เมื่อเวลามืดมัวแสนหมองหม่น ภายในใจลนร้อนด้วยคำถาม มองทางใดมีแต่ทุกข์เข้าคุกคาม พยายามหลบหนีแม้แต่ตน ความอ้างว้างเข้ามาเกี่ยวและกุมเกาะ ใจแสนเสาะป่วนปั่นแสนสับสน แสงตะวันที่เห็นไม่น่ายล เงาเมฆฝนทะมึนครึ้มในจิตใจ อยากหนีไปหายตัวกลัวทุกสิ่ง ความเศร้าสิงครวญคร่ำร่ำหวนไห้ ท้อระทดทนโศกแทบวางวาย อยากสลายกลายตนเหลือเพียงเงา
idaho 7 ม.ค. 2549 22:23 น. - ID 84935 
1001
5
0
7 มกราคม 2549 22:35 น. - comment id 551786
อิอิ...กลอนฟิตดีมากครับ นินิ
7 มกราคม 2549 22:39 น. - comment id 551790
หนีจากเงาหนียังไงก็ไม่พ้น หนีจากตนหนีอย่างไรก็ไม่หาย หนีไปจากความจริงสิ่งรอบกาย หนีอย่างไรก็เหมือนกับคุณหนีเงา เงากับความจริงเหมือนกันแหละเนอะ หนีไงก็ไม่พ้น ต้องเรียนรู้ที่จะอยู่กะมัน
8 มกราคม 2549 00:36 น. - comment id 551813
ว๊ากๆๆๆๆๆๆ แวะมาทักทายยามดึกจ้า
8 มกราคม 2549 06:05 น. - comment id 551836
หน้าส่วนตัว
สวัสดีค่ะพี่ไอซ์..
แวะมาทักยามเช้าค่ะ
สบายดีนะค่ะ ....
..
รักษาสุขภาพนะค่ะ...
8 มกราคม 2549 06:50 น. - comment id 551858
ฟิตจริงแฮะ อิอิ เพียงเงา เราเพ้อไป
9 มกราคม 2549 17:01 น. - comment id 552137
ขอบคุณนะค่ะทุกคน
10 มกราคม 2549 12:32 น. - comment id 552253
ยังดีนะที่เหลือเงา ซึ่งเมือ่ดูเงาจากกระจกฝ้าแล้วสร้างจินตนาการได้มากมาย อิอิ ไม่เทมือนคุณผู้หญิงไร้เงา อิอิ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
