...๑ ความเป็นจริงทุกสิ่งย่อมแตกดับ ไปพร้อมกับวันวานที่ผ่านหวัง เหลือแค่แง่อดีตหวีดหวิวดัง แหละสายลมที่พรมสั่งรอยอาลัย ๒ ทั้งที่รู้ใจที่จำทำใจเจ็บ แต่ยอมร้าวหนาวเหน็บ เจ็บทนได้ ยิ้มร่ากับทุกข์ท้อทรมาใจ ท่ามกลางวันและวัยที่ผ่านเลย ๓ ดอกไม้อาจเปลี่ยนสีทุกทีเห็น แต่ใจกลับไม่เคยเป็นเช่นที่เอ่ย แม้คืนวานผ่านผัน วันผ่านเลย แต่ใจเอ๋ย กลับมิเคย เผยคำลา ๔ คงเพราะแสนเสียดายอายจะรับ กับโลกที่แตกยับ อยู่เบื้องหน้า จึงคิดอยากหยุดวันหยุดเวลา ย้อนอดีตอีกสักครา...ไปหาเธอ ๕ ไปอิ่มออมหอมอารมณ์ห่มความสุข ที่เร้ารุกพลังใจให้เสมอ เพื่อหมายพบคนหมายกัน ฉันหมายเจอ เธอที่งามสวยเพ้อในอารมณ์ ๖ อารมณ์เอ๋ย อารมณ์ช่างข่มยาก ทั้งที่อยากคิดข่มอารมณ์ขม เจ็บใดเล่าเท่าที่เหน็บเจ็บอารมณ์ หนาวใดเท่าหนาวระทมขมดวงใจ ๗ มองภาพถ่ายของเธอใส่ชุดครุย เป็นเพื่อนคุยในวันที่หวาดไหว แม้บัดนี้ มิมีเธอ อีกต่อไป แต่ก็ยังแย้มยิ้มได้กับภาพเธอ ๘ นั่นจิ๊กซอว์เธอต่อรักสลักจินต์ ยังงดงามทั่วถิ่นใจสมัยเสมอ เห็นทุกคราวฝันทุกครั้งยังละเมอ เธอแสนงาม เลิศเลอ ทุกเวลา ๙ วันเธอรับปริญญาในครานั้น ฉันตื่นเต้นตื้นตันเป็นนักหนา จับรถด่วน ขบวนสุดท้ายสายยะลา ให้ทันวันที่รอท่าปัตตานี ๑๐.. จากวันนั้นจนวันนี้ห้าปีกว่า ภาพถ่ายเธอที่ตรงหน้า ณ.ตรงนี้ ตรงที่แม้กายเราห่างร้างไมตรี แต่มากมียังมากมายไม่หายไป ๑๑.. บางทีเผลอ ยังเพ้อ เอ่ยถามทัก ว่ายอดรักเธอเหนื่อยหนักบ้างหรือไม่ ในวันนี้คนดีเป็นอย่างไร มีหรือไม่ใครดูแลถ้าแพ้มา ๑๒.. มีชายหนุ่ม มองรูปคุณ ยังอุ่นจิต แม้วันหนึ่งเคยพ่ายพิษรักนักหนา วันที่คุณเผยฝากออกปากลา กลายเป็นคนแปลกหน้าแปลกหัวใจ ๑๓.. เคยเศร้าสร้อยงานการคร้านจะคิด ชังชีวิตหน่ายชีวาไม่กล้าไข- ความท้อทดหมดหวังพลังชัย ปล่อยให้วันให้วัย ช่วยเยียวยา ๑๔... มองภาพถ่าย คุณใส่ครุยในครานี้ อาจมีบ้างบางทีที่โหยหา แต่เป็นทุกข์ที่อิ่มสุขตลอดมา เพราะคุณเป็นมากกว่าที่หมายใจ ๑๕.. ยังจำได้วันที่เคยทุกข์ท้อ คุณช่วยติช่วยต่อพลังให้ ขอขอบคุณ สัมพันธภาพ สลักหทัย สำหรับรักอันยิ่งใหญ่เคยให้มา ๑๖.. บางเวลา คราเห็นคุณในชุดครุย เคยพูดคุยถามความเสมอว่า เส้นทางฝันจากวันนั้นที่จากมา คุณเลือกเอา ปรารถนาบรรดาใด ๑๗.. หวังเพียงว่าชีวิตหนึ่งซึ่งเลือกแล้ว เธอจะได้มณีแก้วดังฝันใฝ่ ให้แสงสวยส่องสว่างกระจ่างใจ อาบหวังให้ไสวสว่างกลางใจเธอ ๑๘.. จะจดจำเธอคนดีทั้งชีวิต คนที่เตือน ถูกผิดกันเสมอ แม้กาลหนึ่งเคยล้มคว่ำร่ำละเมอ น้ำตาเอ่อ วันรักเธอตัดรอน ๑๙.. มาบัดนี้กาลเวลาได้ล่วงผ่าน ประสบการณ์ ทุกสิ่งก็เสี้ยมสอน ชีวิตนี้หนึ่งเป็น เช่นละคร มีทุกตอน ทั้งสุขโศก วิโยคใจ ------------------------------------------- ด้วยใจระลึกถึงเธอ...๑๗ สิงหาคม ๔๗
แทนคุณแทนไท 17 ส.ค. 2547 08:18 น. - ID 59225 
2676
32
0
24 ธันวาคม 2551 05:20 น. - comment id 264016
17 สิงหาคม 2547 08:25 น. - comment id 312878
วานก่อนอ่านงานงามกวีนครศรีธรรมราช ให้อิ่มอารมณ์นัก ยิ่งเมื่อวานได้มาอ่านงานพี่ดอกแก้ว ยิ่งอยากเขียนงานยิ่ง... เคยประโยคไว้ในใจเรื่องความจริงของชีวิต แต่เป็นแค่มุมหนึ่งของชีวิตและรู้สึกรักที่มิอาจสลัดตัดขาดได้สักที... แต่ยามระลึกนึกถึงในยามนี้ให้อิ่มสุขอิ่มใจครับ.... ขอบคุณเพื่อนผู้แสนดีเมื่อวานนี้ ที่ทนนั่งอ่านความถ้อยร้อยใจที่บอกเธอว่าทนหน่อยน่ะ ผมอยากเขียนบัดเดี๋ยวนั้น...เธอแสนดียิ่งครับ...ผมขอบคุณครับ.... ขอบคุณทุกท่านที่ผ่านมาเยือนครับ
17 สิงหาคม 2547 08:36 น. - comment id 312884
:) มุมหนึ่งของชีวิตและความรู้สึกที่มิอาจตัดรักได้ขาด ..แต่ยามระลึกนึกถึงในยามนี้ให้อิ่มสุขอิ่มใจ มีความหมายมากค่ะ ในความทรงจำที่งดงาม
17 สิงหาคม 2547 09:15 น. - comment id 312912
หากไดอารี่จะบอกการเดินทางของใครหนึ่งคน วันเดือนปีที่เขียนไว้ตรงมุมซ้ายด้านบนคงไร้ค่า นับจากวันที่เธอไป ไดอารี่หน้าสุดท้ายยังเปื้อนน้ำตา ชีวิตเหมือนถูกหยุดเวลา คำสุดท้ายของไดอารี่หนึ่งหน้าคือ เธอหมดใจ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ แก้ม .. มาทักทายพี่แทนค่ะ ¤ ¤ KËÅM _ PÖÑG¹ ¤ ¤
17 สิงหาคม 2547 11:12 น. - comment id 312937
ผลงานออกมางามมากครับ ๚ะ๛ size>
17 สิงหาคม 2547 11:30 น. - comment id 312949
งดงามครับ... เข้ามาอ่านเป็นกำลังใจให้นะครับ
17 สิงหาคม 2547 13:31 น. - comment id 313015
ตนศึกษามาหาความรู้ และมุงสู้สร้างฝันวันสดใส จบการศึกษาทุคนพากันสุขใจ ได้สวยใส่ชุดครุยคุมกายรับปริญญา คุณแทนคุณแทนไทยชั่งเขียนได้ดีจริงๆๆเลยค่ะ...........ขอชม.........แก้วนีดาชอบมากค่ะ....อ่านแล้วได้ความหมายดี.....ทำให้คิดถึงวันที่แก้วนีดารับปริญญาเลย.......ค่ะ.
17 สิงหาคม 2547 13:53 น. - comment id 313035
ดาหวังใจว่า..แทนคงจะเจอคนที่ใช่ในไม่ช้านี้นะค่ะ......ความรักครั้งก่อนเก็บไว้ในความทรงจำเถิดค่ะ...เปิดใจเพื่อนสิ...ดาเอาใจช่วยเพื่อนเสมอ แทนสบายดีนะค่ะ... รักเป็นอะไรที่ยิ่งใหญ่ รักจากหัวใจเขาไม่เห็น จำต้องก้มหน้ารับอย่างที่เป็น ขอละเว้น...เรื่องหัวใจ..ห่างไกลเอย....
17 สิงหาคม 2547 13:59 น. - comment id 313038
มองภาพเธอไห้หวนชวนคิดถึง เฝ้ารำพึงพิสมัยหทัยฉัน ก่อนแนบใจไม่เคยร้างห่างสัมพันธ์ ผ่านคืนวันมีเธอนั้นที่แสนดี ทุกรู้สึกในส่วนลึกยังห่วงหา ยอดกานดาปิ่นรักดวงใจนี้ ปรารถนาความอบอุ่นในชีวี ทุกวิถีพึงพบประสบงาม ขอคุณพระคุ้มครองประคองเจ้า อย่าได้พบความโศกเศร้าอันเกรงขาม โปรดประทานความสุขทุกโมงยาม คอยติดตามทรามสงวนนวลละออ ด้วยจำใจจำจากด้วยใจรัก จำต้องจักพลัดพรากมิอาจขอ ห่างเพียงใดหทัยยังเฝ้ารอ แม้ทุกท้อทรมานยังหาญใจ หาญใจรับกับทุกข์ที่ปลุกปั่น ความผูกพันก่อนเก่าอันสดใส หวนใคร่ครวญเมื่อมองภาพสุดอาลัย ถึงคนไกลใจสมัครสลักจินต์ ........................................ ข้าพเจ้ามาทักทายจ้ะพี่ชาย งดงามทุกความรู้สึกจ้ะ....ชื่นชมเสมอ :)
17 สิงหาคม 2547 14:07 น. - comment id 313039
หน้าส่วนตัว
สวัสดีค่ะคุณแทนคุณแทนไท..
*รักเธอมาก* ขอบอกซ้ำอีกครั้งหนึ่ง
ย้ำติดตรึงว่ารักมากจากใจฉัน
รักติดตัว รักติดตามจากวันวาน
พรุ่งนี้ปานจนจบภพไม่จบใร
บทกลอนของคุณเป็นเพียงเสี้ยวหนึ่งของความรู้สึก
....ใช่ไหม
ขอบคุณค่ะ
/b>
17 สิงหาคม 2547 14:16 น. - comment id 313043
~*~ ใคร-ใคร ก็บอกว่ารักนั้นดี จะไม่มีคำไหนมาแทนที่ได้ ความรักคือการทะนุถนอม ละมุนละไม คือการเอาใจใส่จากใครบางคน ~*~แต่..ที่ฉันมีมันไม่ใช่ ไม่น่าประทับใจเลยสักหน ความรักกลับทำให้ฉันเจ็บเกินทน และทำให้ฉันคิดหลอกตัวเองหลายหนว่าความรักเป็นสิ่งดี ~*~จบกันไปซะที อย่างไม่มีความผูกพัน ไม่เหมือนคนเคยร่วมฝัน ไม่เหลือวันเคยร่วมทาง ~*~ความฝันที่เคยร่วมสร้าง กลับต้องจืดจางลงไป อาจมีบางสิ่งที่ยังเหลือไว้ นั่นคือบทเรียนสอนใจให้จำ ฯ
17 สิงหาคม 2547 15:21 น. - comment id 313061
ขอโทษนะ .. ที่ตอบช้า ..แบบ..หัวหน้าอยู่อ่ะ วันนี้ .. แต่ .. เพื่อเพื่อน ... เพื่อมิตรภาพ .. ทำได้ทุกอย่างจ้า .. ศรี ..เอ่อ.. ศรี .. ศรีทนด๊ายยยย 555 .. ห้ามไม่ให้กัด .. งั้นไม่กัดก็ได้ .. อิอิ .. ( ไม่ได้กัดจริง ๆ น๊า ) อ่ะ .. มอบให้แทน .. แม้เวลา .. พารัก .. ให้ลาลับ แต่เธอกลับ .. ประทับจิต .. ติดความหลัง แม้ความจริง .. ทุกสิ่ง .. ไม่จีรัง แต่เธอยัง .. คั่งค้าง .. ตรงกลางใจ ภาพเธอนั้น .. มั่นอยู่ .. คู่เคียงคลอ ภาพจิ๊กซอว์ .. ทอฝัน .. วันเราใกล้ ยังตราตรึง .. ซึ้งเมื่อเห็น .. เป็นเหมือนไฟ ให้อุ่นไอ .. ยามหนาว .. ร้าวโรมรัน แม้ความจริง .. ทุกอย่าง .. ร้างลาหาย แต่มิวาย .. คล้ายเธอติด .. ชีวิตฉัน ในห้องใจ .. ไม่เคยหมด .. ลดสักวัน ทุกตื่นฝัน .. ฉันยังรัก .. และภักดี เธอยังเป็น .. เช่นที่หนึ่ง .. ไม่พึงสอง ไม่คิดมอง .. ปองใคร .. ในชาตินี้ อาลัยรัก .. แม้จักทำ .. ช้ำชีวี กี่สิบปี .. พี่ทนได้ .. แต่ไม่ลืม ..................................... ปล. อย่าเศร้ามากนะแทนนะ .. เป็นห่วง .. ยิ้ม ๆ ไว้ ^___^
17 สิงหาคม 2547 18:22 น. - comment id 313169
ความรัก..ความทรงจำ เป็นสิ่งที่ดีงามเสมอค่ะ... แม้ว่าบางที..จะเจ็บปวดกับความรักก้อตาม เศร้า..แต่หวานมากเลยค่ะ..
17 สิงหาคม 2547 18:56 น. - comment id 313190
บางคนได้เข้ามาและทิ้งรอยไว้ในใจเรา และสิ่งนั้นทำชีวิตเราเปลี่ยนแปลงไปไม่เหมือนเดิม
19 สิงหาคม 2547 19:58 น. - comment id 313222
.. ก่อนเธอตื่น .. ฝันเห็นใคร .. ในดวงตา .. ในความฝัน .. ฉันเห็นเทอเสมอมา .. และชั่วนิจนิรันดร์ .. ** รู้รึปล่าวคะ บทกลอนไพเราะมากมาย .. กินใจที่สุดเลย^^ .. พูดถึง กานติ ณ. ศรัทธา .. นางมารชื่นชมผลงานเค้ามากเลยค่ะ เคยอ่านบทกลอนของเค้าที่ชื่อว่า รัก มั้ยล่ะค่ะ .. เกินกว่าจะอาจเอื้อมบรรยาย **
19 สิงหาคม 2547 20:26 น. - comment id 313229
เศร้าจังคะ ..พี่แทน...
แบบ เรน ..ยิ่งอ่าน ..
ก็ยิ่งเข้าใจ .. พี่แทน.. มากยิ่งขึ้น..นะคะ..
บทกวี .. สื่อได้ ไพเราะ ..มากเลยคะ..
..เรน ..เป็น กำลังใจ ..ให้พี่ชาย นะคะ..
20 สิงหาคม 2547 08:41 น. - comment id 313361
กลับจากงานที่พัทยาแล้วจะแวะมาอ่าน มาชมนะ ยาวมากคะ -*- +-+
20 สิงหาคม 2547 13:07 น. - comment id 313503
กลอนสั้นหรือยาวหาได้สำคัญไม่ สำคัญที่เนื้อเรื่องและเนื่อหาที่เรียงร้อยถึงความในใจ ให้มองดูสดใสงดงามแม้ว่าจะออกมาแนวเศร้า แต่ก็ไม่โศก เพราะเป็นความรักแท้จริงที่มอบให้หญิงคนที่รัก กาลเวลารักษาดวงใจได้เสมอครับ
21 สิงหาคม 2547 00:01 น. - comment id 313828
เมื่อมีพบก็มีพรากจากเช่นนี้ บทชีวีเลือกไม่ได้ในความหวัง แต่เลือกได้..เก็บสุขไว้เป็นพลัง แม้นเนิ่นนานก็ยังหล่อเลี้ยงใจ มาดูละครชีวิต งานของแทนฯ เศร้าซึ้งยิ่งนัก..และสงบได้ในที่สุด
21 สิงหาคม 2547 11:53 น. - comment id 314052
เก็บความรู้สึก...ไว้เป็นความทรงจำดีๆ .....ไพเราะค่ะ...
22 สิงหาคม 2547 12:40 น. - comment id 314623
ตอบคุณ อัลมิตรา ขอบคุณครับคุณ ยามนึกถึงก็งามนักจริงดั่งคุณว่าครับ ขอบคุณความเห็นดีดีครับ
22 สิงหาคม 2547 12:43 น. - comment id 314630
ตอบน้องแก้ม ขอบคุณน้องแก้ม¤ ¤ KËÅM _ PÖÑG¹ ¤ ¤ ที่มาทักทายครับ.
22 สิงหาคม 2547 12:49 น. - comment id 314641
ตอบคุณRobert TingNongNoi ขอบคุณครับคุณ
22 สิงหาคม 2547 12:50 น. - comment id 314642
ตอบคุณผลิใบ ขอบคุรสำหรับกำลังใจครับ เช่นกันครับขอให้คุณมีแต่รักที่งดงามครับ
22 สิงหาคม 2547 12:52 น. - comment id 314644
ตอบคุณแก้วนิดา หายเงียบไปนานดีใจครับที่เห็นชื่อคุณมาเยือนอีกหน ดีใจครับที่คุณชอบ ขอบคุณสำหรับเวลาที่สละมาเยือนมาฝากความเห็นดีดี กลอนงามงาม
22 สิงหาคม 2547 12:53 น. - comment id 314645
ตอบดาหลา แทนว่าแทนสบายดีน่ะครับ ขอบคุณที่เป็นห่วงครับ ขอบคุณดวงใจงามที่ปรารถนาดีดีทั้งหลายครับดา ขอให้ดามีวันดั่งหวังครับ
22 สิงหาคม 2547 13:14 น. - comment id 314660
ตอบน้องยอดหญ้า เมื่อกาลผ่านวานนั้นจนวันนี้ ทุกข์ที่มีทั้งสิ้นจึงเสี้ยมสอน ว่าชีวิตใช่งดงามดั่งละคร แต่ในตอนที่สุขสนุกใจ เมื่อชีวิตมีเรื่องราวก้าวผ่านพบ มีทุกวันงามสงบก็หาไม่ ต้องมีบ้างทางลงเหวฝ่าเปลวไฟ และวันใจแหลกยับกับวันวัย เมื่อมีสุขวันทุกข์ก็ปล่าวแปลก วันใจแหลกความสุขก็ร่ำไห้ วันใจท้อความทะนงก็ปลงใจ จะมีวันแห่งชัยบ้างไหมหนอ จึงร่ำร้องเรียกหาวันที่ว่า เท่าที่ใจปรารถนาจะร้องขอ ก็หมายกันหมายใจใฝ่หมายรอ เพื่อหลุดบ่วงที่ถ่วงท้อทับดวงใจ ประสบการณ์ทุกข์สิ่งที่เสี้ยมสอน ในวันใจร้าวรอนและอ่อนไหว วันใจช้ำร่ำไห้วันแพ้พ่าย แท้ทั้งที่แพ้เจ็บตายก็ลำพัง ทุกวันวานผ่านถึงวันอันแตกดับ ไปพร้อมกับวันวานที่ผ่านหวัง ที่ใจหมายมาแหลกกับวันพัง ไม่เหลือแม้ที่ใจสั่งให้เข้มแข็ง ขอบคุณน้องยอดหญ้าครับ ขอบคุณ กลอนความหมายดีครับ พี่แทนเขียนเดี๋ยวนี้ คงมิมีทันคิดแก้ครับ
23 สิงหาคม 2547 06:43 น. - comment id 315041
มัทแวะมาอ่านกลอนพี่แทน อ่านแล้วไม่รู้จะเม้นท์อย่างไร ขอฝากเพลงให้พี่แทนฟังนะคะ ชอบกลอนบทนี้มากค่ะ http://www.thailook.com/karaoke/playmini.php?code=2925
24 สิงหาคม 2547 08:43 น. - comment id 315805
ตอบน้องมัท ขอบคุณที่แวะมาทักทายครับ เพลงความหมายดีครับ แม้พี่แทนร้องไม่เป็นก็ตาม ว่างๆรบกวนร้องให้ฟังสักครั้งเนอะ ขอบคุณครับน้อง
24 สิงหาคม 2547 08:46 น. - comment id 315810
ตอบคุณกอกก เป็นเสี้ยวหนึ่งที่ได้พบครับ ขอบคุรกลอนไพเราะมากครับผมชอบกลอนหวานๆแบบนี้ครับ รักเธอมากแม้คิดอยากจะเคียงคู่ แต่ใจจำต้องรู้คู่ได้ไหม เมื่อไม่ใช่ปล่าวโยชน์จะฝืนใคร เพราะหัวใจอิสระและเสรี
24 สิงหาคม 2547 08:48 น. - comment id 315811
ตอบคุณเมกกะ ขอบคุณที่แวะมาร้อยถ้อยกลอนฝากไว้เสมอเสมอครับ ขอบคุณน้ำใจที่มาเยือนกันทุกบ่อย แม้ถึงว่าผมมิอาจได้เยือนงานคุณจนทั่ว ขออภัยครับ เวลาจำกัดจริงครับ ขอบคุณครับ
24 สิงหาคม 2547 08:51 น. - comment id 315813
ตอบเบญ ขอบคุณครับกลอนไพเราะ และมีความหมายจัง ซึ้งใจยิ่งนักครับที่เขียนให้ตามที่ร้องขอจะตกงานรึปล่าวครับนี่ อิอิ ชอบจริงๆครับ ขอยกมาวางไว้อีกที แม้เวลา .. พารัก .. ให้ลาลับ แต่เธอกลับ .. ประทับจิต .. ติดความหลัง แม้ความจริง .. ทุกสิ่ง .. ไม่จีรัง แต่เธอยัง .. คั่งค้าง .. ตรงกลางใจ ภาพเธอนั้น .. มั่นอยู่ .. คู่เคียงคลอ ภาพจิ๊กซอว์ .. ทอฝัน .. วันเราใกล้ ยังตราตรึง .. ซึ้งเมื่อเห็น .. เป็นเหมือนไฟ ให้อุ่นไอ .. ยามหนาว .. ร้าวโรมรัน แม้ความจริง .. ทุกอย่าง .. ร้างลาหาย แต่มิวาย .. คล้ายเธอติด .. ชีวิตฉัน ในห้องใจ .. ไม่เคยหมด .. ลดสักวัน ทุกตื่นฝัน .. ฉันยังรัก .. และภักดี อยังเป็น .. เช่นที่หนึ่ง .. ไม่พึงสอง เธไม่คิดมอง .. ปองใคร .. ในชาตินี้ อาลัยรัก .. แม้จักทำ .. ช้ำชีวี กี่สิบปี .. พี่ทนได้ .. แต่ไม่ลืม
24 สิงหาคม 2547 08:53 น. - comment id 315815
ตอบคุณkeekie ผมก็เชื่อเช่นคุณครับ ว่ารักจักงามเป็นนิรันดร์ หวังว่าคุณจะได้เจอรักที่ว่าเช่นนี้ครับ
24 สิงหาคม 2547 08:55 น. - comment id 315816
ตอบอารมณ์ที่อ่อนไหว ใช่ครับ บางคนได้เข้ามาและทิ้งรอยไว้ในใจเรา และสิ่งนั้นทำชีวิตเราเปลี่ยนแปลงไปไม่เหมือนเดิม ขอบคุรที่มาครับ ขอบคุรคำสะกิดใจ
24 สิงหาคม 2547 09:00 น. - comment id 315820
ตอบ คุณนางมารพเนจร ขอบคุณสำหรับคำชื่นชมครับ ส่วนท่านกานติ ผมชื่นชอบมากครับ วันก่อนไปเลือกวีนิพนธิมาอ่าน เลือนานมากครับ ตกลงใจได้มาเล่มนึงครับ อีกอย่างอ่านแล้วชอบถ้อยภาษาที่ส่ง คงเป็นเพื่อเนื้อใจเนื้อดินบ้านเดียวกันครับ ส่วนกลอนเรื่อง รัก ยังไม่เคยอ่าน คงต้องขอความอนุเคาระห์จากคุณสักครั้ง
24 สิงหาคม 2547 09:01 น. - comment id 315822
ตอบน้องเรน พี่แทนขอบคุณน้ำใจและขอบคุณกำลังใจมีให้เสมอครับ
24 สิงหาคม 2547 19:50 น. - comment id 316143
ซึ้งแทนจังT__T
25 สิงหาคม 2547 09:35 น. - comment id 316359
ตอบคุณชัยชนะ กว่าจะได้มาตอบคุณนานทีเดียวครับ เพราะเวลาที่จะได้มานั่งตอบมีน้อยครับ ขอบคุณที่แวะมาเสมอครับ ผมก้คิดว่าหากงานยาวเกินไปให้เกรงใจเพื่อนที่แวะมาอ่าน ขอบคุณครับที่อ่านจนจบ เป็นรู้สึกหวนรำลึกและถามใจครับ.. ขอบคุณครับ
25 สิงหาคม 2547 09:38 น. - comment id 316361
ตอบพี่ดอกแก้ว ขอบคุณพี่ดอกแก้วครับ ใช่ครับท้ายสุดเราคงมองหาที่ที่ใจจะสงบเงียบ และมีวันอันปกติใจได้ครับ ความผิดหวังสอนให้เราเรียนรู้และภาคภูมิใจเมื่อเราได้รู้ว่าเราสามรถเข้มแข็งได้มากที่เราคิดมากมายนักครับ ขอบคุณกลอนไพเราะและคำฝากดีดีครับพี่.. ตอบช้าคงไม่ว่า แทนงานแยะไปนิด เวลามาตอบมีน้อยครับ แต่ให้ซาบซึ้งทุกครั้งที่พี่มาเยือนครับ
25 สิงหาคม 2547 09:40 น. - comment id 316362
ตอบคุณนางสวาใบไม้ คงต้องทำเช่นคุณว่าครับ เก็บความรู้สึกดีดีให้ลึกเต็มห้องใจ ขอบคุณคำชื่นชมให้ชื่นใจครับ ขอให้รักคุณงดงามครับ
25 สิงหาคม 2547 09:41 น. - comment id 316364
ตอบ...คุณฟา แทนขอบคุณครับที่ย้อมมาอ่าน มาทักทาย ขอให้คุณมีวันที่งดงามยิ่งขึ้นในทุกวันที่หมายใครับ... ขอบคุณจากใจครับ
14 กันยายน 2547 18:02 น. - comment id 331401
อยากมีมุมเงียบๆสักมุมแล้วแต่งกลอนมอบให้เธอบ้างจัง...อิ อิ สอนแต่งบ้างจิ
21 กันยายน 2547 17:38 น. - comment id 335443
ขอบคุณครับจีนที่แวะมาอ่าน ...*-*
11 มีนาคม 2548 17:49 น. - comment id 414255
* แวะมาเยี่ยมงานค่ะ *
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
