เราต่างนอนเงียบในคืนที่เปลี่ยวดาย
แม้ร่างกายเราสองยังเคียงชิดใกล้
แต่เหมือนใจเราห่างไกลนับพันไมล์
ฉันพูดหรือทำอะไรผิดไปหรือเปล่า
แต่ฉันก็เดาได้ว่า
ทำไมเขาถึงพูดกันว่า..........
แม้ดอกกุหลาบที่สวยงามทุกดอกยังมีหนาม
เฉกเช่นเดียวกับมีกลางวันคู่กับกลางคืน
โคบาลก็ยังเคยร้องเพลงอันแสนเศร้า
แม้กาลเวลาจะผ่านไปอย่างไร
ฉันยังรู้สึกเจ็บปวด
ราวกับมีดเชือดเฉือนใจ
แม้บาดแผลจะหายไป
แต่รอยแผลยังติดตรึง
แน่นอยู่กลางทรวง..........
1 ธันวาคม 2547 07:12 น. - comment id 381528
มาเป็นกำลังใจให้อ่ะ.........

1 ธันวาคม 2547 11:31 น. - comment id 381646
ไพเราะและเศร้าซึ้งมากครับ ๚ะ๛ size>

1 ธันวาคม 2547 14:25 น. - comment id 381754
ขอบคุณมากนะคะที่เข้ามาชื่นชมผลงาน คุณผลิใบสู่วัยกล้า

1 ธันวาคม 2547 14:28 น. - comment id 381755
ขอบคุณมากนะคะ คุณRobert TingNongNoi

1 ธันวาคม 2547 15:25 น. - comment id 381770
หวาน ๆ เศร้า ๆ เอ........... อยากรู้ว่าชีวิตจริงป่าวคะนี่ พี่ก้อย อิอิอิอิ

1 ธันวาคม 2547 15:39 น. - comment id 381783
แผลใจ ไอ เลิฟ ยู ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

1 ธันวาคม 2547 22:54 น. - comment id 382074
ไพเราะ เศร้า คม เฉือนใจ มาอ่านแล้วค่ะ

7 ธันวาคม 2547 16:14 น. - comment id 384386
ขอบคุณมากคะพี่ไก่

7 ธันวาคม 2547 16:17 น. - comment id 384391
ขอบใจมากนะน้องจิ๊กที่มาชมงานพี่ ไม่ใช่หรอกคะ ชีวิตจริงของพี่ออกจะบ้าบอ

7 ธันวาคม 2547 16:19 น. - comment id 384393
ขอบคุณมากนะคะ คุณสนิมรักที่มาชื่นชมงาน

7 ธันวาคม 2547 16:20 น. - comment id 384394
ขอบคุณมากค่ะ คุณหมอพีทที่เข้ามาชมผลงาน

29 มีนาคม 2548 13:41 น. - comment id 414368
พี่ทิกิ ขอบคุณค่ะ ก้อยจะพยายามต่อไปค่ะ
