อยู่ ???? .. (เพียงพลิ้ว + ผู้หญิงไร้เงา + ไวยากรณ์)

ไวยากรณ์

เธออยู่ไหนในวันฉัน... 
                                             เพียงพลิ้ว 
อยู่ไหน ในวัน ฉันเจ็บ
หนาวเหน็บ หนใดใคร่ถาม
หรือสุข คลุกเคล้า เล่าความ
ครั่นคร้าม หวั่นไป ไม่คืน
อยู่ไหน ในวัน ฉันทุกข์
เจ่าจุก ร้องไห้ ไม่ฝืน
สับสน ทนช้ำ กล้ำกลืน
สะอื้น สุดเสียง เพียงเรา
อยู่ไหน ในวัน ฉันท้อ
ยามขอ คนคลาย หายเหงา
เธอไป ไม่แคร์ แม้เงา
แต่เขา คอยอยู่  คู่กาย
อยู่ไหน ในวัน ฉันโศก
ค้นโลกไม่เจอ เธอหาย
ใจชา หน้าเหี่ยว เดียวดาย
ช่างร้าย เสียจริง ทิ้งไป
อยู่ไหน ในวัน ฉันป่วย
เขาช่วย จนฉัน หวั่นไหว
เศร้าสุข ทุกช่วง ห่วงใย
เข้าใจ  เป็นหนึ่ง ซึ้งนัก
อยู่ไหน ในวัน ฉันถาม
เอ่ยความ ด้วยอยาก ประจักษ์
ให้เห็น เป็นไป ในรัก
ก่อนหัก ใจลา...ลืมเธอ


อยู่ใกล้...ในใจเธอ 
                                                     ผู้หญิงไร้เงา 
อยู่ใกล้  ในวัน เธอเจ็บ
คอยเก็บ  ห่วงใย  ให้ส่ง
ความสุข   เจือให้  จำนงค์
มั่นคง  อย่าหวั่น  มั่นใจ
อยู่ใกล้  ในวัน  เธอทุกข์
คอยช่วย ปลอบปลุก  ชิดใกล้
อย่าฝืน  กลืนกล่ำ  หทัย
เพราะยัง  ห่วงใย  อาทรณ์
อยู่ใกล้  ในวัน  เธอท้อ
มากด้วย  เลยหนอ  มิถอน
ไม่เคย  จากจิต  คิดจร
แน่นอน  ฉันยัง  ห่วงใย
อยู่ใกล้  ในวัน  เธอโศก
แม้เธอ  วิโยค  หวั่นไหว
ไม่เคย  ทอดทิ้ง  จริงใจ
มั่นใน  รักเรา  ยืนยง
อยู่ใกล้  ในวัน  เธอป่วย
คอยช่วย  มอบให้  ใจส่ง
แน่นอน ยังรัก  ซื่อตรง
มั่นคง  ในรัก  ภักดี
อยู่ใกล้  ในวัน  เธอถาม
มากมาย  ทุกยาม ไม่หนี
รักมอบ  ชอบให้  ทุกที
ด้วยว่า   ใจนี้   มีเธอ 


อยู่หรือ ...
                                         ไวยากรณ์
อยู่หรือ ในวัน ฉันเจ็บ
หนาวเหน็บ ป่าวเปลี่ยว เคยถาม ?
จะสุข จะเศร้า ครั้นคราม
ทุกยาม เธออยู่ หรือไร
อยู่หรือ ในวัน ฉันทุกข์
เคยปลอบ เคยปลุก หรือนี่
อย่าฝืน ตอบเลย คนดี
พอที กับคำ ลวงลวง
อยู่หรือ ในวัน ฉันท้อ
ยามขอ คนใกล้ ห่วงหวง
แรงใจ ห่างหาย ทั้งดวง
เธอห่วง ฉันหรือ ถามที
อยู่หรือ ในวัน ฉันโศก
ทั้งโลก เหมือนคน หน่ายหนี
เธออยู่ แห่งไหน หรือนี่
ฤดี ทิ้งไร้ เยื่อใย
อยู่หรือ ในวัน ฉันป่วย
เคยช่วย เยียวยา แก้ไข ?
รู้ไหม ฉันเป็น อะไร
ตอบมา ได้ไหม ละเธอ
อยู่หรือ ในวัน ฉันถาม
เอ่ยตาม ที่ใจ เสนอ
ว่าเธอ ยังอยาก เจอะเจอ
หรือเธอ ต้องการ จากไป


อยู่ซิ ..
                                                     ผู้หญิงไร้เงา 
อยู่ซิ  ในวัน  เธอเจ็บ
หนาวเหน็บ  ปวดร้าว  คราวไหน
ยังอยู่  ใกล้ชิด  ติดใจ
ไม่เคย  ห่างไกล  สักที
อยู่ซิ  ในวัน  เธอทุกข์
คอยช่วย  ปลอบปลุก  มิหนี
ให้เธอ ได้มี  สุขดี
มากใน  ชีวี  ไงเธอ
อยู่ซิ  ในวัน  เธอท้อ
แถมยัง  ร้องขอ  เสมอ
ให้เธอ  เป็นสุข  พบเจอ
มิเคย  ไผลเผลอ  เปลี่ยนแปลง
อยู่ซิ  ในวัน  เธอโศก
มากมาย  ด้วยโรค  ไม่แหนง
ยังคง  ห่วงใย  แสดง
ด้วยแรง  แห่งรัก  ภักดี
อยู่ซิ  ในวัน  เธอป่วย
ยังช่วย  เยียวยา  ทุกที่
แถมใจ  คอยให้  ไมตรี
เพื่อให้  เธอนี้  ผ่อนคลาย
อยู่ซิ  ในวัน  เธอถาม
เป็นเงา  ติดตาม  ไม่หาย
รักมอบ  ชอบให้  ไม่วาย
จนตาย  ไม่เพี้ยน  เปลี่ยนไป


