เรื่องดีมีไว้แบ่งปัน

ไอดิน...กลิ่นฝุ่น

ฉันอาจไม่ใช่ใครที่เธอใช้ทั้งหัวใจค้นหา
ฉันอาจไม่ใช่ดวงดาวบนฟ้าที่เธอแหงนมองดูได้
ฉันเป็นเพียงแสงเล็ก ๆ จากก้านไม้ขีดไฟ
แต่จะหลอมเป็นแสงสว่างสุดท้ายให้เพียงเธอ 
ฉันอาจไม่ได้เป็นดอกกุหลาบต้องตาใครต่อใคร
ฉันเป็นเพียงดอกไม้ที่พลิ้วไหวให้เธอยิ้มได้เสมอ
ดอกไม้ไม่มีชื่อในโลกที่ไม่มีใครได้พบเจอ
แต่จะเป็นดอกไม้เดียวที่บานในใจเธอตลอดไป
ฉันอาจไม่ใช่สายฝนโปรย
ฉันเป็นเพียงหยดน้ำที่โบกโบยความอ่อนล้าให้เธอได้
หากแม้เป็นหยดน้ำตา จะหลั่งรินมาให้เธอสบายใจ
รอเวลาเหือดแห้งไป ให้เธอพบวันคืนที่สดใสแสนดี
ฉันอาจไม่ใช่สายลม
แต่ฉันเป็นอณูความห่วงใย ที่เพาะบ่ม ทุกลมหายใจนับจากนี้
ในหัวใจที่ว่างเปล่า...เธออาจไม่มีฉันแล้วก็ตามที
แต่ขอให้รับรู้เถอะคนดี...ทุกความรู้สึกที่ฉันมีจะไม่เปลี่ยนไป
ฉันเป็นเพียงสิ่งเล็ก ๆ บนโลกนี้
ไม่ขอเป็นอะไรที่มากมี และยิ่งใหญ่
แม้เธอเห็นฉันเป็นเพียงภาพฝันไร้ตัวตนบนความห่างไกล
ก็ลืมเถอะเธอ...ลืมฉันให้หมดใจ ...ฉันไม่เคยเสียใจที่รักเธอ...				
comments powered by Disqus
  • แทนคุณแทนไท

    27 กุมภาพันธ์ 2549 15:53 น. - comment id 563417

    แบบนี้ตัดพ้อแล้ว น่าจะจบแบบ 
    
    แต่ถึงอย่าง ก็ภูมิใจที่ได้ทำอะไรๆ ให้เธอ...
    
    จบแบบนี้สบายใจกว่าเยอะ...
    
    อย่าเศร้าไปเลย

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน