นิราศอารมณ์@

แทนคุณแทนไท

...น้ำตาตกเต็มอกตื้นสะอื้นสะอึก
หลั่งท่วมท้นล้นรู้สึกสะอึกสะอื้น
ไม่ริรู้มิสู้ฝันทุกวันคืน
กลัวรอยขื่นจะเข้าข่มถมอารมณ์
เหตุเพราะเจอคำเธอตัดสลัดรัก
กลายเป็นคนอกหักเพราะรักขม
โลกที่เคยสวยใส ไม่ภิรมณ์
อกไหม้ตรม ให้ขมขื่นสะอื้นใจ
น้ำในอกตกต้องนองรู้สึก
ในคืนหนาวคราวดึกรู้สึกไหม
เสียงสะอื้น ระรื้นริน จากถิ่นใด
นั้นหละเสียงร่ำไห้ใจชายครวญ
ปวดเจ็บนักรักเอ๋ยไม่เคยคิด
จะได้มาแนบสนิทจิตปั่นป่วน
ป่วนคะนึงที่อืออึ้งอยู่อึงอวล
จึงเขียนกลอนทบทวนยามป่วนใจ
อารมณ์เอ๋ยโอ้ว่าอารมณ์โศก
เหมือนว่าโลกทั้งโลกมาหลับไหล
น้ำตาเอ๋ยไม่เคยเอ่ยเผยความนัย
เหตุไฉนมาไหลช้ำเพราะคำคุณ
เขียนนิราศรักร้างลาน้ำตาไหล
ล้นจากนัยดวงหทัยละไมอุ่น
ได้แต่วอนไหว้ว่าฟ้าจงการุณ
ขอผมคิดลืมคุณได้สักครา
เมื่อความรักร้างลาน้ำตาร่วง
เสมือนชิดสนิทบ่วงสิเน่หา
จากวันนั้นจนวันนี้หลายวันลา
แต่ไยความทรมาน์ ยังว้าใจ
ทั้งที่ใจยับเยินเกินเสียแล้ว
แต่ยามคิดถึงพิมพ์แก้วยังหวั่นไหว
ทั้งที่กายสัมพันธ์ผันไปไกล
แต่ทำไมหัวใจไม่ลืมคุณ
โอ้รักเอ๋ยเคยรักสลักแน่
โอ้ดวงแดเคยแน่นักรักเคยอุ่น
โอ้พิมพ์เอ๋ยเคยแนบแอบอกคุณ
ไม่มีแล้วไอละมุนเคยกรุ่นจำ
น้ำในตาหลั่งมาไม่รู้ดอก..
ว่ารินออกมาบอกความชอกช้ำ..
โอ้หัวใจ เจ็บแล้ว ไยไม่จำ..
หรือริยำ อยากจำ แต่ทำลืม
พระพุธที่ ๓๐ มีนาคม ๒๕๔๘
  				
comments powered by Disqus
  • ลอยไปลอยมา...

    30 มีนาคม 2548 12:09 น. - comment id 446638

    โอ้โห เพราะดีค่ะ
    อิ อิ
    ไหนไปทำงาน
    ยังมีเวลาว่างแต่งกลอนเพราะอีกนะคะ
    อิ อิ
    กลับมาเชียงใหม่แล้วเจ้า
    อิ อิ
    ..............
  • อัลมิตรา

    30 มีนาคม 2548 12:25 น. - comment id 446649

    อาจเหมือนบางคน ที่ไประบายอักษรไว้ที่ชายหาดสมิหลา .. ใจจะวิบวิบหวาดจะขาดใจ  ..
  • ผู้หญิงช่างฝัน...

    30 มีนาคม 2548 13:25 น. - comment id 446666

    = = = = = = = =
    สมดังรอคอยค่ะ
    = = = = = = = =
    
  • แก้วนีดา ไม่ได้ล๊อกอินค่ะ..

    30 มีนาคม 2548 13:39 น. - comment id 446672

    อิอิอิ.........อีกแล้วค่ะพี่แทน.......เขียนได้กินใจสาวสวยบางคนอีกแล้ว......อิอิอิ.......ว่าแต่สาวคนนั้นนะ......อย่าแอบปลื้มจนลืมกินข้าวละคนงามของแก้วนีดา.......5 5 5
    
    ปล.พี่แทนไปหาเอาเองว่าสาวคนนั้นคือใคร......จ้างให้แก้วนีดาก็ไม่บอก...อิอิอิ
    
    
  • ardin

    30 มีนาคม 2548 13:45 น. - comment id 446674

    อืม ความรักทำให้เรา ทำได้ทุกอย่าง
    ขอให้มีแต่ความสุขนะคะ 
    
    แวะมาเยี่ยมพี่แทนเน้อ....
    รักษาสุขภาพด้วยนะคะ
    คิดถึงๆเสมอ
  • ลำน้ำน่าน

    30 มีนาคม 2548 14:16 น. - comment id 446705

    ไปหาดใหญ่คราวนั้นฉันยังจดจำ
    คำที่เคยสัญญาให้ไว้สองเรา
    ------------
    
    เสียงรถไฟสายใต้มันคล้ายคำบัญชา
    อีกไม่นานแล้วหนาฉันต้องกลับไป
    
    งดงามมากครับแทนคุณแทนไท
    
  • ..กีกี้..

    30 มีนาคม 2548 15:01 น. - comment id 446720

    
    ...เสน่ห์เจ้าฤาวายคลายถอดถอน
    	เมล็ดรักฝังลึกซ่อนในใจพี่
    	อุ่นไอรัก..อุ่นน้ำตา..อุ่นวาที
    	ยอดอ่อนคลี่..ให้ประจักษ์ รักนิรันดร์..
    
    
    
  • แก้วประเสริฐ

    30 มีนาคม 2548 16:04 น. - comment id 446743

    ตั้งใจเขียนเพียรไปจีบสาวเกิดเร้าใจระบายเป็นอย่างอื่น อิอิ
    
                      แก้วประเสริฐ.
  • ภาวิ

    30 มีนาคม 2548 16:12 น. - comment id 446747

    อารมณ์รักร่ำร้องมาเรียงเรียง
    ไออุ่นที่คู่เคียงมาสื่อสาร
    ภาพก่อนวันเก่ามากล่อมกานท์
    อักษรป้อนผ่านสู่ลานรวม
    
    ได้อารมณ์รัก มากค่ะ รู้สึกถึงเลย
  • กัลลดาค่ะ.....

    30 มีนาคม 2548 17:18 น. - comment id 446776

    ปีศาจอารมณ์...อิอิ...
    
    คร่ำครวญปายใยเพื่อนเรา.....
    
    ดาไปเที่ยวกลับมามีไรมาเล่าให้เพื่อนฟังค่ะ...
    
    กาลครั้งหนึ่ง....นานมาแล้ว.....
    
    ชายคนหนึ่งเดินหลงอยู่กลางสวนดอกไม้...เขาเดินตามหากลิ่นหอมของดอกไม้ชนิดหนึ่ง...เมื่อเขาเจอ..เขาก็หลงใหลไม่ยอมจากไปไหน..ไม่ยอมศึกษาว่าธรรมชาติของดอกไม้ชนิดนี้เป็นอย่างไร....
    
    นาน...นาน...นานเหลือเกินที่เขาเฝ้าทนุถนอมดอกไม้ดอกนี้....
    
    และแล้ววันหนึ่ง...เขาจำเป็นต้องห่างดอกไม้นี้ไปชั่ว..วินาที....
    
    เจ้าดอกไม้ก็เปลี่ยนสีไปโดยฉับพลัน...
    
    เขากลับมา.....เขาคุกเข่า...ร่ำให้...แต่ไร้ซึ่งเสียงคร่ำครวญ....
    
    นาน....เท่า...นาน...
    
    ดอกไม้นั้นกลับเปลี่ยนสีเป็นสีที่เขาเฝ้าทนุถนอม....
    
    เขาจะทำเช่นไรดี...
    
    ในเมื่อ....ในเมื่อ...และในเมื่อ...
    
    ทุกสิ่งได้กลายเป็นความทรงจำ...
    
    ไม่มีใครตอบคำถามนี้ได้...
    
    นอกจากตัวของเขาเอง...
    
    เอวังก็มีด้วยประการฉะนี้แล....อิอิ
    
    ปายแระ...
  • แทนคุณแทนไท

    30 มีนาคม 2548 17:33 น. - comment id 446786

    กาลครั้งหนึ่งนานแสนนาน
    
    อาจไม่นานเกินความทรงจำ
    
    หนึ่งชายและหนึ่งหญิง
    
    ดอกรักอันงดงาม
    
    ปลูกถนอมและกล่อมเกลา
    
    เฝ้าฝันและเฝ้ารอ
    
    สมมุติใจว่า
    ถ้าจะเด็ดดอกรักสักดอก
    
    คงมิได้หมายว่าจะสีสวยใสปานใด
    
    กลิ่นจะละไมปานไหนก็ใช่จะคิดสำคัญ
    
    ความรู้สึก
    
    มิอาจสัมผัสได้ด้วยตา
    
    แต่มักรับรู้ได้ด้วยใจเสมอๆ
    
    ทุกความคะนึง จึงงามซึ้งอยู่คงทนในกาลเวลาเสมอ
    
    ดอกรักที่ถนอม
    
    รอคอยจะเห็นผล
    
    แต่เมื่อกาลนั้นมาถึง
    
    จากหนึ่งชายและหนึ่งหญิง
    
    กลายกับเป็นหลายชีวิต
    
    จะตระคองรักนั้นไว้ได้อย่างไรกัน
    
    ความรักมิใช่ 1 บวกหนึ่ง เท่ากับหนึ่งแล้วลงตัวเสมอ
    
    แม้เธอไม่เหลือใคร ฉันไม่เหลือใคร 
    
    ก็ใช่ว่าเราพร้อมจะยอมหลอมรวมเป็นหนึ่ง
    
    ไม่เลือกใครเพราะไม่เหลือใคร 
    
    แต่รักยังรักไม่เปลี่ยนดอกคุณ กัลลดา
  • ไอติมรสต้มยำ

    30 มีนาคม 2548 17:51 น. - comment id 446795

    ความรักสามารถสร้างโลกให้สวยงามได้
    แต่
    ความรักก็สามารถทำลายล้างโลกให้ย่อยยับได้เช่นกัน
    
    
  • กัลลดาค่ะ.....

    30 มีนาคม 2548 18:10 น. - comment id 446805

    อืม!!!!!
    
    ก็จริงอยู่นะท่าน แทน.....เราใช่จะไม่เข้าใจท่าน...
    
    แต่ในเมื่อท่านพบแอ่งน้ำที่สวยงาม..ใสสะอาด..แล้วไซ้ร...ใยท่านจึงมานั่งร่ำให้ดังกาลก่อนนั้นเล่า...
    
    สถานที่  ก็ เป็นเช่นสถานที่มิใช่รึท่าน...ใยต้องร่ำให้กับสถานที่ในกาลก่อนเล่าท่าน...
    
    อันนี้แระที่มันเป็นปริศนาคาใจข้ายิ่งนัก...อิอิ..
    
    (จะหัวแตกรึป่าวหนอเรา...อิอิ..)
    
    
    
    
    
    
  • กอกก

    30 มีนาคม 2548 18:18 น. - comment id 446808

    ซาบซึ้งในรักนี้
    แม้นชีวีจะสุขหาย
    รำลึกรักมิคลาย
    แม้นโลกสลาย จักรักเธอ..**
    
    เป็นพยานแห่งความคงมั่นในรัก ตราบนิจนิรันดร์
    สวัสดีค่ะ
  • ราชิกา

    30 มีนาคม 2548 18:58 น. - comment id 446833

    ...ขออภัย..น้องแทน...คอมพิวเตอร์มีปัญหาจ๊ะ...ช่วยลบความคิดเห็นข้างบน..ออกด้วยจ๊ะ...
    
    รักนี้..ที่ข้าฝัน
    มาร้างพลันให้หม่นหมอง
    อิงแอบ..แนบประคอง
    รักเราสอง..ปองที่ใจ......ฯ
    
    น้องแทน...สื่ออารมณ์ออกมาได้ดีจ๊ะ..เข้าใจความรู้สึกนะคะ...จิตใจ..ลึกล้ำกว่าทุกสิ่ง...แม้นต้องพรากจากรักไป...หากใจยังระลึกถึง..ทุกเวลา.....คิดถึงน้องแทนนะจ๊ะ..
    
    
  • ชัยชนะ

    30 มีนาคม 2548 19:22 น. - comment id 446851

    โอ้สาวใต้ใยใจดำทำลืมหลง
    นวลอนงค์ลาลับไม่กลับหัน
    ก่อนเนื้อเย็นเคยเป็นคู่จู๋จี๋กัน
    เดี๋ยวนี้นั้นน้องเปลี่ยนไปไม่เห็นมา
    
    เพ้อตามเรื่องตามราวครับ
  • playgirl..za

    30 มีนาคม 2548 22:24 น. - comment id 446932

    สวัสดีคะ น้องใหม่คะ แวะมาเยี่ยมคะ 
    เพราะดีนะคะ สือความรู้สึกได้ดีนะคะ
  • ต้นรัก กลางหทัย

    30 มีนาคม 2548 23:35 น. - comment id 446964

    เข้ามาเยี่ยมชมครับ...
    ***อารมณืเดียวกัน*** เช่นกันครับ..
    
  • ไวยากรณ์

    31 มีนาคม 2548 23:36 น. - comment id 447427

    กลอนเพราะมาก ครับ
    
    แวะมาชื่นชม นิราศ ,......
    