อยู่เหรอ ...
                                         ไวยากรณ์
อยู่เหรอ ในวัน ฉันเจ็บ
หนาวเหน็บ ทนทุกข์ เก็บไว้
มาบอก ใกล้ชิด ติดใจ
ธุระ มากมาย นะเธอ
อยู่เหรอ ในวัน ฉันทุกข์
มาช่วย ปลอบปลุก เสมอ
ตอนนั้น ไม่เห็น เจอะเจอ
เพราะเธอ บอกติด ประชุม
อยู่เหรอ ในวัน ฉันท้อ
แถมขอ ผ่อนเบา หลายขุม
เห็นเธอ ต้องไป ชุมนุม
ตามซุ้ม ห้างร้าน มากมาย
อยู่เหรอ ในวัน ฉันโศก
เหมือนโลก ทั้งใบ ห่างหาย
ไม่เห็น เธออยู่ ข้างกาย
ใยร้าย กับฉัน นะเธอ
อยู่เหรอ ในวัน ฉันป่วย
คอยช่วย เยียวยา เสมอ
ไม่เห็น เธอมา เจอะเจอ
ถามเธอ เธอบอก กลัวเป็น
อยู่เหรอ ในวัน ฉันถาม
ถึงความ สัมพันธ์ ที่เห็น
ห่างหาย ไปเลย เช้า-เย็น
ที่เป็น อย่างนี้ คือไร ?


อยู่ซิ ..
                                                     ผู้หญิงไร้เงา 
อยู่ซิ  ในวัน เธอเจ็บ
ธุระ  กักเก็บ  เสมอ
เพราะใจ  ห่วงใย ให้เจอ
มิเผลอ  ให้เธอ  หนาวทรวง
อยู่ซิ  ในวัน  เธอทุกข์
คอยปลอบ  คอยปลุก  ห่วงหวง
ประชุม  ทั้งกลุ่ม  มิลวง
แต่ฉัน  ประท้วง  ไม่ไป
อยู่ซิ   ในวัน  เธอท้อ
ไม่เคย  เฝ้ารอ  หวั่นไหว
ให้เธอ   ทั้งห้วง  ดวงใจ
ไม่เคย  แวะไป  ไหนเลย
อยู่ซิ  ในวัน  เธอโศก
ให้โลก  ทั้งใบ  เฉลย
มีเธอ  ในใจ  คุ้นเคย
มากมาย  แถมเอ่ย  จริงใจ
อยู่ซิ  ในวัน  เธอป่วย
คอยช่วย  เยียวยา  รักใคร่
แถมยัง  ห่วงหา  อาลัย
กลัวเธอ  เป็นไร  ใยดี
อยู่ซิ  ในวัน  เธอถาม
มากมาย  เนื้อความ ไม่หนี
สัมพันธ์  คงมั่น  ชีวี
เชื่อซิ  คนดี  ของใจ


อยู่รึ...
                                         ไวยากรณ์
อยู่รึ ในวัน ฉันเจ็บ
กักเก็บ ธุระ ชิดใกล้
แต่ว่า สีหน้า เปลี่ยนไป
ไม่ใช่ คนเก่า เคยเจอ
อยู่รึ ในวัน ฉันทุกข์
เจ่าจุก ปลุกปลอบ เสมอ
แต่ทำ เหมือนไม่ อยากเจอ
บอกเหอะ รำคาญ รึไร ?
อยู่รึ ในวัน ฉันท้อ
เฝ้ารอ ให้หาย หวั่นไหว
แต่ทำ เหมือนรำ คาญใจ
ใยนี่ เป็นไร อีกเนี่ย
อยู่รึ ในวัน ฉันโศก
ให้โลก ทั้งใบ เฉลย
จากเธอ จากใจ คุ้นเคย
เหมือนเอ่ย ใช่ออก จากใจ
อยู่รึ ในวัน ฉันป่วย
คอยช่วย เยียวยา รักใคร่
ถามไถ่ ห่วงหา เป็นไร
( ...จะตาย เมือไหร่ บอกที) !!!
อยู่รึ ในวัน ฉันถาม
มากมาย เนื้อความ ไม่หนี
เธอคง เฝ้ารอ คำนี้
เราสอง จบที "เลิกกัน"


อยู่แน่ ..
                                                     ผู้หญิงไร้เงา 
อยู่แน่  ในวัน เธอเจ็บ
ธุระ  กักเก็บ ไว้ก่อน
สีหน้า ห่วงใย  อาทรณ์
ใยเธอ  แง่งอน  ร้อนใจ
อยู่แน่  ในวัน  เธอทุกข์
ปลอบปลุก ห่วงใย ชิดใกล้
ไม่เคย  รำคาญ หทัย
จริงใจ ในรัก ภักดี
อยู่แน่  ในวัน  เธอท้อ
เฝ้ารอ  ปลอบใจ ไม่หนี
ห่วงใย  มากใน  ไมตรี
คงที่  ชีวี  ผูกพัน
อยู่แน่  ในวัน  เธอโศก
เพราะโลก ทั้งโลก ของฉัน
เวียนว่าย  อย่างไร  ใจพลัน
มีเธอ  เท่านั้น  ในใจ
อยู่แน่  ในวัน เธอป่วย
คอยช่วย  เยียวยา  รักใคร่
อยากให้  เธอหาย  เร็วไว
ไม่ใช่  เร่งให้  เธอตาย
อยู่แน่  ในวัน  เธอถาม
ทุกโมง  ทุกยาม  ความหมาย
ยังรัก  เธอไม่  เสื่อมคลาย
ไม่มี  วันหน่าย  รักเรา