หน้าส่วนตัว
สายตาทอดสอดส่งมาพาหวามจิต
จากมิ่งมิตรมาไกลด้วยใจหวัง
ประสานสอดสัมพันธ์กันอีกครั้ง
ประดุจดังเสาหลักตั้ง ให้หยั่งใจ
ขอความรักจักทอดสายสู่ปลายเสา
พันรุมเร้าไปสู่ฝันอีกได้ไหม
ร่วมเคียงรักเราสองคนคล้องหนึ่งใจ
เริ่มต้นใหม่ให้เราก้าว สู่ฉิมพลี
น้ำเสียงอ้อนที่ได้ยินเพียงพิณพ้อ
ใจอ่อนข้อสิ้นแรงหลบหลีกหนี
แต่เจ็บร้าวปวดลึกหลอนชีวี
ข่มใจนี้ที่ขมขื่นให้พ้นเงา
มือเขากุมมือฉันไว้ใจไหวหวั่น
จับมือฉันสัมผัสใจที่อกเขา
บอก*ขอโทษ*ที่โง่เขลาในเรื่องเรา
เรื่องจึงเศร้าเนิ่นนานเนาเสียเวลา
มองตาฉันนั้นสักนิดเถิดที่รัก
หัวใจฉันนั้นพักแล้วเลิกใฝ่หา
อยู่คนเดียวอ้างว้างบ้าง..ก็ชินชา
อย่าดีกว่า ล้าหัวใจเกินใฝ่ทวน
ขอโทษนะขอโทษเถิดที่รัก
ไม่ประจักษ์ใยจิตคุณคิดกลับหวน
แต่ตอนนี้ขอคนดีอย่ารบกวน
มีเรื่องด่วน ต้องเร่งไปล้างแผลใจ
*************
กอกก 13 ก.ย. 2547 17:32 น. - ID 61218 
748
21
0
13 กันยายน 2547 18:00 น. - comment id 330437
ว้าวๆๆๆๆ...
วันนี้ต่ายคงเบลอๆ ค่ะ ต้องอ่านกลอนบทนี้อยู่หลายรอบถึงจะซึมซับเนื้อความได้ทั้งหมด
แต่ชอบค่ะชอบ .... ไร้พรรณไม้รักพันหลัก...ที่ปักเลน ;)
13 กันยายน 2547 18:05 น. - comment id 330442
ศักดิ์ศรีหญิงไทยปี 2004 ค่ะ..คุณกอกก... เด๋วเราอยู่ฝ่ายเดียวกันอ่ะค่ะ...ไร้พรรณไม้รัก.... อิอิอิ.. แซวเล่นค่ะ...
13 กันยายน 2547 18:58 น. - comment id 330469
ยินถ้อยคำพร่ำบอกดังตอกย้ำ แม้เอ่ยคำขอโทษยังโกรธอยู่ ฉันคงผิดคิดพลาดคลาดรับรู้ มิอาจทู้จำทนดั่งคนพาล หากวันนั้นฉันทำเธอช้ำใจ ขอชดใช้ชีวิตเหลือเพื่อประสาน โปรดอภัยให้ฉันเรื่องวันวาน ตราบเนิ่นนานนิรันดร์ฉันจะคอย
13 กันยายน 2547 19:14 น. - comment id 330493
หวัดดัค่ะ ขอไปล้างแผลใจด้วยคนค่ะ
13 กันยายน 2547 19:15 น. - comment id 330495
ไม่รบกวนชวนเธอแม้เพ้อหา แค่เมตตาต่อฉันเช่นนั้นหน่อย ฉันคงคิดผิดไปมิใช่น้อย รักจึงค่อยแคลนคลอนอ่อนอุรา ถ้าชาติหน้ามาใหม่ใคร่สาบาน ขอล้างผลาญแผลใจให้เธอหนา ชาตินี้ผิดพลาดพลั้งหลั่งน้ำตา ทนก้มหน้าใช้กรรมฉันทำเอง
13 กันยายน 2547 19:28 น. - comment id 330522
จะช่วยล้างแผลใจให้นะคะ
13 กันยายน 2547 19:29 น. - comment id 330524
หายไปนานนะครับคุณพี่ กลับมาอีกครั้ง ;)
13 กันยายน 2547 19:50 น. - comment id 330542
ล้างแผลแล้วอย่าลืมใส่นะคะ อิอิ เพราะค่ะ ชอบ ความหมายดี พี่กี้เป็นฝ่ายเดียวกัน จิ๊กก็ขอเป็น พันธมิตรแล้วกันค่ะ อิอิอิอิ
13 กันยายน 2547 20:16 น. - comment id 330562
แวะมาทักทายนะคะพี่ปราย
13 กันยายน 2547 21:23 น. - comment id 330610
:)
13 กันยายน 2547 22:07 น. - comment id 330651
เคยได้ยินเพลง อนิจจาทิงเจอร์..จำไม่ได้ว่าใครร้อง..น่าจะเข้ากับกลอนบทนี้นะ เขียนได้ใจความดีครับ สื่อได้อารมณ์ แวะมาเยี่ยมคุณกอกก..สวัสดีนะครับ..
13 กันยายน 2547 22:12 น. - comment id 330659
ใจแข็งออกอย่างนี้ จะมีแผลเกิดขึ้นได้อย่างไรกันครับชอบสงสัย เรื่องตั้งนานผ่านไปไม่หวนกลับ ขอลาลับอย่าฟื้นฝอยหาตะเข็บ เมื่อก่อนนั้นฉันมีค่าแค่ขี้เล็บ ขอจงเก็บคืนกระเป๋าอย่าเป่าลม
13 กันยายน 2547 22:43 น. - comment id 330705
สวัสดีค่ะคุณวนัสนันท์ ดีใจค่ะที่มีน้องต่ายมาตั้งปริศนางงๆ กับสำนวน*ไร้พรรณไม้รักพันหลัก..ที่ปักเลน* ก็หมายถึงเขาเป็นผู้ชายที่ไม่เข้มแข็ง ไม่มั่นคง เหมือนไม้หลักปักเลนน่ะค่ะ แล้วเราซึ่งเป็นผู้หญิงก็เหมือนพรรณไม้ชนิดหนึ่ง เราย่อมไม่อยากพันพัวกับคนใจเช่นนั้นน่ะค่ะ.. กลัวเสาหลักจะล้มเกินที่จะนำมาเป็นหลักพักพิงได้อธิบายเอง..ขำไปเองนะคะนี่ วันหน้ามาคุยกันใหม่ค่ะ สวัสดีค่ะคุณKeeKie... ตกลงค่ะน้องกี้ เรามาอยู่ฝ่ายเดียวกัน เพื่อศักดิ์ศรีหญิงไทยปี 2004 เย๊ แต่ยังรักและคิดถึงเขานี่สิ..จะทำอย่างไรดี.. ตอบหน่อย.. สวัสดีค่ะคุณนกตะวัน.. ดีใจมากค่ะสำหรับกลอนสี่บทที่เขียนมา..เป็นกลอนตอบถ้อยที่ได้ความหมายและใจความจับใจ เพิ่มอีกสักสองบทก็จะรับกับงาน*ตอบถ้อยคนไกล* ทีเดียวเชียว แต่คงไม่กล้ารบกวนค่ะ อิ้ อิ้.. ขอบคุณมากค่ะที่มาทักทายเป็นกำลังใจให้กัน.. สวัสดีค่ะคุณพียงพลิ้ว.. แผลของพี่ปรายล้างไม่หมดจากใจเสียที..นานแสนนานจนกลายเป็นตำนานแล้วค่ะ.. คุณพียงพลิ้วไม่โชคร้ายเช่นพี่ปรายเป็นแน่แท้ แต่เอาสิมา เรามาเป็นพันธมิตรกัน.. มีสะเก็ดแผลอะไรเล็กๆ หลงเหลืออยู่ ก็มาไปด้วยกัน ไปล้างแผลใจกันเร๊ว.. สวัสดีค่ะคุณคนเมืองลิง.. คนนี้สิใช่เลย..ไม่มาล้าง แต่จะมาช่วยทำแผลให้.. แผลใจของหนุ่มๆ รับไหม มีหนุ่มแถวๆ นี้วานถามค่ะ.. ตอบด่วนค่ะ.. สวัสดีค่ะคุณ ม.