พอเถอะบอกตัวเองให้เลิกเพ้อฝัน
ใจรำพันนั่งคิดถึงแต่เรื่องเขา
ในเมื่อเธอไม่เคยมีคำว่าสองเรา
จะให้เขาเข้ามาเป็นมารบันทอนใจ....ทำไมกัน
เธอก็มีคนที่รักคอยจ๊ะจ๋า
พี่นั้นหนามีเพียงเจ้าน้องรู้ไหม
พี่ไม่เคยมีหญิงอื่นให้คิดนอกใจ
พี่ห่วงใยรักเพียงเจ้าเสมอมา
วันคืนล่วงผ่านพี่คนนี้ก็แปรเปลี่ยน
น้องหมั่นเพียรปลูกต้นรักทะนุทนอม
แต่บัดนี้พี่กลับมาทำลายมิอาทร
น้องจำยอมตามใจพี่ตลอดมา
พอเถอะบอกตัวเองว่าพอแล้ว
หัวใจแป้วขนาดนี้ใครจะทนไหว
ต่อจากนี้คงต้องขอจรลาจากไป
เพราะว่าใจยับเยิ้นด้วยสองมือ ที่น้องนั้นรักจริง
24 พฤศจิกายน 2547 19:33 น. - comment id 377114
อิอิอิ .....

24 พฤศจิกายน 2547 22:34 น. - comment id 377294
เราก้อเด็กใต้เหมือนกันจ้ะ กลอนแต่งซึ้งดีจ้ะ

25 พฤศจิกายน 2547 00:08 น. - comment id 377353
พอเถอะพอบอกตัวเองไว้อย่างนี้ ว่ารักเราปิดบัญชีไม่ห่วงหา เมื่อเธอนั้นไม่รักปักอุรา ก็ยอมลาจากไกลไปจากกัน *-*กลอนน่ารักมากเลยค่ะ*-*

25 พฤศจิกายน 2547 07:06 น. - comment id 377487
มาเป็นกำลังใจให้นะ

25 พฤศจิกายน 2547 13:59 น. - comment id 377798
อิ อิ แวะมาอ่านค่ะ ....

28 กุมภาพันธ์ 2548 02:21 น. - comment id 414188
เยี่ยมมาก

28 กุมภาพันธ์ 2548 02:21 น. - comment id 414189
เยี่ยมมาก
