อีกครั้งหนึ่งที่เจ็บช้ำจากความรัก มันยากนักจะลบล้างให้จางหาย เหมือนเมฆหมอกอันหมองหม่นบนฟ้าไกล มาปิดกั้นให้หัวใจนั้นมืดมน มันเจ็บปวดและอ่อนไหวใจเมื่อยล้า หยดน้ำตานั้นรินไหลดั่งสายฝน ไร้คนปลอบคนไถ่ถามยามอับจน ใจหมองหม่นดั่งเมฆฝนบนฟ้าไกล มีบ้างไหมใครสักคนที่ทนอยู่ พร้อมจะสู้เคียงข้างกันไม่หวั่นไหว เป็นดั่งแสงที่เจิดจ้าจากฟ้าไกล ส่องนำทางให้หัวใจหายมืดมน
carot 17 พ.ย. 2547 01:20 น. - ID 65688 
856
7
0
17 พฤศจิกายน 2547 04:15 น. - comment id 371824
อย่าเจ็บตรมขมฤดีนะพี่นะ น้องนี่จะจัดการตัวผลาญไถ ความทุกข์เศร้าเฝ้าไล่ให้พ้นไป เหลือเพียงใจจมจ่อมน้อมสุขจริง** มาอยู่ข้างๆ เพื่อเป็นเพื่อนปลอบใจนะคะ สวัสดีค่ะ
17 พฤศจิกายน 2547 06:29 น. - comment id 371857
หน้าส่วนตัว
เรน .. เป็นเพื่อน .. แคร์ ..นะคะ..
บทกวี .. ของแคร์ ..
เศร้า มากเลยคะ ..
..แคร์ .. เขียนบอกความรู้สึก..
ได้ดีจัง ..
...
17 พฤศจิกายน 2547 07:17 น. - comment id 371869
ขอเถอะฟ้าอย่าทำร้ายกันมากนัก หัวใจรักข้าปี้ป่นเกินทนไหว ขอเถอะฟ้าส่งคนมารักษาใจ ก่อนพิษไข้ลุกลามห้ามไม่ทัน ขอเถอะฟ้าข้าฯเหนื่อยล้าข้าฯอ่อนไหว มีหัวใจที่ไร้รักเหมือนหักฝัน ขอเถอะฟ้ามีคนรักชั่วกัปกัลป์ ก่อนข้าฯนั้นจะวางวายมลายชนม์ ขอเถอะฟ้าอย่าปล่อยใจของข้าฯตาย ปล่อยเดียวดายหายหน้าข้าฯหมองหม่น ขอเถอะฟ้าส่งใครมาคลายทุกข์ทน ขอสักคนให้ข้าฯรักช่วยชักพา
17 พฤศจิกายน 2547 08:00 น. - comment id 371879
นั่งจับจองความเหงาอย่างโดดเดี่ยว อยู่คนเดียวในค่ำคืนที่อ้างว้าง สายลมพัดพาความฝันอันเบาบาง ที่เลือนลางเพราะความต่างที่ห่างกัน เลือกทางแล้วจึงพร้อมจะฟันฝ่า เช็ดน้ำตาที่อ่อนหล้าหยุดมันไว้ รักเขาแล้วเลือกเขาแล้วต้องทำใจ ให้ผ่านไปความอ่อนไหวที่เงียบงัน เมกก็กำลังตามหา .. ใครสักคน อยู่ครับ ฮิๆๆ +-*-+ +-*-+-*-+ปู๊ชายอารมดี๊ดี+-*-+-*-+ +-*-+
17 พฤศจิกายน 2547 09:04 น. - comment id 371911
หากวันใดอ่อนแอ พี่ท้อแท้สับสน ยังมีน้องอีกคน จะช่วยจนหมดหนทาง กานต์มาอยู่เป็นเพื่อนพี่สาวนะคะ
17 พฤศจิกายน 2547 10:50 น. - comment id 371958
เธออยู่ที่ไหนกันนะ..คนของความรัก
มันเนิ่นนานยิ่งนัก..กับวันเวลาที่ฉันต้องอดทนอย่างกลืนกล้ำ
ทุกเศษส่วนความห่วงใย..ฉันยังเก็บซ่อนไว้ในห้วงแห่งความทรงจำ
และยังมีถ้อยคำ..บางคำ ที่ยังไม่ได้บอกเธอออกไป
♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥
แก้ม .. แวะมาทักทาย .. นะคะ ..
อย่าเชื่อ .. พี่เมกนะคะ .. คนแก่ .. ขี้จุ๊ .. ฮี่ๆ
=^______________________^=
ผู้หมวดไม่อยู่ .. ผู้หมู่ไปเที่ยว .. เหลือนู๋คนเดียว .. เหตุการณ์ปกติ!!
¤ ¤ KËÅM _ PÖÑG¹ ¤ ¤
. . . S o M e - O n e - L o V e - Y o U . . .
17 พฤศจิกายน 2547 11:27 น. - comment id 372001
รวมๆคือ ดีไม่มีอะไรต้องติ ผ่านนะ............................
17 พฤศจิกายน 2547 12:17 น. - comment id 372045
ใครสักคน ทนอยู่คู่เคียงฉัน ใครคนนั้น มั่นแท้มิแปรผัน ใครคนไหน ก็ได้ไม่สำคัญ ขอรักมั่น ฉันนี้นิรันดร......
17 พฤศจิกายน 2547 13:11 น. - comment id 372107
มาอ่านครับ..เขียนดี..ความหมายดี..วันนี้ขยันนะ เห็นอีกเรื่อง เดี๋ยวไปดูครับ..สวัสดีนะครับ..
18 พฤศจิกายน 2547 11:40 น. - comment id 372687
สวัสดีค่ะ..เพื่อนๆในไทโพเอมทุกๆท่าน..แคร์ขอบคุณมากๆเลยนะคะ ที่มาเป็นกำลังใจให้แคร์...ปลื้ม...ซึ้งใจจริงๆค่ะ.. ไว้แคร์มีเวลามากกว่านี้แคร์จะมาตั้งกระทู้ใหม่นะคะ ฝากเพื่อนๆน้องๆ อย่าลืมเข้ามาเป็นกำลังใจให้แคร์ด้วยน๊า..(ทำเสียงอ้อน...แบบเศร้าๆ)..อิอิ ท่านอาจารย์ผู้เฒ่าคะ...แคร์กราบขอบคุณค่ะ ที่ช่วยตักเตือนท้วงติง..และแนะนำในสิ่งที่ดีดี..ให้แคร์ ทำให้แคร์...แต่งกลอนได้..กอร์ปกับแคร์มีเพื่อนๆน้องๆ ในไทโพเอมคอยให้กำลังใจ ผลงานที่ออกมา..ก้เลยไม่ถูกไม้มะยม..อิอิ..ยกความดีทั้งหมดนี้ให้ท่านอาจารย์ และเพื่อนๆน้องๆทุกคนนะคะ มาอ่านกลอน...ตอนเช้า...ของวันนี้ แคร์เริ่มมี...พลังใจ...ให้เคลิ้มฝัน ดั่งหยดน้ำ...อัมฤต...ชุบชีวัน กอบกลอนฝัน...จากเพื่อนใจ...ไทฯ ทุกคน ขอสลัก...อักษร...กลอนคนเศร้า แคร์เคยเหงา...หนาวสนิท...จิตขัดสน รักคนที่...เขาไม่รัก...มักอับจน ถูกเขาโยน...ทิ้งขยะ...แล้วนะใจ ขอขอบคุณ... จากใจ...ไทโพเอม ช่วยเติมเต็ม..สิ่งดีดี...มีมาให้ กำลังใจ...ทุกหยาดหยด...รินรดใจ ตราตรึงไว้...แสนซึ้งซาบ...กราบขอบคุณ
19 พฤศจิกายน 2547 21:34 น. - comment id 373750
มาทักทายเน้อ...
12 มกราคม 2548 16:08 น. - comment id 404583
รักคนมาทักทายจังเลยเน้อ...อิอิ ขอบคุณค่ะ..คุณเถ้าธุลี.. .อย่าลืมมทายทักกันใหม่..น๊า
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
