บทสุดท้าย...บทเรียน...บทชีวิต พรหมลิขิต...ขีดเส้น...ให้โศกสันต์ ท่านกำหนด...เราสอง...ต้องพบกัน และมีวัน...ต้องห่าง...รักจากจร คงเป็นเพียง...กรรมเก่า...ในชาติก่อน ตามหลอนหลอก...เผาใจ...เป็นบทสอน ให้เชื่อถือ...รักเพื่อจาก...สิ่งแน่นอน บนกองฟอน...คือสุดท้าย...ที่ต้องเจอ อย่าไปยึด...ถือมั่น...ในสิ่งฝัน อาจมีวัน...ต้องเจ็บ...ได้เสมอ รักวันนี้...เกลียดวันหน้า...อาจต้องเจอ อย่าหลงเพ้อ...กับภาพฝัน...ไม่เป็นจริง แค่ได้เจอ...พบรัก...เพียงสักหน ให้หลงมนต์...แรงรัก...เสน่ห์หญิง หลงในรูป..กลิ่นกาย...สิ่งไม่จริง แล้วก้อทิ้ง...จากจร...ให้อาลัย
ภากร 2 ก.ย. 2547 20:21 น. - ID 60260 
733
4
0
2 กันยายน 2547 22:21 น. - comment id 322340
บางบุพเพชะตาถูกกำหนดมาเพื่อที่ต้องสูญเสียไป บางบุพเพตอนจบไม่ได้สวยงามอย่างที่คิด ...ขอเป็นกำลังใจให้นะครับ...
3 กันยายน 2547 01:07 น. - comment id 322486
รักวันนี้หากมีให้ในตัวฉัน ขอแล้วกันตลอดไปได้ไหมหนา อย่ามารักเพียงวันนี้ที่มีมา แล้ววันหน้าจากลาไม่มามี *-*แต่งได้ดีค่ะ*-*
3 กันยายน 2547 06:55 น. - comment id 322604
มาอ่านเป็นกำลังใจให้ครับ เขียนได้น่าอ่านจังเลย
3 กันยายน 2547 09:43 น. - comment id 322701
เขียนได้สลดรันทดใจจังครับ อย่าไปเสียเวลา หาคำอธิบาย ว่าทำไมจึงไร้รักเลยครับ สู้หัน กลับมาหา้ใหม่จะดีกว่านะครับ ๚ะ๛ size>
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
