ยินเสียงแผ่วแว่วสำเนียงเสียงสะอื้น หลับครึ่งตื่นคืนค่อนก่อนรุ่งสาง รำพันรักคราวหักพังครั้งอับปาง ใยจึงร้างห่างสัมพันธ์จาบัลย์ตรม ความเหน็บหนาวราวสะบั้นใจหวั่นไหว กลอนอาลัยใจห่วงหาว่าขื่นขม ความเจ็บปวดรวดร้าวนักปักษ์อารมณ์ เจ็บระบมจมความเหงาเฝ้ารอคอย ทั้งแสนแค้นแน่นสลักด้วยรักมั่น ผูกสัมพันธ์แม้สิ้นใจไม่เคลื่อนคล้อย วิญญาณตามถามสัญญาค่าหนึ่งน้อย ที่ร่วมร้อยคอยคนรักด้วยภักดี เหมือนเราตื่นคืนฝันอันเหน็บหนาว ปรากฏสาวราวนางฟ้าลาวัลย์ศรี งามชดช้อยอ้อยอิ่งพริ้งนารี แนบนวลนี้ที่อกอุ่นละมุ่นทรวง เสียงแว่วหวานผ่านถ้อยร้อยคำเอื้อน ว่าย้ำเตือนสัญญาพาใจห่วง ก่อนพลัดพรากจากกันไปใจสองดวง เวลาล่วงยังห่วงหาด้วยอาลัย ยังจดจำคำมั่นสัญญาซึ้ง ความคิดถึงตรึงจิตพิสมัย ถึงเวลาค่าเปลี่ยนหมุนหนุนการณ์ใด คงรักไว้ด้วยใจมั่นคำสัญญา น้องมาทวงสัญญาค่าความรัก แค้นพี่นักทิ้งรักคอยให้น้อยค่า ไปกับน้องครองคู่กันมั่นอุรา จวบเวลาฟ้าสิ้นดินมลาย แขนเราสองคล้องกันไปในเส้นทาง หยุดระหว่างทางสามแยกแปลกใจหมาย หยุดใคร่คิดพิจารณาพาใจกาย เหมือนเส้นทางคนตายวายชีวัน ถอยหลังกลับปลดแขนน้องคล้องกันอยู่ ถามความดูให้รู้จริงในสิ่งสรร ว่านี่คือที่ไหนทำไมกัน ความจริงนั้นมันเป็นเช่นใด หญิงสาวพร่ำพร้อมน้ำตาร้องร่ำไห้ ว่าละโลกจากไปด้วยอาสัญ แต่ปางก่อนตอนอดีตเคียงคู่กัน การณ์ครานั้นผันเราสองต้องแยกทาง มิได้เกิดกำเนิดใหม่อาลัยรัก คอยคนรักสลักใจไม่หายห่าง รอคอยพี่ฤดีเหงาเศร้าไม่วาง ทนอ้างว้างต่างภพแผ่นห่างแดนดิน เที่ยวตามหาจนมาพบประสบพี่ ในวันนี้จะมีเราเฝ้าผกผิน สองเราคู่อยู่ด้วยกันมั่นชีวิน ตราบจนสิ้นดินมลายวายโลกา จึงเอื้อยเอ่ยเผยถ้อยร้อยวจี ว่าพี่นี้ยังไม่ตายวายสิ้นค่า คนละภพยากบรรจบประสบชีวา ปรารถนาค่านั้นมันผันแปร สองเรานั้นมิอาจอยู่เป็นคู่ได้ มีเพียงใจไว้มั่นสัญญาแน่ ส่งดวงใจของสองเราเฝ้าดูแล สองเราแม้ห่างภพไม่ลบรา ให้เจ้ารู้ว่าพี่มีเจ้าเสมอ แม้มิอาจพบเจอเพียงเพ้อหา แต่ก็รักปักษ์ไม่หายคลายอุรา เก็บรักษาค่ารักนั้นด้วยมั่นคง เสียงไก่ก้องร้องกู่รู้ใกล้รุ่ง แต่งเติมปรุงสัญญาใหม่ในประสงค์ ก่อนลาจากพรากกันมั่นใจจง ความซื่อตรงคงไว้ด้วยดวงใจ กรวดน้ำลงตรงแผ่นรองปองอุทิศ บุญนำจิตคิดคำสวดกรวดน้ำให้ ด้วยผลบุญคงหนุนนำรักอาลัย มั่นคงไว้ในรักแท้แม้ห่างกัน บุญกุศลผลให้จงไปสู่ แต่นางผู้อยู่ห่างไกลให้สุขสันต์ ทั้งคิดถึงตรึงใจอยู่คู่สัมพันธ์ ฝากรักมั่นตราบนิรันดร์นานแสนนาน
1597
5
0
16 กันยายน 2548 08:34 น. - comment id 515764
เป็นความรักภักดีมีหลักฐาน สร้างตำนานรักแท้ไม่แปรผัน ถือเป็นรักมากค่ายามฝ่าฟัน เป็นอย่างที่ใครเฝ้าฝันมั่นหมายปองคุณแต่งได้ดีจัง เป็นความรักที่ดี เพราะเขาบอกว่า ความรักไม่ได้นำมาซึ่งการครอบครอง ฉะนั้นเรื่องนี้ไม่ไร้สาระนะ จะบอกให้ อิอิ
16 กันยายน 2548 06:28 น. - comment id 515862
...ก็แค่..อยากเขียนนิยาย.. ..แต่มะไดเป็นร้อยแก้ว.. และไม่มีเนื้อสาระ.. ..แถมไม่ได้เรื่องอีกต่างหาก.. .......เฮ้อ...
16 กันยายน 2548 07:01 น. - comment id 515865
ติดภพอบอุ่นกรุ่นฝัน ติดชาติผูกพันวันผ่าน ติดกิเลสเศษกรรมบันดาล ติดด่านกลกามงามใจ สงสารสาวน้อยคอยติด ห้วงทุกข์ห้วงจิตหวั่นไหว หากปลดทุกข์นี้ที่ใด หลุดพ้นโศกได้ยั่งยืน : ) มาทักทาย ... จองพื้นที่คนแรกเหมือนเดิมค่ะ สวัสดีตอนเช้านะคะ
16 กันยายน 2548 12:03 น. - comment id 515974
ไม่ได้น้ำเน่าเลยครับ...เขียนได้ดีนะ..อ่านแล้วนึกถึงละครเรื่องหนึ่งแต่นึกชื่อไม่ออกอะ..
16 กันยายน 2548 17:35 น. - comment id 516110
อ่านนิยายจนจบครบทั้งเรื่อง ที่สิ้นเปลืองคือน้ำตาคราจากขวัญ ฝนก็ตกลงมากันทั้งวัน ทำให้น้ำเน่านั้นเริ่มเจือจาง รักต่างภพจบลงตรงใกล้รุ่ง รักภพเดียวอาจมุ่งมาตอนสาง ว่าแล้วก็เข้าครัวหุงข้าวพลาง ใส่บาตรให้เขาบ้างก็คงดี..มาอ่านนิยายแล้วก็เลยแวะทำบุญอีกนิดหน่อย...๕๕๕
17 กันยายน 2548 10:28 น. - comment id 516265
....รักสองภพ.... ....( หญิง )....****** จากภาพหนึ่ง ซึ้งใจ ในดวงจิต พรหมลิขิต ดลใจ ให้ห่วงหา จะชาติใด สองใจ ไม่คลาดคลา บุญนำพา ให้ได้พบ ประสบกัน คราเมื่อเรา มาพบกัน ในวันนี้ สองชีวี ประทับใจ ใช่ความฝัน ความลึกซึ้ง เชื่อมสายใย ให้ผูกพัน สื่อถึงกัน ด้วยรู้ใจ ไม่คลุมเคลือ ....( ชาย )....****** ย้อนมโน สำนึก ลึกในจิต ย้อนชีวิต อดีตชาติ ประหลาดเหลือ เหมือนปางก่อน ต่างเกื้อหนุน คอยจุนเจือ จึงห่วงเอื้อ อาทร ดั่งดวงใจ ให้วาบหวาม อบอุ่นใจ กระไรหนอ เฝ้าคอยรอ แม้จะนาน สักเพียงไหน เพื่อหล่อหลอม รวมเป็น หนึ่งฤทัย เคียงกันไป คืนถิ่น ที่เคยเนา คือความรัก ลึกซึ้ง ซึ่งพันผูก หมั่นเพียรปลูก ต้นรักไว้ ไม่อับเฉา ด้วยรักแท้ ประจักษ์แน่ สองใจเรา เป็นดั่งเงา ส่งแรงใจ ให้แก่กัน......ฯ บทกลอนงามมาก...มีสาระที่ดี...ราชิกาเข้าใจนะคะ..ในอีกมิติหนึ่งซึ่งบางครั้ง...เราสามารถสามารถสัมผัสได้...และเป็นความจริงในปัจจุบัน....มาร่วมแจมกลอนนะคะ....
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