ปณิธาน.. พี่ล่ะได้ทักคุณมหันต์บ่อยนะ คุณน่ะสิจำไม่ได้ ..เหมือนพี่จะน้อยใจนิดๆแล้ว แฮะ.. เพียงแต่พี่ไม่ได้เขียนกลอนบ่อยๆ น่ะค่ะ ความสามารถมีแค่ไหนเอาแค่นั้น..อิ้ อิ้ ยังได้เข้าไปอ่านงานของคุณด้วยเสมอๆ นะ แล้วพบกันอีกค่ะ สวัสดีค่ะคุณขลุ่ยหลิบ.. น้องจิ๊กจ๋า สัญญาสัมพันธมิตรสามสี่ฝ่ายของเราร่างเสร็จแล้วนะ วันอาทิตย์นี้ตอนเที่ยงพบกันเพื่อเซ็นต์สัญญาได้เลย อ้อ..นัดฝ่ายพันธมิตรเราคือน้องกี้และคนอื่นให้พร้อมด้วย อย่าลืม แล้วพบกันค่ะ.. สวัสดีค่ะคุณดอกไม้ไร้กลิ่น หัวใจไร้สาร.. ยินดีที่รู้จักกันค่ะ วันหน้ารายงานตัวเป็นชื่อเล่นมาด้วยนะคะ แล้วเมื่อรู้จักกันแล้วก็เชิญแซวกันได้ตามสบาย พี่เป็นคนสบายๆ ค่ะ คบพี่แล้วจะสบาย..อิ้ อิ้ สวัสดีค่ะคุณทิกิขา.. ขอรบกวนอธิบายความหมายของรูป :) หน่อยได้ไหมคะ ดีร้ายประการใดจะได้ปรับปรุงตัว ตีความไม่ออกจริงๆ ค่ะ..ผู้น้อยขอคาระวะค่ะ ขอบคุณมากๆ ค่ะที่มาทักทายกัน..
13 กันยายน 2547 23:28 น. - comment id 330755
สวัสดีครับพี่ปราย จิ๊จิ๊ เอางั้นเลยเหรอครับพี่ พี่ไม่ต้องไปหรอกครับ เด๋วน้องเมกจะไป ซื้อยาทิงเจอร์และยาแดงพร้อมสำลีพร้อมจ้า ฮิๆๆๆ พี่ล้างเองนะ เด๋วนี้ เมกทำอะไรไม่ค่อย ได้มากนัก เด๋วจะโดนแม่แก้วตาของเมก ตาเขียวใส่ ฮิๆๆๆๆ ไปแร่ะครับพี่ปราย โชคดีครับ อย่าให้ติดเชื้อนะครับ +-*-+-*-+ +-*-+-*-+ปู้ชายอารมดี๊ดี+-*-+-*-+ +-*-+-*-+
13 กันยายน 2547 23:30 น. - comment id 330759
สำหรับบทนี้...ถ่ายทอดได้เห็นความรู้สึกมากนะคะพี่ปราย ...................................................................................... ลี่...ผู้มาเยือน .
13 กันยายน 2547 23:57 น. - comment id 330785
แม้วันนี้เธออ่อนล้าเกินกว่าเริ่ม แถมต้องการลบรอยเดิมที่เสริมสร้าง ฉันจะยอมห่างไกลไม่ร่วมทาง แต่สิ่งหนึ่งฝากวางข้างดวงใจ คือคำว่ายังรักภักดีมั่น ในสัมพันธ์ด้วยจิตเฝ้าคิดไว้ หากเธอนั้นไม่ห่วงหาและอาลัย ฉันจะยอมอยู่เรื่อยไปเพียงลำพัง *-*กลอนแต่งได้ดีมากๆๆๆๆเลยค่ะ คิดถึงมากๆๆๆๆๆๆค่ะ*-*
14 กันยายน 2547 00:00 น. - comment id 330786
มาเยี่ยมครับ เพราะไม่ค่อยได้เจอกลอนคุณนักหรือว่าผมมัวแต่อยู่ในกลอนตามใจคุณกระมังไม่ได้ออกไปไหนเลยถึงไม่พบ มาพบวันนี้ทีหน้าแรก รีบเข้ามาทันทีอย่างไรขอโทษด้วยนะครับ กลอนคุณดูเหมือนคุณนกตะวันเขียนแก้ไว้แล้วนี่นาดีใจด้วยครับ
แก้วประเสริฐ.
14 กันยายน 2547 04:08 น. - comment id 330841
สวัสดีค่ะคุณนกตะวัน... เพิ่งได้ทราบว่าคุณให้เกียรติตอบกลอน*ตอบถ้อยคนไกล*ในชื่อบทกลอนว่า*จากใจ ฉันรับรู้*ด้วยความยินดียิ่งค่ะ จึงขอยกคำขอบคุณ ณ ท้ายกลอน*จากใจ ฉันรับรู้*มาแสดงที่นี่ด้วยนะคะ ขอบคุณคุณนกตะวันร่วมสรรสร้าง ระบายร่างเงาสีขาวบรรเทาขม เฝ้าปลุกปลอบหญิงนี้ที่อกตรม แสนชื่นชมถ้อยคำใสในไมตรี คือหนึ่งความเปรมปรีดิ์ที่มีให้ ห้องหัวใจเลิกหนาวเหน็บเจ็บเสียดสี ประตูใจเปิดรับไมตรีนี้ ขอคนดีมีใจรักอันมั่นคง รู้สึกซาบซึ้งใจอย่างยิ่งค่ะ ขอขอบคุณอีกครั้งหนึ่ง สวัสดีค่ะ
14 กันยายน 2547 04:44 น. - comment id 330843
สวัสดีค่ะคุณผู้เฒ่า(ไม่)โง่งม.. คอมเม้นท์ของคุณเหมือนนักเรียนโข่งคนหนึ่งที่กำลังกลั้นใจฟังครูใหญ่ว่าจะพูดอะไรออกมาด้วยใจจดใจจ่อ พอเป็นคำชมก็เหมือนจะหายใจโล่งอก.. เดี๋ยวนี้เป็นศิษย์ที่คิดกลัวครูเสียแล้ว.. แต่ครูเผลอไม่ได้นะ..มีแซวเหมือนกัน..ฮะ ฮ่า ขอบคุณค่ะ.. สวัสดีค่ะคุณชัยชนะ.. ใจแข็งเพียงรูปลักษณะค่ะ แต่ภายในอ่อนแอยิ่งค่ะ.. เป็นอีกหนึ่งแรงใจค่ะ..ขอบคุณยิ่ง.. สวัสดีค่ะคุณเมก..ชายอารมณ์ดี๊ ดี ดี.. ขอบคุณที่เอายามาฝาก..ถ้าจะติดเชื้อก็จะติดจากคาสโนว่าไทยโพม..นั่นแหละที่เอาเชื้อมาฝาก ระวังหวานใจตาเขียวใส่ล่ะ ช่วงนี้ช่างอ้อนเสียจริงๆ ปล่อยเราอิจฉา..ไปได้ แต่เอ..เชื้อที่ว่านี้เป็นเชื้ออะไรหว่า..ติดจากคุณเรไรมาอีกทีหรือเปล่านะ.. สวัสดีค่ะคุณลี่ ผู้มาเยือน.. ขอบคุณน้องมากๆ ค่ะที่มาเยือน เอาไว้ทีมเย้าไปเยือนถึงบ้านบ้างนะคะ.. คำพูดชมจากคุณเพียงประโยคเดียวก็สร้างความสุขได้มากมายแล้วค่ะ.. ขอบคุณนะคะ สวัสดีค่ะคุณผู้หญิงไร้เงา.. หากคุณตูนเป็นผู้ชายนะคะ ต้องเป็นอีกหนึ่งหนุ่มเนื้อหอมในไทยโพม..แน่นอน ไปแย่งตำแหน่งเอาเองนะคะกับคุณเมก..น่ะค่ะ แต่ถึงเป็นหญิงก็ใช่ย่อย..น้ำใจมากล้นเช่นนี้ตำแหน่งขวัญใจมิตรภาพเอาไปเล๊ย คิดถึงมากๆๆ นะคะ สวัสดีค่ะคุณแก้วประเสริฐ.. ขอบคุณค่ะที่มาเยือนกัน มีคำทักทายมาให้ ปรกติกอกกไม่ค่อยมีงานออกมาให้ยลเท่าไรหรอกค่ะ จึงจูนไม่ตรงกัน งานก็เอื่อยๆ เรื่อยๆ ไม่เด่นอะไร วันนี้ได้รับเกียรติตอบถ้อยจากคุณนกตะวัน จึงรู้สึกดีใจยิ่งค่ะ ต้องขอบคุณมากค่ะที่สื่อบอกกัน ดีใจอย่างที่คุณกล่าวไว้จริงด้วยค่ะ
14 กันยายน 2547 08:03 น. - comment id 330861
พุด..ค่ะ พัดมาช้า เพราะคอมรวนจังค่ะ อยากคอมเมนท์ยาวๆก็ไม่ค่อยได้ รักและซึ้งใจมาก งานงามโดนใจมากค่ะคนดีที่แสนรัก พุดร้องเพลงนี้ให้ฟังนะคะ http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=77 หลักไม้เลื้อย จิตติมา เจือใจ : : Key Dm เพราะเธอเหมือนหลัก ไม้ตั้งตรงนั่น ไม้เลื้อยอย่างฉัน ได้พันอาศัย ขาดเธอเหมือนขาด หลักชีวิตไป ก้าวเดินทางใด ขาดความมั่นใจ แน่นอน เพราะเธอเหมือนสร้อย พระห้อย คอนั่น คุ้มครองป้องกัน ภูตภัยหลอกหลอน ขาดเธอหัวอก หวั่นไหวสั่นคลอน แม้ยามจะนอน ประสาทยังหลอนตัวเอง กลับ มา หาฉันเถิดนะคนดี มาปลอบชีวี ฉันให้หายวังเวง ฉันเหมือนพิณ ขึ้นสายรอเธอบรรเลง ดีดเป็นเพลง ฟังชื่น ฉ่ำอุรา ขอวอนเดือนเด่น และดาวลอยลิบ ช่วยเตือนกระซิบ ให้เธอกลับมา อยู่ชิดเคียงข้าง ดั่งคำสัญญา คิดถึงเจียนบ้า ปิ่มว่า จะขาดใจ ขอวอนเดือนเด่น และดาวลอยลิบ ช่วยเตือนกระซิบ ให้เธอกลับมา อยู่ชิดเคียงข้าง ดั่งคำสัญญา คิดถึงเจียนบ้า ปิ่มว่า จะขาดใจ ฮือฮือฮือ ฮือฮือฮือ ฮือ... ด้วยรักนัก
14 กันยายน 2547 10:17 น. - comment id 330899
ไม่ต้องคิดเลยนะว่าความรักยังอยู่ในหัวใจ ตั้งแต่วันที่เธอทิ้งไป ความทรงจำใด ๆ ก็ไม่มีเหลือในหัวใจฉัน ก็เธอบอกเองไม่ใช่เหรอว่าให้เราจบสิ้นความผูกพัน เธอเองไม่ใช่หรือ ที่ปล่อยให้ฉันต้องปวดร้าวซะจนเกือบขาดใจ แล้ววันนี้เธอคนดีจะมาเรียกร้องอะไรจากฉัน.. อย่าเลย อย่าพูดถึงความผูกพัน เพราะฉันไม่มีให้ กว่าฉันจะทำใจได้ ไม่รู้เลยเหรอ ว่าฉันผ่านมันมาได้อย่างไร