....ถามเธอว่าจะรักฉันไปถึงเมื่อไหร่
เธอตอบกลับมาง่าย ๆ ว่าไม่รู้อะไรทั้งนั้น
ช่วงเวลาที่ผ่านมาเวลาของความผูกพัน
เธอบอกแค่ว่าเรายังมีกันและกันอย่างนี้ต่อไป
....ไม่มีใครสามารถรู้อนาคตข้างหน้า
ไม่มีใครรู้ว่าปัญหามันจะเข้ามาวันไหน
ฉันควรรู้อีกนิดว่าความคิดผู้หญิงมันต่างกับผู้ชาย
ถ้าถามฉันก็คงตอบง่าย ๆ ว่ารักเธอตลอดไปนานเท่านาน
....แต่ความจริงแล้วมันคงไม่มีใครรู้
ที่เธอตอบมาก็ถูกอยู่แม้คิดต่างจากฉัน
เอาเป็นว่า วันนี้ ตอนนี้ แค่เราดีต่อกันและกัน
พรุ่งนี้จะเป็นอย่างไรนั้นทุกสิ่งฉันว่ามันอยู่ที่ 2 เรา
+++++++++++++++++++++++++++
นี่คือสิ่งสำคัญที่เรายังอยู่ด้วยกัน สิ่งอื่นใดนั้นมันยังไม่มาถึง
บอกได้แค่นี้ จะรักหมดทั้งใจที่มี
ให้มันตราตรึง อยู่ในใจเผื่อไปถึงวันลาจาก
++++++++++++++++++++++++++++
6 กุมภาพันธ์ 2549 21:51 น. - comment id 558784
ไม่มีใครรู้จิงๆแหละนะ กลอนเพราะจังเลยจ้า กิแต่งกลอนได้ยาวดีอ่ะ วิสิ แต่งสั้นมากๆ หมดไอเดีย ยิ่งนับวันยิ่งแต่งแย่ลงอีกตะหาก ไม่ได้มีความรักหรอกจ้า แค่คิดว่าอยากแต่งกลอนแบบนี้บ้าง แต่งแต่กลอนเศร้าๆมานาน คิดถึงเหมือนกันนะ

8 กุมภาพันธ์ 2549 15:51 น. - comment id 559211
ไม่อาจรู้คืนวัน ผ่านผันจะเปลี่ยนไปไหม วันนี้รู้เพียงแค่ใจ 2 เราผูกกันไว้ก็คงพอ แวะมาเยี่ยมค่ะ

9 กุมภาพันธ์ 2549 14:36 น. - comment id 559510
นู๋วิ.... ขอบจายน๊า ที่แวะมาอ่านกลอนกิ แวะไปอ่านกลอนวิมาแล้วเหมือนกาน

9 กุมภาพันธ์ 2549 14:37 น. - comment id 559511
incubus... แม้พรุ่งนี้ต้องเสียไป คงไม่เสียใจอะไรทั้งนั้น เพราะทั้งหมดที่เราเคยมีกัน สำหรับฉันมันคุ้มเกินพอ ขอบคุณค่ะ
