...ด้วยความเป็นนักกลอนจึงอ่อนไหว จะเรียกว่าหลายใจก็ใช่ที่ จำตรอมใจด้วยตรอมตรมไม่สมประดี แล้วใจนี้จะหลีกลี้ไปที่ใด ท่านผู้ที่กำลังอ่านกลอนข้าฯอยู่ โปรดจงรู้รับไว้ด้วยได้ไหม ว่าความรักของนักกลอนมันร้อนใจ และมิใช่ว่าเผลอใจกับทุกคน สารภาพความเป็นไปใจสารภาพ พิษรักอาบซาบซึมซึ้งจึงสับสน คนนั้นดี คนนี้รัก หนักกมล ใจของคนใยจึงอ่อนร้อนในใจ จะเลือกเขา จะเลือกเธอ จะเพ้อหา จะรักษาสัตย์ซื่อคือ รักให้ แม้มีบ้างที่ไหวหวั่นพรั่นหทัย แต่สุดท้ายคนในใจต้องใช่เธอ
มัทนา 8 พ.ย. 2547 13:58 น. - ID 65120 
1577
4
0
8 พฤศจิกายน 2547 15:47 น. - comment id 366149
หน้าส่วนตัว
อิอมๆๆๆ...อ่านแล้วให้วาบหวามใจจังนิ อิอิ
แก้วประเสริฐ.
8 พฤศจิกายน 2547 17:18 น. - comment id 366182
โอว นักกลอนสะท้อนรัก ^o^
8 พฤศจิกายน 2547 18:32 น. - comment id 366228
ด้วยความเป็นนักกลอนจึงอ่อนหวาน ผสมผสานในดวงจิตคิดห่วงหา ให้ความรักจริงใจในศรัทธา แม้ต้องได้กลับมาคือรักลวง ก็ยังรักยังใช่ใจยังคิด ด้วยดวงจิตยังคงให้ใจหวงห่วง แม้นานนักเพียงใดใจช้ำทรวง ก็ยังรักไม่ประท้วงด้วยห่วงเธอ *-*แต่งได้ดีค่ะ*-*
8 พฤศจิกายน 2547 19:28 น. - comment id 366296
เพียงเพื่อผ่านมาเป็นกำลังใจให้เธอคนดี +.+ กลอนน่ารักดีนะค่ะ+.+ ( ^ . ^ )...คิดถึงจ้า...( ^ . ^ )
8 พฤศจิกายน 2547 20:27 น. - comment id 366318
มาอ่านแล้วครับ คุณมัทนา..เสียง .ดีครับ....สัมผัสบังคับในทุกบท แม้ไม่ผิด แต่ถ้าใช้สลับ จะอ่านไม่งาม.. ผมดูอีกบทสองบทนะครับ อยากเห็นแนวที่คุณเขียนประจำ ตรงไหนที่เป็นจุดด้อย ผมจะแจ้งให้ทราบ สวัสดีครับ
8 พฤศจิกายน 2547 21:57 น. - comment id 366401
รักนักกลอนอาจนอนพับได้หลับฝัน ด้วยจำนรรจ์จินตนาการหว่านล้อมหา แต่เรื่องจริงอาจไม่หวานดังว่ามา ด้วยวาจานักกลอนอ้อนนักแล
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
