ฉัน...หลบหลับในภวังค์ของความคิด ฉัน...ตรึงติดกับอดีตที่เพ้อฝัน ฉัน...ยังอยู่บนหอคอยที่ผุพัง ฉัน...ไร้รังอบอุ่นจะพักพิง เธอ...ดั่งดินให้ฉันกล้าก้าวเหยียบเดิน เธอ...คือเพื่อนพร้อมเผชิญในทุกสิ่ง เธอ...เปรียบดังกองไฟผิงอุ่นอิง เธอ...คือความเป็นจริงในโลกลวง แม้น...จักเจ็บจวนเจียนชะตาขาด แม้น...จักถูกปรามาสกล่าวจาบจ้วง แม้น...จักถูกชิงชังทุกข์ล้นทรวง คนทั้งปวงหยามหมิ่นหมางมองเมิน โลกจะร้องครวญคร่ำเสียน้ำตา พสุธามหาสมุทรจะตื้นเขิน บนถนนทุกสายไร้คนเดิน โลกเผชิญความทุกข์ถาโถมมา แค่มีเธอหลบลี้ในเงาฝัน เป็นพลังที่เฝ้าใฝ่คอยค้นหา แม้ไร้ทางเคียงข้างมินำพา ขอศรัทธาในรักที่ฉันมี
idaho 23 พ.ค. 2549 16:25 น. - ID 89532 
891
3
0
23 พฤษภาคม 2549 17:00 น. - comment id 579129
เพราะเธอไม่ศรัทธาในรักจึงหนักใจ พี่น้ำแข็งอยู่บนหอคอยสูงจัง กานต์ชะเง้อจนเจ็บคอแล้วค่ะ
23 พฤษภาคม 2549 19:34 น. - comment id 579173
เธอคนนั้นคือใครกันจ๊ะพี่ไอซ์ อยากรู้ ๆ ๆอ่ะดิ บอกหน่อยได้ไหม บอกเหอะ บอกหน่อยน๊า อย่าจุด ๆ ๆ น๊า อิ อิ
24 พฤษภาคม 2549 08:39 น. - comment id 579273
สวัสดีค่ะ คุณไอซ์ เธอ...คนนั้นเป็นใครกันน๊า อยากรู้จัง...
24 พฤษภาคม 2549 12:58 น. - comment id 579335
กานต์ เอม มะกรูด ขอบใจจ้า เธอทุกคน คือเธอทุกคนไง
27 พฤษภาคม 2549 11:51 น. - comment id 579942
แวะมาทักทายจ้า
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
