นั่งเหงาข้างๆ ขอบหน้าต่าง
ใจเอ๋ยหนอใจเรา จะนั่งเหงาไปถึงไหน
จะมีใครไหมสักคน ทีคอยมานั่งเหงาเป็นเพื่อน
นอนเอนกายบนเตียงนอนช่างเดี่ยวดาย
จะมีใครไหมสักคนมานอนข้างๆ ให้มีเดียวดายหายไป
เดินบนถนนสายเก่าช่างอ้างว่างแสนจะเย็นชา
จะมีใครบ้างหนอมาเดินข้างๆ จับมือให้หายหนาว
ทานข้าวที่ร้านเดิม เห็นคนอื่นเขาเป็นคู่
------------- นั่งคุยกันแสนสนุก ----------
แต่ตัวเราหนอ ทานคนเดี่ยว จะหัวเราะคนเดี่ยวก็ไม่ได้
.....................เดี่ยวเขาเป็นบ้าเอา................
คนเดี่ยวดาย
5 ตุลาคม 2548 08:54 น. - comment id 523166
เมื่อเนื้อกายข้างในรู้สึกไม่มีใคร เมื่อนั่นแหละแม้มีใครนั่งเคียงก็เหงาจับใจ... คราหนึ่งเคยรู้สึกอุ่นไอและมีพลังทุกครั้งแม้อยู่อย่างเดี่ยวโดดคนเดียวในเมืองใหญ่... เพียวเพราะณุ้สึกว่ามีเธออีกคนที่ฟ้าไกล.... ความเอ๋ย ความเหงาอย่าปล่อยให้ความเหงาทำลายหลายความเป็นไปนะครับ งานคุณเหงาๆจังครับ

5 ตุลาคม 2548 11:38 น. - comment id 523303
ความอ้างว้างอยู่เคียงข้างฉัน ฉันเหมือนมีมันเป็นเพื่อนเสมอเสมอ ไม่รู้ทำไมนะเออ จริงจริงฉันอยากมีเธอข้างกาย แต่ที่เป็นอยู่ขณะนี้ มันเหงาเต็มทีแล้วรู้ไหม เหตุผลเพราะเธอมีใคร ทิ้งฉันไว้กับความเดียวดาย..ลำพังมานั่งเป็นเพื่อนนะค่ะ จะได้ไม่เหงา

5 ตุลาคม 2548 12:09 น. - comment id 523324
เมื่อไหร่จะพบ คัยจะอยากเหงาเดียวดายอยู่อย่างนี้ สักคนนึงมาช่วยดูแลใจ จะเจอไหมเหนื่อยใจแล้วนะนี่ ต้องทนเหงาต่อไปอย่างนี้อีกกี่ปี เมื่อไรจะเจอซะทีคนที่จะมาเคียงข้างกัน

6 ตุลาคม 2548 05:41 น. - comment id 523805
ขอบคุณนะค่ะ ผู้หญิงไร้เงาที่มานั่งเหงาเป็นเพื่อน เราเหงาจริงๆๆไม่มีเพื่อนเลย และขอบคุณ คุณแทนคุณแทนไทและ คุณอุนตร้า...จังด้วยนะค่ะ เราก็น้องใหม่หัดเขียน ก็เขียนตามความรู้ สีกที่ใจมันสั่งมา เขียนผิดบ้างขออภัยไว้ ณ ที่นี่ด้วยนะค่ะ

7 ตุลาคม 2548 13:08 น. - comment id 524529
ลงจาก.....ยอดดอย
ฉันเอาความรักมาให้ ...
ฉันเอา
มาฝาก ...
..... ปกากะญอ...... 
