ยาวนานแค่ไหนแล้วนะ
ที่เราปล่อยปละความรักไว้อย่างนี้
นานแค่ไหนที่ไม่เคยสัมผัสความรู้สึกดีดี
ที่เราต่างเคยมีให้กันและกัน
เนิ่นนานแค่ไหนแล้วนะ
ที่เราละทิ้งกันไปตามหาฝัน
นานแค่ไหนแล้วที่เราลืมกันและกัน
จนความผูกพันเริ่มจะเลือนลาง
กลับมาได้ไหม กลับมาตรงนี้
กลับมาที่ที่เราเคยอยู่เคียงข้าง
กลับมาพบกันก่อนเราจะเหินห่าง
แล้วมาร่วมเดินทางไปด้วยกัน
ได้ไหมคนดี กลับมาหา
กลับมาจากฟากฟ้าทางนั้น
กลับมาอยู่ใกล้ใกล้ในความผูกพัน
เดินร่วมกันก่อร่างฝันให้เป็นจริง ..
21 ตุลาคม 2547 20:53 น. - comment id 355479
กลับมาในทันที ที่คนดีนั้นห่วงหา กลับมาทันเวลา หรือเปล่าหนาในตอนนี้ *-*แต่งได้ดีมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ ชอบจัง ชื่นชมในผลงานนะค่ะ*-*

22 ตุลาคม 2547 10:58 น. - comment id 355747
เพราะมากครับ... กลอน ลื่นไหล ต่อเนื่อง มาก.. ชอบครับ...

22 ตุลาคม 2547 14:42 น. - comment id 355803
กลับมาแล้วในวันนี้
ขอโทษคนดีที่ห่างหาย
ต่อสู้ ดิ้นรนทุกหนทาง
ทุกข์บ้าง สุขบ้าง ตามธรรมดา
วันนี้รู้แล้วว่าความฝัน
ไม่ได้อยู่บนทางที่ตามหา
มันหลบอยู่ใกล้ใกล้ตลอดเวลา
ตรงเธอที่ห่างมาเมื่อวันวาน
**********กลอนเพราะดีค่ะ********

22 ตุลาคม 2547 14:43 น. - comment id 355804
กลับมาแล้วในวันนี้
ขอโทษคนดีที่ห่างหาย
ต่อสู้ ดิ้นรนทุกหนทาง
ทุกข์บ้าง สุขบ้าง ตามธรรมดา
วันนี้รู้แล้วว่าความฝัน
ไม่ได้อยู่บนทางที่ตามหา
มันหลบอยู่ใกล้ใกล้ตลอดเวลา
ตรงเธอที่ห่างมาเมื่อวันวาน
**********กลอนเพราะดีค่ะ********

22 ตุลาคม 2547 14:44 น. - comment id 355805
กลับมาแล้วในวันนี้
ขอโทษคนดีที่ห่างหาย
ต่อสู้ ดิ้นรนทุกหนทาง
ทุกข์บ้าง สุขบ้าง ตามธรรมดา
วันนี้รู้แล้วว่าความฝัน
ไม่ได้อยู่บนทางที่ตามหา
มันหลบอยู่ใกล้ใกล้ตลอดเวลา
ตรงเธอที่ห่างมาเมื่อวันวาน
**********กลอนเพราะดีค่ะ********
