มองออกไปเบื้องหน้าขอบฟ้ากว้าง เงียบเวิ้งว้างไกลมากยากไปถึง ได้แต่ฝากดวงใจใฝ่คะนึง รักไมซึ่งจึงห่างหายสุดสายตา รักครั้งแรกชอกช้ำระกำจิตเกิดแผลพิษเพราะหลงเล่ห์เสนห์หา พิษไข้รักหนาวสั่นหวั่นอุรา กลัวมายาพิศวาสแทบขาดใจ
10 ตุลาคม 2547 13:44 น. - comment id 347909
สวัดีครับ.............
มาเป็นกำลังใจให้คนที่แสนดี
คนเรียงถ้อยร้อยลำเป็นคำกลอน
คิดยอกย้อนแตกต่างล้วนสร้างสรรค์
บ้างลำนำคำฝากจากร้อยพัน
จุดเดียวกันกวีไทยให้คำนึง
แวะมาเป็นกำลังใจให้กันและกัน
กำลังใจจากข้างในส่วนลึก
ไม่ต้องฝึกต้องหามาให้เห็น
จะแดดร้อนตอนสายจนบ่ายเย็น
จะคอยเป็นกำลังใจให้ดนดี

10 ตุลาคม 2547 14:29 น. - comment id 347957
ยอดไม้ไหวพลิ้ว...ด้วยลมหนาว ดวงดาวสกาวใส...ที่ปลายฟ้า น้ำค้างวางกาย...ยอดหญ้าคา จันทร์ทราสว่างไสว...ให้ไอกาย อายดินมีกลิ่น...อบอุ่น ดอกนุ่นลอยเค้วง...ปลิวหาย ยามรัก......สุดซึ้งตรึงกาย มินานวาย......หมดรักระทมใจ