แล้ววันนี้อะไร คำสัญญาที่เธอทิ้งไป ฉันก็ไม่มีให้เธอเหมือนกัน ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ฮี่ๆ .. มาแร้นนนนนนนนนค่ะ .. พี่ปราย .. ตอบถ้อยคนไกลแบบนี้ .. แล้วคนใกล้ .. จะเป็นแบบเดียวกันมั้ยคะ .. จิ๊ๆ คิดถึงๆ .. แต่ตอนนี้ขอบึ่งรถ .. ไปเฝ้าร้านอีกสาขาก่อนน๊า ¤ ¤ KËÅM _ PÖÑG¹ ¤ ¤
14 กันยายน 2547 11:22 น. - comment id 330933
สวัสดีครับ มาอ่านเพื่อเป็นกำลังใจให้คนดี
14 กันยายน 2547 13:09 น. - comment id 331086
ว้าว ...สาวมั่น 2004 สวัสดีครับ อิอิอิ
14 กันยายน 2547 16:20 น. - comment id 331293
สวัสดีค่ะคุณพุดพัดชา นำความหวานอ่อนโยนมาฝากเสมอนะคะ.. แม้นแต่เพลงที่แสนเศร้า..ก็ยังอ่อนโยน.. เพลงนี้ให้ความหมายดีมากๆ นะ.. เดี๋ยวกอกกร้องให้ฟังนะคะ.. ปิดหูด้วยค่ะ.. สวัสดีค่ะน้องแก้มพอง..หัวใจป่อง.. รู้ไงว่าพี่มีคนไกล มีคนใกล้ จุ๊ จุ๊ อย่าเอ็ดไปยังมีเกือบใกล้เกือบไกลอีกคนค่ะ.. ว่าแต่เฝ้าร้านให้ดีนะคะ อย่าให้ร้านหายไปไหน..แต่ตัวน้องแก้มน่ะอนุญาตให้หายได้ค่ะ.. กำไรดี เซ็งลี้ฮ้อนะคะ.. สวัสดีค่ะคุณผลิใบสู่วัยกล้า.. แวะมาทักทายก็ดีใจแล้วค่ะ..พ่อหัวเรือใหญ่แห่งครอบครัวใหม่.. สบายดีนะคะ.. โชคดีค่ะ.. สวัสดีค่ะคุณเรไร.. มาทำแซวดีไปเถอะ..กำลังจะถูกหมายจากศาลไคฟงอยู่แล้วยังมาหน้ายิ้มอยู่อีก อิ้ อิ้.. เดี๋ยวจะรู้ว่าสาวมั่นแห่งปี 2004 ตัวจริงคือใคร..ฮะ ฮ่า กลัวไหมจ๊ะ..สาวเมืองมีนและสาวถิ่นข้าวเหนียวน่ะ.. สวัสดีค่ะ..
15 กันยายน 2547 08:27 น. - comment id 331750
เป็นกำลังใจให้พี่สาวนะคะ ยิ้มมมมม..นะคะ...พี่ ^___________^
16 กันยายน 2547 07:20 น. - comment id 332326
อิอิอิอิเขามาเป็นคนสุดท้ายได้ยังไงหว่าคิกๆๆๆๆมาปิดห้องประชุมๆๆๆกลับอิอิอิอิอิท่านครับกะรุณาออกจาห้องได้แล้วคราบเย้ๆๆๆๆๆได้ได้ห้องนอนคืนซะทีง่วงจะตายแระ555555 คิดถึงคราบพี่ปราย
17 กันยายน 2547 09:57 น. - comment id 333039
คิดถึง จึงมาเยี่ยมแบกเสาคอนกรีตมาด้วยหนึ่งท่าน ไม่ใช่จะมาปลูกพริกไทย แต่จะมาเป็นหลักให้ไต่
17 กันยายน 2547 22:05 น. - comment id 333483
ชนะ...............เลิศ!!!! กลอนโดนใจมากเลยครับ คุณพี่กอกก แว้บมาอ่านเป็นกำลังใจ ใกล้สอบแล้วครับ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
