รักของเรา เปล่าประโยชน์ จะจดจำ ถึงงามล้ำ ก็ไม่กำ ชีวิตเธอ เจ็บปวดนัก... นี่หรือค่าความรัก เคยภักดิ์เสมอ ถึงงามล้ำก็ไม่กำชีวิตเธอ ฉันแค่เพียงเพ้อเจ้ออยู่ลำพัง น่าหัวร่อ... ต่อนี้ขออยู่อย่างสิ้นทางหวัง กับเสียงเพลงที่บรรเลงวิเวงวัง ตราบกระทั่งเนื้อกายสั่ง ไม่หายใจ อาจเป็นกรรมทำเธอไว้แต่ปางก่อน จึงได้หลอนหลอกให้หลง สิ้นสงสัย ลวงให้ช้ำกล้ำกลืนฝืนหทัย ได้แต่ถาม ว่าทำไมต้องเป็นเรา ? ใจที่รักภักดีมีให้เธอ ยังคงเผลอละเมอหาเวลาเหงา เคยกระสิบสั่งส่งถึงนงเยาว์ เธอปล่อยเขาหมองหม่นนะคนดี รินไหล... ยินความนัยจากใจที่ไหลปรี่ "นี่หรือรักคือความปรารถนาดี ที่คนมีให้เธอ ต้องเพ้อตรม" โอ้ความรักเอย ไม่คิดเคยจะคุ้นขื่นความขื่นขม ทั้งเจ็บปวดรวดหนาวร้าวระบม ช่างระทมสุดข่ม ความวังเวง สูญเสีย ความรัก แล้วซิหนอ มีแต่ความทุกข์ท้อรุกรอเร่ง นึกถึงเขาปวดร้าวเหงาวังเวง ดั่งบทเพลงเป็นเพื่อน เกลื่อนความระทม เมื่อรักเรา เปล่าประโยชน์ จะจดจำ เหมือนโดนย่ำ ฉ่ำชื่น กลับขื่นขม เจ็บปวดนักรักเอ๋ยเคยปรารม มาระทม เพราะรัก เจ้าหักใจ ............................................. เมื่อแสงแห่งระวีลาฟ้าแล้ว หลายความรู้สึก มาชะเง้อรออยู่เบื้องหน้า ... หลายคราที่เพียรพยามสอนใจตัวเองว่า ไม่มีใครต้องตายเพราะอยู่เพียงลำพัง ... แต่มีไม่บ่อยเลย ที่รู้สึกจะเข้มแข็งได้เช่นที่ใจเพียรนั้น ... จะเป็นดั่งนี้อีกนานเพียงใดหนอ . ลาก่อนแววระวี / สวัสดีรัตติกาล ... ด้วยหัวใจ พระจันทร์ที่ ๑๙ กันยาย์ ๔๘. แทนคุณแทนไท
แทนคุณแทนไท 19 ก.ย. 2548 19:22 น. - ID 81261 
1404
16
0
20 กันยายน 2548 09:34 น. - comment id 461008
อ่านแล้วรู้สึกถึงความระทมจริง ๆ คะ เหมือนอักษรทุกตัวกำลังร้องไห้ พี่แทนไทหายไปนาน ยังระลึกถึงเสมอคะ
20 กันยายน 2548 12:55 น. - comment id 466184
ระทมใด ไหนเท่า ระทมรัก ระทมหนัก ระทมใจ ใครจะเหมือน ระทมซ้ำ ย้ำแผล เธอแชเชือน มีน้ำตา เป็นเพื่อน เปื้อนใจชาย ...................................................... ......................................................
20 กันยายน 2548 16:20 น. - comment id 467679
ได้ดูหนังฝรั่งเมื่อวันก่อน .. เรื่องโหดจริงๆ .. เลือดท่วมจอ .. แต่มีประโยคดีดี .. ที่จำได้ .. เค้าบอกว่า .. .. อย่าปล่อยให้ความทรงจำฆ่าคุณ .. แค่มาเล่าให้ฟังว่าดูหนังมานะ .. ไม่เกี่ยวกะงานเขียนของคุณหรอกค่ะ .. เพราะมันยังไพเราะเหมือนเดิม .. แม้คุณไม่ได้โพสต์ให้อ่านนานเหลือเกิน ..
20 กันยายน 2548 08:52 น. - comment id 473726
งานงามนะคะ หวังว่า มันคงไม่ใช่เรื่องจริง ใช่ไหมคะ ^_^ บางครั้ง เราบอกว่าเรา ทำได้ แต่เราลืมถามใจเราว่า ทำได้จริงหรือ ปล่อยความรัก ปล่อยคนรักให้เขาสุข เราบอกว่าเราสุข แต่เราลืมถามใจตัวเองว่าสุขไหม นั่นน่ะซินะ ความสุข อะไรล่ะที่เป็นความสุข ^_^ ...........................
19 กันยายน 2548 19:34 น. - comment id 516870
รักของเรามีประโยชน์นะโปรดทราบ แม้ไม่ราบเรียบไหวอย่างใครเขา แต่ยังให้ความรู้สึกส่วนลึกเรา เหมือนดั่งเงาเฝ้าชิดใกล้ให้พบเจอกลอนเศร้าจัง สบายดีไหมค่ะ ห่วงใยเสมอนะ ราตรีสวัสดิ์ด้วยค่ะ
19 กันยายน 2548 20:47 น. - comment id 516908
งานงามมากครับ
แก้วประเสริฐ.
19 กันยายน 2548 21:05 น. - comment id 516933
รักเพียงแสงรวีแรงร้อนไปไยเล่า เมือจันทร์เฝ้ารอรับละไมฝากใจฝัน หลงระวีที่เผาไหม้จนจาบัลย์ ปล่อยให้จันทร์ค้างฟ้าน่าเศร้านัก
19 กันยายน 2548 21:38 น. - comment id 516951
ลืมได้เลย ลืมว่าเคยรักกัน ลืมไปได้เลย ลืมว่าเคยรักกัน ...
20 กันยายน 2548 01:59 น. - comment id 517005
หายระทม..รึยัง.. แวะมาทายทัก..จ้าน้องแทน
20 กันยายน 2548 22:19 น. - comment id 517127
คนเราส่วนมากมักทำกันสิ่งที่ไม่ค่อยจะเป็นประโยชน์อยู่แล้ว ถือว่าเป็นเรื่องธรรมดาธรรมชาติของคนก็แล้วกัน
21 กันยายน 2548 16:34 น. - comment id 517457
จะว่านานาจิตตัง เรื่องรักทีหลังก้อไม่ได้ ช่วงนี้อยู่วัยนี้(ชรา) เรื่องรักมักเป็นใหญ่ให้ใจระทม
21 กันยายน 2548 16:56 น. - comment id 517465
มาทักทายให้หายเศร้าค่ะ
25 กันยายน 2548 12:44 น. - comment id 518875
แว่วน้ำคำช้ำขมแสนตรมเศร้า โอเพื่อนเราอย่าพ่ายหน่ายความหวัง เพียงรักหนึ่งซึ่งสุดรักมาหักพัง ก็จงหลั่งน้ำตาให้สาใจแวะมาทักทายค่ะ
27 กันยายน 2548 22:55 น. - comment id 520132
รักระทมขมขื่นยังฝืนรัก แม้เจ็บหนักยังคงเฝ้าหลงเพ้อ ปรารถนาเพียงได้อยู่เคียงคู่เธอ ร่ำละเมอเพ้อพกยอมอกตรม
4 ตุลาคม 2548 22:16 น. - comment id 522997
ไม่อยากให้เธอระทมนะคะ
5 ตุลาคม 2548 19:00 น. - comment id 523555
อืมห์.............อืมห์ ..............อืมห์ ตั้งใจมาอ่านนะคะเพราะค่ะ
1 พฤศจิกายน 2548 14:07 น. - comment id 534045
28 กรกฎาคม 2549 11:01 น. - comment id 593379
นานทีเดียวครับ กว่าจะได้ย้อนมาตอบน้ำใจของทุกคน
28 กรกฎาคม 2549 11:04 น. - comment id 593380
คุณผู้หญิงไร้เงาครับ เคยได้ยินรักเขาเราตรมไม๊ครับ อารมณ์เป็นดั่งนั้นเลยครับ ความเสียใจบางทีก็ห้ามกันไม่ได้ ขอบคุณที่แวะมาบ่อยๆ วันก่อนแวะไปแถวบ้านคุณมายังแอบนึกว่า คุณอยู่ตรงไหนหนอของเมืองนั้น ขอบคุณนะครับ
28 กรกฎาคม 2549 11:04 น. - comment id 593381
คุณแกเวประเสริฐครับ ขอบคุณที่แวะมานะครับ สุขภาพแข็งแรงนะครับคุณ
2 สิงหาคม 2549 16:27 น. - comment id 594864
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
