ขอพบเธออีกครั้ง...ได้ไหม ? นั่งขีดเขียนเรื่อยไปไร้คนอ่าน กับสำนวนด้านด้านผ่านปลายหมึก ฉันไม่ใช่กวีที่ล้ำลึก ความรู้สึกคิดถึงจึงเขียนไป รักแล้วห่างร้างลาพาใจเหงา เจ็บปวดร้าวเพ้อบ่นทนไม่ไหว อยากให้รู้สักนิดสิทธิ์ของใจ ฉันทำได้เพียงรำพึงคิดถึงเธอ คืนเดือนดับสับสนคล้ายคนบ้า ยอมรับว่ารักมากปากพร่ำเพ้อ สิ่งที่หวังของใจขอได้เจอ เพียงพบเธออีกครั้งดังรอคอย จะบอกรักแม้ใจเธอไม่ชอบ จะเฝ้ามอบรักให้ไม่ท้อถอย รู้ความหวังดังเดือนที่เลื่อนลอย ยากจะสอยโน่มลู่ลงสู่ดินฯ
ณพ วิฤทธิ์ชัย 19 ส.ค. 2548 10:59 น. - ID 79954 
816
3
0
19 สิงหาคม 2548 13:15 น. - comment id 505872
19 สิงหาคม 2548 15:23 น. - comment id 505930
พบกันในหัวใจก็เพียงพอ อยากพบหน้า ไม่รู้จะทนได้ไหม คิดถึง ๆๆ คนปลายฟ้าที่ห่างไกล ที่วันนี้ห่างหายไปกับสายลมอยากเป็นคนที่ลืมอะไรง่าย ๆ จัง
19 สิงหาคม 2548 15:40 น. - comment id 505941
เราจดจำความผิดหวัง ความช้ำไว้บ้างก็ดีนะครับ คุณแอ็ปเปิ้ล เพราะถ้าเราลืมอะไรง่าย ๆ เดี๋ยวเราก็ทำผิดแบบเดิมอีก ความจำจะมีประโยชน์ให้เราไม่ต้องเดินไปในเส้นทางที่เราเคยเจ็บจนต้องจากมา
21 สิงหาคม 2548 00:52 น. - comment id 506514
ไพเราะ ค่ะ แวะมาอ่านเช่นเคย
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