    
    
  • แทนคุณ

    1 เมษายน 2548 10:52 น. - comment id 447650

    
    หลายวันก่อน
    ได้มีโอกาสกลับไปเยือนดินแดนที่ความรักเคยได้สลักฝังแรงปรารถนาไว้อย่างแนบแน่นอีกครั้งหนึ่ง
    
    ตั้งปรารถนาว่าจะเขียนนิราศหาดใหญ่
    แต่ยามจับจดปลายปากกา 
    ทุกความปรารถนาก็มิสามารถหลั่งล้นออกมาตามความนัยได้ดั่งใจปรารถนาสักที
    รู้แต่เพียงว่า
    ที่ตรงนี้ครั้งหนึ่งเคยสุขล้ำนัก
    ความทรงจำในวันวานยังแจ่มชัด 
    แต่ยามนี้เป็นความสวยงามที่สัมผัสได้แต่ความนิ่งสงัดในอารมณ์
    ยังคงสวยครับ. แต่ช้ำนัก
    
    หรือนี่คือกับดักอารมณ์ที่รอคอยตอบของคำถามที่รบเร้าความคะนึงมาหลายปี
    รอคอยคำตอบ
    ว่าเหตุใดชีวิตหนึ่งจึงใช้ใจผูกพันธ์กับใครบางคนเช่นที่เป็นอยู่ขณะใจนี้
    
    คำตอบที่ได้คือ
    แท้แล้วหัวใจแค่เสียดาย..ที่บัดนี้มิได้เสียใจหรือเปล่า
    หรือคือความเสียใจ...ที่วันนี้เริ่มเข้า จึงได้แต่เสียดาย หรือไม่
    
    แต่เหมือนดวงนัยทั้งดวงได้หายไป ที่แห่งนี้มิใช่สถานที่อันเคยคุ้นอีกแล้ว. หัวใจหนอ
    
    คือความรู้สึก
    เมื่อพระจันทร์ที่ ๒๑๒๖ มีนาคม ๒๕๔๘ 
    ..
    
    ...
    
    ... คือความรักใช่ไหม ที่วาดรอยยิ้มได้ ...
    ... คือความรักใช่ไหม ที่หลายคนร้องไห้ ...
    
    ...
    ... เพราะ รัก ไม่ได้มีแค่ด้านเดียว ...
    ... ก็เหมือนทุกๆสิ่งในโลกกลมๆใบนี้แหละ ที่ไม่ได้มีเพียงด้านเดียว ...
    ...
    
    ... คือความรักใช่ไหม ที่สรรสร้างทุกอย่าง ...
    ... คือความรักใช่ไหม ที่ลบเลือนทุกสิ่ง ...
    
    ...
    ... รักเป็นแรงบันดาลใจให้ใครหลายๆคน ทำสิ่งที่เค้าไม่เคยทำ ...
    ... ในขณะเดียวกัน รักก็สามารถทำให้คนไม่มีกะจิตกะใจจะทำอะไร ได้เช่นเดียวกัน ...
    ...
    ... รักทำให้หลายๆคนมีความหวัง ...
    ... และรักก็ทำลายความหวังของหลายๆคน ...
    ...
    ...
    
    ... สำหรับคนที่มีรักอยู่ ...
    ...
    ... มันอาจจะไม่สำคัญว่า เค้าเหมาะสมกับคุณหรือไม่ ...
    ... มันอาจจะไม่สำคัญว่า คุณดีพร้อมสำหรับเขาหรือยัง ...
    ... เอาแค่ ณ ปัจจุบัน คุณทำดีกับเขาเต็มที่หรือยัง ...
    ... เพราะวันข้างหน้าไม่ว่าจะเกิดอะไร อย่างน้อยคุณจะมั่นใจได้อย่างนึงว่า ...
    ... คุณได้รักเค้าอย่างดีที่สุดแล้ว ...
    ...
    
    ...
    ... เมื่อไรรักจะเข้ามา จะถึงจุดเริ่มต้น? ...
    ... เมื่อไรรักจะจากไป จะถึงจุดสิ้นสุด? ...
    ... ไม่มีใครตอบได้ ...
    ...
    ... คู่กันแล้วไม่แคล้วกัน ...
    ... ถ้าไม่ใช่คู่กัน ก็แคล้วกันวันยันค่ำ ...
    ...
    ... หลายความรู้สึกดังก้องในสมองนี้ บางคำได้ยิน บางคำเข้าใจ บางคำทำได้ 
    ... 
    ... 
    
    ... 
    
  • ...............

    1 เมษายน 2548 19:40 น. - comment id 447867

    ทุกคำได้ยิน ทุกคำเข้าใจ  แต่ทุกคำ... ทำไม่ได้ทั้งหมด...
    
    
    
    
  • ฟา

    8 เมษายน 2548 14:24 น. - comment id 450995

    ความรู้สึกเป็นแบบนี้เองหรือกับการไปครั้งนี้ พบเธอที่นั่น!!!
    
    
  • ยาแก้ปวด

    25 กรกฎาคม 2551 03:50 น. - comment id 878424

    After one an of an other klon, I realized 
    something that something ain't normal.
    Why should I follow the same step?
    Is it the routine of destiny?
    or it's just the game for some girl?
    I still wonder?
    
    206so5.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน