o ในแววตาอึดอัดใจใช่ไหม ทิ้งกันไปยื้อไว้ไร้ความหมาย ปล่อยเอาไว้ทำไมให้วุ่นวาย ดั่งพระพายพัดแล้วมิหวนคืน รุ่งฟ้าสร่างสายหมอกน่าระรื่น กลับไม่ชื่นในจิตคิดสับสน ก้าวผ่านมาบนทางหลากผู้คน แค่สักหนขอพระเจ้าประทานพร o ทฤษฎีรักแห่งไหนวอนช่วยสอน ร้างแรมรอนตรอมตรมมิสดใส ห่างกายไปแต่ยังต้องติดใจ เปล่าเปลี่ยวในสายทางเหลียวหาเธอ ยามไก่ขันแว่วขานใจคอยเพ้อ เหมือนละเมอเผลอยิ้มจิตถวิล ทุกคืนคํ่ารํ่าครวญยังไม่ชิน เป็นอาจิณขื่นขมตมเดียวดาย
เด็กตรัง 20 ก.ค. 2548 03:06 น. - ID 78753 
985
4
0
20 กรกฎาคม 2548 09:13 น. - comment id 493864
หิวเหรอ .. อิอิ เป็นกำลังใจให้นะจ๊ะ ..
ไปก่อนดีกว่าเดี๋ยวโดนกินล่ะยุ่งเลย
20 กรกฎาคม 2548 09:33 น. - comment id 493874
เห็นแววตาจองมาก็พารู้ เจ้าไม่มีข้าอยู่ในใจนั้น แต่ความจริงยิ่งรักปักนิรันดร์ วอนสวรรค์ช่วยข้าให้สมปองแวะมาทักทายค่ะ
20 กรกฎาคม 2548 09:50 น. - comment id 493885
แวะมาอ่าน..ผ่านมาทักทายครับ...
20 กรกฎาคม 2548 14:19 น. - comment id 494003
สมควรหิวหรอก ตีสามยังไม่ยอมหลับยอมนอน เฮ้อ
20 กรกฎาคม 2548 17:27 น. - comment id 494104
มาเที่ยวบ้านพี่มา จะเลี้ยงหมูยอ แซบนะจะบอกให้
3 สิงหาคม 2548 22:34 น. - comment id 499317
ในแววตาอึดอันใจใช่ไหม เก็บเอาไว้ทำไมอย่ามัวฝืน ยิ่งนานวันผ่านไปใจกล้ำกลืน มิมื่นชื่นหัวใจให้ระทม ปล่อยถ้อยคำเรียงนำคำภาษา ร้อยวาจาลำนำคำประสม บอกถึงความรู้สึกที่ตรอมตรม อย่ามั่วอมเก็บไว้ให้เดียวดาย มีอาจมีทฤษฎีใดเสี้ยมสอน ถึงความรักเร้าร้องรอนที่ห่างหาย จะแสนวันล้านนาทียังกลับกลาย คงสลายหายไปไม่จีรัง
4 สิงหาคม 2548 22:29 น. - comment id 499989
อิอิ เราคนนะจ้า จับกินคนได้ไงกัน
ดีคราบบบป๋ม ทายทักคุณบินเดี่ยว
ก็มันไม่ง่วงนี้ เลยแต่งไปแต่งมา หิวเลยอะ
ไปแน่นะ เจ้าของบ้านเปิดต้อนรับแบบนั้นแล้ว ไม่ไปจะเสียนั้าใจแย่เลยย
แว๊บ มาแต่งได้ไงนี้ ระวังผิดศีลเด้อ
14 ตุลาคม 2548 02:37 น. - comment id 527078
ง่วงแล้วอะ แต่ต้องอ่านต่ออะ แต่ก็เรื่อยๆๆจะชอบขึ้นมาแล้วนะอ่านไปอ่านมาก็สนุกดี
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
