สายลมแรงพัดความรักจนหักหาย
หนาวใจกายลำพังดังฝันล่ม
เหงาเกาะกินเบื้องลึกลึกระทม
หรือว่าลมปลิวรักไปไม่กลับมา
จมกับเสียงคร่ำครวญล้วนเจ็บแสบ
ทุกอย่างแทบมืดมนล้นปัญหา
เงาสะท้อนภาพเก่าเร้าดวงตา
น้ำอาบหน้าไหลเป็นทางเคว้งคว้างใจ
สายลมยิ่งกระหน่ำซ้ำบาดแผล
คนเหลียวแลฉันคนนี้อยู่ที่ไหน
หรือสายลมพัดพาพร่าสายใย
แรงรักให้แหลกละเอียดมาเสียดแทง
พอกันทีลมหนาวรานร้าวรัก
หยุดหาญหักหัวใจไม่เสแสร้ง
หยุดคำสาปคนไร้ค่าราคาแพง
เปลี่ยนเป็นแฝงคนใจจริงไม่ทิ้งกัน
31 มีนาคม 2548 21:01 น. - comment id 447317
ใครว่าหนาวกัน ร้อน ๆ ๆๆ มาก เหอ ๆ แวะมาทักทายเจ้าค่ะ

31 มีนาคม 2548 21:01 น. - comment id 447318
รักใครรักให้จริง อย่าไปทิ้งขว้างเขา ถ้าอยากให้เขารักเรา ก็จงรักเขาเหมือนตัวเอง น่านว่าไปน้าน หวัดดีคับ

31 มีนาคม 2548 21:24 น. - comment id 447342
ก็แวะมาเยี่ยมคะ เพราะจังนะคะ เศร้าดีคะ เป็นกำลังใจให้นะคะ

31 มีนาคม 2548 22:19 น. - comment id 447378
เวลาที่เราเห็นบรรยากาศดี ๆ แต่รู้สึกเจ็บปวด มันช่างทรมานนัก สู้ไม่รู้สึกรู้สาจะดีกว่า แต่ก็ทำไม่ได้ซักที

1 เมษายน 2548 18:49 น. - comment id 447856
กลอนไม่เพราะแต่เศร้า ความเหงาและเเหงามันช่างทรมานแบบนี้เหรอ

3 เมษายน 2548 11:16 น. - comment id 448568
แต่รับรองนะคะ สายลมผู้นี้ มินำความพาเจ็บปวดค่ะ มาส่งกำลังใจค่ะ อิ อิ . ...
