยันบนฟ้าไกล
แสงตะวันนั้นไซร้สว่างตา
ฉันคนนี้คงเปลี่ยวเดี่ยวลำพัง
ดั่งฟ้าสั่งสาปฉันหรือสวรรค์บัญชามา
ให้ฉันคนๆนี้ไร้คนข้างกายา
และไม่เคยมีค่ากับใครเลยสักคน				
comments powered by Disqus
  • มณี ปัทมะ ตารา

    9 สิงหาคม 2547 00:04 น. - comment id 308698

    ฝากนวลแสงจันทราดาราฉาย
    ฝากดาวรายโอบล้อมคนหมองศรี
    ฝากสุริยันสาดแสงชุบชีวี
    ฝากเธอนี้ให้รู้ตื่นชื่นเบิกบาน
    
    ขอธรรมะคุ้มครองคุณค่ะ
  • วนัสนันท์

    9 สิงหาคม 2547 11:06 น. - comment id 308839

    จันทร์สวย..  แต่แฝงด้วยอารมณ์เหงา  
    ยามแสงจันทร์สาดกาย มันหนาวเหน็บเจ็บไม่เบา
    ก็ความเหงามันเกาะกุมสุมดวงใจ
    
    
    เป้นกำลังใจให้ค่ะ :)

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน