รักคือฉันใด

ขาว-กรมท่า

ถามไถ่ทั่วโลกหล้า             อันรักนั้นเป็นฉันใด
ทว่าไฉนไซร้                          แลกชีพมากคณณา
    พิราบขาวโบยบินโดยลำพัง   จากประจิมเฉียงสู่บูรพา
หวังได้พบแสงสุขสว่างจ้า           สู่ฟากฟ้าฤดูใบไม้ผลิ
    กลับหวนรังหวังเจอคู่รักเก่า   หวังเคียงเคล้ารื่นเริงร่วมหรรษา
บริวารน้อยใหญ่ก็ตามมา            สุขอุราทว่าอาจแค่ฝัน
    ตอนนี้เล่าต่อให้ฟ้าสลัว          โลกมืดมัวไร้แสงทุกทุกวัน
หรือวิหคสหายบินข้างกัน            เดี๋ยวเผลอพลั้นพวกเขาก็ลาไป
 แม้นว่ายฟ้าท่องเที่ยวทัศนา       จรภูผาแดนดินเมฆธารา                            
ฝ่าพายุมรสุมทั่วใต้หล้า                ยังท้ากล้าบ้าบินคงอยู่ได้
    หากจักรู้ต้องบินคู่เหงาตน        จะทนในชาตินี้ซักแค่ไหน
โดยไร้ซึ่งคู่หมั้นที่ลาไป                 จะดำรงอยู่ได้อย่างไรเอย				
comments powered by Disqus

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน