เพราะสายใยที่ตั้งใจถักทอ..สุดกำลัง

ผู้ชายคนเดิม

ยังติดอยู่กับภาพเก่า-เก่า
ฉันไม่อาจลบภาพของเราในเวลาอันสั้น
เพราะที่ให้ไป..นั่นคือทั้งหัวใจและความผูกพัน
ซึ่งฉันไม่อาจประเมินคุณค่าของมัน..ให้ใครฟัง
  และทุกครั้งที่ในดวงตา ว้าวุ่นกับภาพเหล่านั้น
เธอพอรู้ใช่ไหม..มันทรมานจนน้ำตารินหลั่ง
เพราะสายใย ที่ตั้งใจถักทอ..สุดกำลัง
วันนี้ฉันไม่อาจรั้ง..ให้มันเหนียวแน่น - ดังเดิม
  รู้..ว่าเธอคงไม่แตกต่างจากฉันเท่าไหร่
ที่เคยรู้สึกต่อกันยังไง .ในวันนี้ไม่อาจเติม - เพิ่ม
อย่าร้องไห้เลยนะ คนดี.. ความจริงใจจากฉันคนนี้  ยังคงเดิม
ความรู้สึกของเรา ..ฉันจะคอยต่อเติมมันเอง
  ภาพสุดท้ายที่ฉันอยากเห็น..ืคืออะไร - รู้ไหม
ก็เห็นเธอยังยิ้มได้ไงล่ะ .. คนเก่ง
จำไว้นะ..ถ้าวันใด มีใครรังแก - ข่มเหง
ต่อให้เราไกลสักแค่ไหน ..ฉันจะปลอยโยนเธอเอง ..คนดี
******************** 
 ... กลอนบทนี้  คงเป็นกลอนสุดท้ายที่ผมจะเขียนให้เค้าคนนั้น
วันนี้..ผมเข้มแข็งขึ้นเยอะแล้วล่ะ 
ขอบคุณทุกความรู้สึก จากทุกคนที่นี่นะครับ ..ซึ้งใจมาก
..ผมจะเก็บแต่สิ่งดี ๆ ระหว่างเค้ากับผม ..ไว้เท่านั้นพอ 
^___^