ใช่ฟ้าแกล้งแช่งข้าให้ช้ำจิต แต่พินิจดูแล้วฟ้าใช่ไหม ที่มาดลบันดาลให้เป็นไป ไม่โทษฟ้าจะโทษใครกันเล่าเออ อันน้ำตาใช่ฟ้าทำข้าเจ็บ แต่หนาวเหน็บเกินทนจึงล้นเอ่อ ฟ้าหนอฟ้าดลข้าให้พบเธอ ใยต้องเจอเธอลวงให้ปวดใจ ฟ้าสะใจใช่หรือไม่รู้หรอก แต่ใจบอกเหมือนใครใคร สะใจใหญ่ ข้ารักเดียวใจเดียว แล้วทำไม ถึงต้องมาเป็นหนึ่งในหลายใจเธอ อยากจะฝืนยืนขึ้นรับวันใหม่ แต่ข้าขอทำใจจากหมองเหม่อ ไม่อยากไปพบปะ หรือพบเจอ ตอนน้ำตา ท่วมเอ่อ ... อกเศร้าตรม
ไวยากรณ์ 4 ส.ค. 2548 16:58 น. - ID 79368 
794
3
0
4 สิงหาคม 2548 17:11 น. - comment id 499818
ต้องโทษตัวเราเองที่เกรงเขา จะนั่งเศร้านั่งหวั่นนั้นเสมอ จึงได้ปลอบชอบใจแล้วให้เจอ กับรักจริงนั่นเออ..จึงเจอระทมโทษตัวเองดีกว่ามั้งอย่าไปโทษฟ้าเลย อิอิ แต่งได้ดีนะค่ะ
4 สิงหาคม 2548 17:22 น. - comment id 499824
คำตอบฟ้า .... หากโทษฟ้าฟ้าไม่โกรธหากต้องการ แต่สงสารใจตัวเองสักหน่อยไหม กับบางครั้งที่เจ็บช้ำในหัวใจ ความเป็นไประหว่างเธอมันจบลง คือบทเรียนให้ได้เจอเพื่อเข้มแข็ง เพื่อให้แกร่งกับทุกสิ่งเผื่อลุ่มหลง มองฟ้าหน่อยเถิดหนาหากพะวง น้ำตาคงไหลย้อนกลับสู่หัวใจ ใจของเขาเป็นของเขาใช่ไหมหนอ หากจะขอเป็นเจ้าของถูกหรือไม่ ในวันนั้นที่เขามีเธอในใจ คิดซะว่าเคยยิ่งใหญ่ในใจนาง แม้วันนี้หนทางเดินอาจโดดเดี่ยว ใจไปเกียวกับความทุกข์จนเมินหมาง ขอจำไว้ฟ้าแผ่นนี้ไม่เคยจาง ไม่ลาร้างยังเฝ้ามองเธอก้าวเดิน เดินเถิดนะเดินต่อไปให้ปล่อยเขา ใช่ของเราเขาก็คงไม่ห่างเหิน ฟ้ายังอยู่ยังเคียงคู่ใช่ทำเมิน จะเป็นเพื่อนยามก้าวเดินทุกเส้นทาง
5 สิงหาคม 2548 09:34 น. - comment id 500102
ศิษย์น้องเล็ก...อิอิ..โรคระ(ละ)บาด(บาท)เกิดขึ้นแล้วหรือนี่..ตั้งแต่เกลียดฟ้า..มาอย่าโทษฟ้า..จนถึง..ขอโทษฟ้า..โหเรียงมาเป็นตับเป็นปอด..เดี๋ยวเขียน..ปลอบ(ปอบผี)ฟ้าดีกว่าม้าง....แวะมาแซวนะครับผม...
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
