ปริมาตรความใจกว้างกลางใจฉัน มีมากพอจะแบ่งปันให้คนอื่นได้ บางสิ่งที่เธอยังขาดหายในหัวใจ ฉันยินดีสอนให้ เผื่อเธอจะได้ใช้สอยมัน ฉันโตเพียงพอที่จะรับความเจ็บปวดไหว เปล่งเสียงร้องไห้ภายในหัวใจฉัน เราสองจะสื่อสารผ่านความเงียบงัน เราไม่ต้องพูดกัน แต่ฉันต้องพูดกับเธอ หัวใจเธอเต็มไปด้วยความลุ่มหลง ดวงตาพะว้าพะวงมันฟ้องฉันเสมอ ฉันก็รู้ว่าเธอไร้รักตั้งแต่วันแรกเจอ แต่ก็ทนคบกับเธอและแกล้งโง่เรื่อยมา เนื้อที่หัวใจฉันใช้ในการรักแท้ สมองฉันมีไว้แคร์และปรารถนา ภาพความหวังที่วาดไว้จะถูกฉายในดวงตา หากเธอตั้งใจสักครา มองดูแววตาแล้วจะเห็นมัน เธอมีเสน่ห์ครบพร้อมและเก่งทุกอย่าง ที่สามารถมัดใจกว้างๆของฉัน และตราตรึงหัวใจใครไว้อีกหลายร้อยพัน มีเพียง ความรัก เท่านั้นที่ฉันต้องสอนให้เธอมี
วิสกี้ เลอ ฟองเบียร์ 16 ก.ย. 2547 17:51 น. - ID 61478 
1142
3
0
16 กันยายน 2547 19:06 น. - comment id 332720
รูปประกอบสวยจังเลยค่ะ ชอบๆๆๆ กลอนก็เขียนได้ดีนะคะ ;)
16 กันยายน 2547 19:10 น. - comment id 332723
อื้อ หืมม์ เรียกรอยยิ้มอีกตามเคย กลอนนี้
17 กันยายน 2547 07:42 น. - comment id 332981
...เรน..แวะมา..ทักทาย..อรุณสวัสดิ์นะคะ.. ..บทกวี..ไพเราะจัง...
17 กันยายน 2547 10:55 น. - comment id 333069
สอนเค้าด้วยนะตัวเอง เรียนเรื่องรักมาหลายปีแล้ว ไม่จบสักที่ หุๆๆ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
