ใต้ผ้าห่มอุ่น

Jeminine

บางครั้งโลกนี้ก็โหดร้าย... 
และเราไม่อาจทำให้ทุกๆ คนรักเรา 
บางครั้ง ต้องถูกทอดทิ้งให้รู้สึกเหงา 
บางหนคนที่แคร์อาจทำให้เราต้องเสียใจ 
เมื่อฉันก้าวเข้ามาที่นี่... 
ทิ้งทุกอย่างที่มีไว้หลังประตูบานใหญ่ 
ทิ้งโลกภายนอก..ที่แสนสับสนวุ่นวาย 
อยู่ท่ามกลางคนมากมาย กลับรู้สึกว่าไม่มีใครเลย 
ฉันเป็นแค่เด็กหลงทางคนหนึ่ง 
ต้องการเพียงที่พึ่งเพื่อให้ผ่านคืนนี้ไปเฉยๆ 
ทำไมนะ..สายตาของเธอไม่เคยเปลี่ยนไปเลย 
ยังอบอุ่นเหมือนเคย...ทุกครั้งที่มา 
น้ำตาที่เหือดไปแล้วยังรื้นขี้นอีกครั้ง 
อยากร้องไห้ในอ้อมกอดเธอดังดัง หากไม่ถือสา 
ขอเพียงได้หนุนตักนิ่งๆ แล้วหลับตา 
ภายใต้ผ้าห่มอุ่นหนา...ของเธอ 
เหมือนได้โผเข้าสู่อ้อมกอดแห่งความรัก 
เธอยังเป็นคนเดิมที่เคยรู้จักเสมอเสมอ 
รักเธอ...ได้ยินมั๊ย...ว่ารักเธอ 
ความอบอุ่นที่ไม่เคยพบเจอ...ได้รับจากเธอเสมอ..ทุกวัน 
ฉันจะฝันถึงดวงดาว...ท้องฟ้า 
ฝันถึงวันข้างหน้า...ที่จะก้าวเดินอย่างกล้าหาญ 
ฉันคงฝันเห็นสิ่งสวยงาม..และแสนดีทุกคืนวัน 
ตราบใดที่ได้หลับอยู่ใต้ผ้าห่มผืนนั้น...
...และรู้ว่าเธอจะคอยดูแลฉัน...ตลอดคืน